ਅਰਾਗੋਨ ਤੋਂ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲਾ ਸਾਹਿਤ, ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਰਾਗੋਨੀਜ਼ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਤੋਂ, ਇਸਦੀ ਬੰਬ-ਪਰੂਫ ਗੁਣਵੱਤਾ ਲਈ ਵੱਖਰਾ ਹੈ। ਲੇਖਕ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਆਇਰੀਨ ਵੈਲੇਜੋ ਜਾਂ ਸਾਰਾ ਬਾਰਕੀਨੇਰੋ ਖੁਦ, ਹਰ ਇੱਕ ਆਪਣੀ ਆਪਣੀ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ, ਦੋਵੇਂ ਉੱਚ ਪੱਧਰੀ ਸਾਹਿਤ ਲਈ ਇੱਕ ਰਚਨਾਤਮਕ ਛਾਪ ਨਾਲ ਚਮਕਦਾਰ ਹਨ।
ਵੱਖ-ਵੱਖ ਫੋਕਸਾਂ ਤੋਂ ਪੜ੍ਹਣ ਦੇ ਇੱਕ ਉੱਚੇ ਪੱਧਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਲੇਖ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਸ 'ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਵਿਚਾਰ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਸਭ ਤੋਂ ਇਕਸੁਰਤਾਪੂਰਣ ਸਮੁੱਚੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਕਢਾਈ ਕਰਨਾ। ਗਲਪ ਪੱਖ ਤੋਂ ਮਾਮਲਾ ਇਕ ਹੋਰ ਪਹਿਲੂ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਪਲਾਟ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਕਿਰਿਆ ਦੇਣਾ ਵਧੇਰੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਜੋ ਹੋਂਦ ਦੇ ਸ਼ੱਕ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਜੋ ਜਵਾਬਾਂ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਨਾਲ ਹਿੰਮਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮੰਗ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਜੋੜਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਨਾਵਲ ਵਿਚ ਸਾਰਾ ਦਾ ਆਗਮਨ ਉਸ ਅਰਥ ਵਿਚ ਵਰਦਾਨ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਮਸ਼ਹੂਰ ਨਵੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਦੋਂ ਇਹ ਸ਼ਖਸੀਅਤ, ਦਲੇਰ, ਜ਼ਮੀਰ ਨੂੰ ਜਗਾਉਣ ਦੇ ਸਮਰੱਥ, ਪਰਿਵਰਤਨ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ, ਜੋ ਵੀ ਉਹ ਛੂਹਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਵੀ ਹਰ ਯੁੱਗ ਦੀ ਜੜਤਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਰਚਨਾਤਮਕ ਪਹਿਲੂ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਹੈ.
ਸਾਰਾ ਬਾਰਕੀਨੇਰੋ ਦੁਆਰਾ ਸਿਖਰ ਦੀਆਂ 3 ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ
ਮੈਂ ਇਕੱਲਾ ਹੋਵਾਂਗਾ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਪਾਰਟੀ ਦੇ
ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੀਆਂ ਨਵੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਲੱਭਣੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹਨ ਜਿਹੜੀਆਂ ਜੀਵਨਸ਼ਕਤੀ, ਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਚਮੜੀ ਦੇ ਸਪਰਸ਼ ਤੋਂ ਜਾਂ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ gasਰਗੈਸਮ ਤੋਂ ਉਤਪੰਨ ਪਿਆਰ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ. ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਇਹ ਮਾਮਲਾ ਇੱਕ ਸਮੁੱਚੀ ਬਿਰਤਾਂਤਕ ਚੁਣੌਤੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਲੇਖਕ ਜਾਂ ਡਿ dutyਟੀ 'ਤੇ ਮੌਜੂਦ ਲੇਖਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਗੁਆਇਆ ਜਾਂਦਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਹਿਤ ਸੱਚਮੁੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਥਾਵਾਂ' ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕਲਾ ਜਾਂ ਗਿਆਨ ਦਾ ਖੇਤਰ ਕਵਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ.
