Crita saiki kaya Whitehead Colson o Brit bennett dheweke bangga banget karo konotasi ras minangka argumen. Babagan babagan kesadharan sing beda amarga ana sing alami. Luwih-luwih saka pihak stres sing dianggep ngelawan. Michael Jackson ora pengin dadi ireng, kabeh kita jelas. Pitakonane yaiku nemokake apa sing nggawe wong nyoba nyuwek kulit, kepengin kepengin ngilangi identitas minangka kepungkur sing peteng lali.
Kesalahan sing nyebabake awake dhewe minangka kapercayan sing paling ala amarga awake dhewe sing dihukum ngumbara kanthi bobot eksistensine sing bisa nyelehake sikil menyang lemah nganti ora obah utawa entusi. Novel kaya iki nggawe kiasan tragedi iki babagan asumsi yen kalebu ras sing luwih asor lan pura-pura bisa lolos saka dheweke kanthi nglalekake awake dhewe. Akibate ora bisa ditebak kaya polarisasi. Yaiku sebab kenapa crita bocah wadon loro iki nggegirisi kita kaya replika anyar babagan rasisme sing isih laten ing kalorone kahanan sing padha ...
Generasi demi generasi, komunitas kulit ireng ing kutha Mallard, Louisiana, wis nyoba ngenthengake kulit kanthi milih bebrayan campuran. Kembar kembar sing ora bisa dipisahake Desirée lan Stella Vignes, kanthi warna salju, mripat coklat lan rambut kriting, minangka conto sing apik.
Beda lan padha, dheweke mutusake minggat ing kutha cilik kasebut, percaya yen dheweke uga bisa uwal saka getihe. Pirang-pirang taun mengko lan sadurunge ndeleng kabeh sing gumun, Desireé bali dikancani bocah wadon ireng kaya batu bara. Dheweke wis suwe ora krungu saka Stella, sawise dheweke mutusake ilang lan kanthi definitif nolak asale kanggo urip liya minangka wanita kulit putih.
Dihormati minangka ahli waris sing pantes kanggo Toni Morrison lan James Baldwin, Brit Bennett minangka salah sawijining wahyu sastra Afrika Amerika pungkasan.
Sampeyan saiki bisa tuku novel "The Vanishing Half", anggitane Brit Bennett, ing kene:
