3 filmat më të mirë të Bradley Cooper

Fytyra e një djaloshi me eksitim, e një kolegu me të cilin do të dilnim për disa pije dhe të mbaronin në mesnatë. Në pamjen e tij miqësore më kujton pak Ryan Reynolds, me të cilin kam një marrëdhënie të çuditshme si spektator sepse më kujton një shok nga lodhjet rinore….

Por hajde, për shkak të atmosferave të mira që transmeton Cooper, dhe tashmë i përqendruar në atë që është rreptësisht interpretuese, ky aktor mund të lëkundet në disa interpretime të personazheve të errëta që janë kaq të njohura në kinemanë aktuale dhe që i ka tentuar dikur.

Pra, më mirë kur luan mirë, kur trajton komedinë apo fantazinë dhe gjithashtu kur vendos dramë, gjë që nuk është e vogël... sepse do të donin të përcillnin po aq sa humbësi i Kuperit të disa prej personazheve të tij më të paharrueshëm.

Bradley Cooper ka lindur më 5 janar 1975 në Filadelfia, Pensilvani, Shtetet e Bashkuara. Ai është një aktor, regjisor, producent dhe skenarist amerikan.

Cooper e filloi karrierën e tij të aktrimit në televizion, duke u shfaqur në seriale si "Sex and the City" dhe "Alias". Në vitin 2001, ajo mori rolin e saj të parë madhor në filmin "Vera e lagësht e nxehtë amerikane".

Në vitin 2004, Cooper mori një rol dytësor në filmin "The Wedding Crashers". Filmi ishte një sukses në arkë dhe e ndihmoi Cooper të fitonte njohje për punën e tij.

Gjatë gjithë karrierës së tij, Cooper është shfaqur në një numër filmash hit, duke përfshirë "The Hangover" (2009), "Silver Linings Playbook" (2012), "American Sniper" (2014) dhe "A Star Is Born" (2018).

Cooper ka drejtuar gjithashtu dy filma: "A Star Is Born" (2018) dhe "Nightmare Alley" (2021).

3 filmat më të rekomanduar të Bradley Cooper

Rrugica e shpirtrave të humbur

E DISPONUESHME KËTU:

Nuk e di pse. Por ky është një titull që më evokon Ruiz Zafon. Do të jetë për shkak të ekuilibrit midis të prekshmes dhe të paarritshmes me ngjyrime melankolike. Çështja është se edhe në këtë histori kthehemi në një kohë të kaluar, por pothuajse të arritshme nga ndonjë foto apo gazetë e vjetër. Ajo e shkuar e arritshme nga kujtesa e gjyshërve tanë ku gjithçka është mjegull dhe një prekje e lehtë ngjyrash mezi dallohet mes mjegullave dhe grive të atyre ditëve të ashpra e të ashpra.

Guillermo del Toro guxon këtë herë me një xhirim. Vetëm në karrierën e tij të gjatë ai di të shfrytëzojë burime të reja për të nxjerrë më shumë nga ideja origjinale. Ka shumë nga Robin Hood për t'u ndjerë në aventurën e mashtruesve që po kërkojnë jetën e tyre duke u përpjekur të vjedhin disa nga yjet e mirë që shoqëron gjithmonë të pasurit.

Çështja është se çështja gjithmonë mund të shtrembërohet kur një herë shkon mirë dhe vazhdon në përpjekje të reja. Derisa çështja të errësohet nga ambicia, mashtrimi ... mjedisi i përsosur për regjisorin që të sigurojë atë lëvizje shtesë shqetësuese. Një film i lindur ngadalë për shkak të ndryshimeve të shkronjave në kastin e aktorëve (ndoshta kjo është arsyeja pse dy filma të Guillermo del Toro u bashkuan midis 2021 dhe 2022.

Me Bradley Cooper që drejton kastin dhe me ato emocione shumë të besueshme që Bradley i vjetër i mirë transmeton për të ngarkuar fantazinë e filmit me diçka më shumë, komploti është i përsosur.

Një yll ka lindur

E DISPONUESHME KËTU:

Momente të turpshme epike si kur Jackson Maine (Cooper nën lëkurën e tij) mërzitet në skenë sepse po këndon. Një humanizim nga një pikë qesharake që mund të barazohej vetëm me shuplakën e Will Smith në ato Oscar...

Ndërsa një yll shuhet, ndizet një tjetër. Kjo është e vërtetë në ekuilibrin e Universit dhe në të gjitha fushat. Vetëm në këtë film ylli në rënie (si engjëlli i rënë) përkon në kohë, formë dhe marrëdhënie me yllin në rritje si më të shndritshmin nga të gjithë. Ndonjëherë diçka e ngjashme me aludimin e melankolisë në fund të La La Land...

Ana e mirë e gjërave

E DISPONUESHME KËTU:

Pat Solitano është një burrë që sapo ka dalë nga një spital psikiatrik. Pati është i vendosur të kthejë gruan e tij, por ajo tashmë po takohet me një burrë tjetër. Pat miqësohet me Tiffany Maxwell, një grua me probleme të shëndetit mendor. Tiffany e ndihmon Patin t'i kthejë jetën.

Takimi është shpërthyes dhe shpërthyes. Sepse gjithçka është ristrukturuar në mjedisin e personazheve por edhe në thelbin e tyre të brendshëm. Kaosi që riorganizohet pas shpërthimit të madh në kërkim të rendit emocional. Me ardhjet dhe ikjet e tyre frenetike, plot humor, por edhe njëfarë aciditeti, ne shoqërojmë Patin dhe Tifanin në një tragjikomedi të përditshmërisë moderne.

vlerësoni postimin

Lini një koment

Kjo faqe përdor Akismet për të reduktuar spamin. Mësoni se si përpunohen të dhënat tuaja të komenteve.