ਇੱਕ ਚਲਾਕ ਨੌਜਵਾਨ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਇਸ ਤੋਂ ਕੰਮ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਮਿਲਾਨ ਕੁੰਡੇਰਾ, ਬੇਓਵੋਇਰ ਜਾਂ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕੀਰਕੀਗਾਰਡ. ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਸਾਰਾ ਬਾਰਕੁਇਨੇਰੋ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਕਾਰਜ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਖਾਸ ਐਗਨੇਸ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਯਨਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਯਾਨਾ ਜੋ ਜੀਉਣ ਅਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਭੁੱਲੇ ਭਵਿਖ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਡਾਇਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੀ ਰਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਹੋਰ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਅਰਥ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਜੀਣ ਦੀ ਸਧਾਰਨ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਧਾਰਨ ਸ਼ੰਕੇ ਵੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੀ ਹੈ.
ਯਾਨਾ ਕੌਣ ਹੈ? ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਡਾਇਰੀ, 1990 ਵਿੱਚ ਅਲੇਜਾਂਦ੍ਰੋ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਇਤਹਾਸ, ਜ਼ਰਾਗੋਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੰਟੇਨਰ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਈ? ਦਾ ਨਾਇਕ ਮੈਂ ਇਕੱਲਾ ਹੋਵਾਂਗਾ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਉਹ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਹ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਪੁੱਛ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਯਨਾ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਹੱਥ ਲਿਖਤ ਨੋਟਬੁੱਕ ਮਿਲਦੀ ਹੈ. ਇਸ ਅਜਨਬੀ ਦੇ ਸਰਲ ਗੱਦ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ.
ਉਸਦੀ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੂਤਕਾਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ ਜੋ, ਦੂਰੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਵਿਰਾਮ ਤੇ ਲਗਾਉਣ ਦੇ ਬਿੰਦੂ ਤੇ, ਇੱਕ ਜਾਂਚ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਬਿਲਬਾਓ, ਬਾਰਸੀਲੋਨਾ, ਸਲੋਉ, ਪੇਸਕੋਲਾ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਵੇਗੀ , ਜ਼ਰਾਗੋਜ਼ਾ ’ਤੇ ਵਾਪਸ ਜਾਓ। ਕੀ ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ 11 ਮਈ 1990 ਨੂੰ ਯਨਾ ਦੇ ਜਨਮਦਿਨ ਤੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਗਿਆ? ਕੀ ਇਹ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਬੁਲਾਇਆ? ਇਸ ਮਹਾਨ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਜਨੂੰਨ ਨੇ ਕੀ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ? ਅਤੇ ਹੁਣ ਇਸਦੇ ਨਾਇਕ ਕਿੱਥੇ ਹੋਣਗੇ? ਕੀ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਜਿਉਂਦੇ ਰਹਿਣਗੇ?
ਰੌਬਰਟੋ ਬੋਲਾਨੋ ਅਤੇ ਜੂਲੀਓ ਕੋਰਟੀਜ਼ਰ ਦੀ ਗੂੰਜ ਦੇ ਨਾਲ, ਬਹੁਤ ਹੀ ਨੌਜਵਾਨ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਸਾਰਾ ਬਾਰਕੁਇਨੇਰੋ ਨੇ ਇੱਛਾ ਅਤੇ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਦੀ ਇੱਕ ਅਦਭੁਤ ਕਹਾਣੀ ਬਣਾਈ ਹੈ ਜੋ ਸਪੇਨ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਇੱਕ ਉਤਸ਼ਾਹੀ ਬਿਰਤਾਂਤਕ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਪੱਥਰ ਹੈ: ਬਿਨਾਂ ਦਿੱਤੇ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਨਾਵਲ ਵੱਲ ਵਾਪਸੀ ਚੱਕਰ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਨਬਜ਼ ਨੂੰ.
ਬਿੱਛੂ
ਕਿ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਸਵੈ-ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਸਭਿਅਤਾ ਦੇ ਕੁਝ ਰੰਗ ਹਨ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਵੇਖਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲਤਾ ਕਿ ਸਾਡੀਆਂ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਅਤੇ ਕਿਰਪਾ ਦੁਆਰਾ ਸੀਮਤ ਅਨੰਤ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦਾ, ਇਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਹਨ। ਉੱਥੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਨਾਲ ਇੱਕ ਖਾਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਜੁੜ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜੋ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਸਵੈ-ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਖੋਜਦਾ ਹੈ...
