Na 3 leabhraichean as fheàrr de Antonio Ungar

Cuando la literatura es un ejercicio porque sí, acaba provocando un incontestable efecto de lo inesperado. Desde el borrador inconfesable hasta la puñetera obra maestra hecha febril revelación. Algo así se me antoja que ocurre con un Antonio Ungar que nos ofrece relatos y novelas con un poso de sinceridad, oportunidad y trascendencia que solo se confabulan cuando uno se pone a escribir bajo ese «porque sí», porque tocar contar algo.

Air a stèidheachadh anns an fhìrinn sin de gabo, mar dhualchas do-sheachanta den aithris Coloimbia gnàthach air a riochdachadh le Vasquez, Quintana o fois, tha cùis Ungar cuideachd a 'briseadh le fìor-eòlas. A-mhàin air a thighinn thuige bho allegory neònach den sordid, den neònach mar motair a dhùisgeas neo-chunbhalachd na fìrinn a tha air a dhèanamh suas de bheusan moralta, ideòlach no eadhon sòisealta.

Is e seo a tha aig reul-eòlas, a dh'fhaodas a bhith rud sam bith bho shalach gu draoidheil. Gu h-annasach, tha co-dhèanamh an t-saoghail againn a 'toirt mòran dheth fhèin san aithris,' s dòcha nas motha na gnè sam bith eile, oir tha na sgeulachdan beaga mòra ri lorg air an taobh seo, anns a 'bheachd cuspaireil de na thachras fo mhilleanan de phriosman.

Tha Ungar a’ cur an cèill a’ bheachd sin air iomadachd chromatic bho na caractaran aige, uaireannan eadar-dhealaichte ach gu fiadhaich beò nan gàirdeachas a tha a’ ceangal ri fìor fhèin gach neach taobh a-muigh meanbh-bheachdan meallta. Agus gu dìreach anns na ceumannan sin bidh gach fear a’ dèanamh aimhreit litreachais, bho cho-fhaireachdainn na tha air aithris mar gum biodh e beò leinn.

Na 3 leabhraichean as fheàrr a mhol Antonio Ungar

tri cisteachan geala

tri cisteachan geala na smeòrach anns a bheil aig balach aonaranach agus mì-shòisealta ri dearbh-aithne stiùiriche a’ phàrtaidh poilitigeach dùbhlannach a chuir an àite agus a bhith beò gach seòrsa tachartas gus crìoch a chuir air rèim totalitarian dùthaich Ameireagaidh Laidinn ris an canar Miranda, a tha amharasach coltach ri Coloimbia.

Desaforado, desquiciado, hilarante, el narrador-protagonista usa todas sus palabras para cuestionar, ridiculizar y destruir la realidad (y para reconstruirla desde cero, como nueva). Perseguido sin descanso por el régimen del terror que en Miranda todo lo controla y por los abyectos políticos de su propio bando, solo contra el mundo, el protagonista es finalmente alcanzado y cazado. Su enamorada, sin embargo, consigue huir milagrosamente, y con ella queda viva la esperanza del reencuentro y de un nuevo comienzo para la historia.

tri cisteachan geala es un texto abierto, polifónico, dispuesto para múltiples lecturas. Puede ser entendido como una sátira feroz de la política en América Latina, como una refinada reflexión acerca de la identidad individual y la suplantación, como una exploración de los límites de la amistad, como un ensayo sobre la fragilidad de lo real, como una historia de amor imposible.

Envuelta en un envase de thriller fácil de abrir y de leer, llena de humor, esta novela propone sin duda un juego literario complejo y fascinante, que consagra indiscutiblemente a uno de los autores mayores de su generación en lengua española.

Eubha agus na beathaichean

Ann am bàta, ann an doimhneachd jungles an Orinoco, bidh Eva a’ bleith gu bàs agus eadar cadal is dùisg bidh i a’ cnuasachadh an lorgar i, an ruig i cladach beò, ma tha an dàn dhi a corp a lìbhrigeadh don stùcan nan vultures. Anns a 'bhaile tha an àm a dh'fhalbh iomallach aige, às an do fhuair e air teicheadh ​​​​ann an tìde. Anns a phort mu dheireadh tha na dh’fhiosraich i o chionn ghoirid, agus an sin cuideachd, a’ feitheamh rithe, iadsan uile aig a bheil gaol oirre: a leannan agus a nighean, April.

Ambientada en la Colombia de finales de los años noventa, desgarrada por la guerra que fomentó el Estado entre paramilitares, militares y guerrillas, esta historia puede leerse como una metáfora de un país condenado a repetir sus errores y a empeorarlos, pero también como un viaje hacia el interior del alma de Eva, vida terca que, como la de la selva, se niega a callarse.

Basada en hechos reales, escrita en una prosa nítida y contundente, la novela le propone al lector ser Eva entre las fieras y, como ella, jugarse la vida por los demás, que acá somos todos.

Thoir sùil orm

«Al otro lado de los patios, en el quinto piso del número 21 de la Rue C, hay ahora una familia. Llegaron el lunes. Son oscuros. Hindúes o árabes o gitanos. Han traído a una hija.» Esta es la primera anotación del protagonista de esta novela, un personaje solitario, obsesivo, que se automedica, vive apegado al recuerdo de su hermana muerta y habita en un barrio en el que cada vez hay más inmigrantes.

Un personaje que lo escribe todo de forma minuciosa en su diario.A través de sus páginas, el lector será testigo de cómo observa a sus nuevos vecinos, de los que sospecha que trafican con drogas. Descubrirá también cómo se va obsesionando con la hija, a la que acaba espiando con cámaras ocultas que le permiten verla desnuda en el baño, mirando por el balcón, tendida en la cama, siendo agredida por uno de sus hermanos.

A partir de ese momento el personaje pasará de la observación a la acción, mientras se deja enredar en la tela de araña de la chica a la que contempla, creyendo saberlo todo sobre ella, aunque acaso las cosas no sean como él piensa y acaso alguien lo esté observando a él.

Y mientras la tensión –erótica y violenta– aumenta, el narrador empieza a sentirse perseguido, modela en yeso unas enigmáticas esculturas de ángeles y se prepara para hacer algo que lo cambiará todo… Una novela absorbente, inquietante y perturbadora.

Una reflexión acerca de la inmigración y la xenofobia. El portentoso retrato de un personaje arrastrado por una obsesión enfermiza que, en un imparable crescendo, desemboca en terrenos propios del thriller más sombrío.

ìre post

Fàg beachd

Tha an làrach seo a 'cleachdadh Akismet gus spama a lùghdachadh. Ionnsaich mar a thathar a 'deasachadh an dàta bheachdan agad.