ਸਕਾਰਪੀਅਨਜ਼ ਨਾਵਲਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਨਾਵਲ ਹੈ: ਇੱਕ ਟਾਈਟੈਨਿਕ ਅਤੇ ਰਹੱਸਮਈ ਬਿਰਤਾਂਤਕਾਰੀ ਕੰਮ। ਨਾਇਕ, ਸਾਰਾ ਅਤੇ ਥਾਮਸ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਦੇਸਿਤ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਸਿਧਾਂਤ ਦੇ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਤਾਬਾਂ, ਵੀਡੀਓ ਗੇਮਾਂ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਸੰਮੋਹਨ ਅਤੇ ਉੱਤਮ ਸੰਦੇਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੰਤਰਣ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਦੋਵੇਂ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਅਸੰਤੁਲਨ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਗੈਰ-ਵਰਗੀਕਰਨਯੋਗ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰਿਸ਼ਤਾ ਬੁਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਉਹ ਇਸ ਸੰਪਰਦਾ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਉਹਨਾਂ ਕੁਝ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਜੋ ਦਰਦ ਸਹਿਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ।
1920 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਇਟਲੀ ਤੋਂ, 1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਡੂੰਘੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ, ਅੱਜ ਦੇ ਮੈਡ੍ਰਿਡ, ਬਿਲਬਾਓ, ਪੇਂਡੂ ਸਪੇਨ ਦੇ ਇੱਕ ਗੁਆਚੇ ਹੋਏ ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਤੱਕ, ਇਹ ਹੋਂਦ ਦੇ ਗੁੱਸੇ, ਇਕੱਲਤਾ ਅਤੇ ਲੋੜ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ, ਇਹ ਜੋ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੀਵਨ ਦਾ ਅਰਥ ਲੱਭਣ ਲਈ। ਸਾਰਾ ਬਾਰਕੀਨੇਰੋ ਇੱਕ ਪੜ੍ਹਨ ਦਾ ਤਜਰਬਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਅੰਤ ਤੱਕ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ, ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ।
ਟਰਮੀਨਲ
ਅਸਥਾਈ ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ. ਦ੍ਰਿਸ਼ ਅਤੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਜੀਵਨ ਦੀ ਤਬਦੀਲੀ. ਉੱਥੇ ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਆਪਣੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਅਤੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਹਾਂ. ਉਹ ਲੰਘਣ ਦੇ ਸਥਾਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਡਿਊਟੀ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਟੈਕਸਾਂ ਦੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਬੋਝ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ... ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਅਸਲੀਅਤ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ, ਘੱਟੋ ਘੱਟ, ਅਸੀਂ ਜੋ ਸੀ ਉਸ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਰਹਿਣ ਦੇ ਆਪਣੇ ਦ੍ਰਿੜ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ.
ਦੋ ਲੋਕ ਏਅਰਪੋਰਟ ਦੇ ਵੇਟਿੰਗ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਲਈ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੇ ਜਵਾਬ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਦੀ ਆਖਰੀ ਯਾਤਰਾ ਹੋਵੇਗੀ। ਬੋਰੀਅਤ ਅਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਝੱਲਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਪਿਆਰ, ਦੋਸ਼, ਮੌਤ, ਮਾਂ ਬਣਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬਾਲਗ ਹੋਣ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮਾਣਿਕ ਜੀਵਨ ਜੀਉਣ ਦੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਬਾਰੇ ਗੱਲਬਾਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਪਿੱਛੇ, ਇੱਕ ਐਨਜੀਓ ਦੁਆਰਾ ਫੰਡ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਪਰਤਣ ਵਾਲੇ ਲੜਕੇ ਨੇ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਅਪਰਾਧ ਕਰਨ ਜਾਂ ਨਾ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਬਹਿਸ ਕੀਤੀ।
