Telewizja na żądanie to bardzo nowa forma spędzania czasu wolnego, która nie ma nic wspólnego z telewizją w jej rozumieniu nieco ponad dwadzieścia lat temu. Do czasu pojawienia się telewizji jako usługi spersonalizowanej Hiszpanie w przeszłości traktowali dwa dostępne kanały publiczne i pojawiający się bardziej prywatny kanał jako akt łączenia rodzin.
Telewizja tamtych czasów gromadziła dziedzictwo kulturowe Hiszpanii, które zostało włączone do nowoczesności telewizorów, które pojawiały się w każdym domu. Na początku, jak wskazano w tej książce Maria żonatyNieco ponad pięćdziesiąt urządzeń odtworzyło pierwsze ruchome obrazy, które na przestrzeni lat wprowadzano pokój po pokoju.
Myślenie, że wkrótce potem miliony Hiszpanów usiadło, aby zobaczyć, „co rzucali”, jest fascynującym pomysłem. Telewizja miała móc wszystko dotrzeć do wszystkich. Narzędzie do spędzania wolnego czasu lub propagandy, informacji i dezinformacji. Potężna broń do wykorzystania...
Telewizja w swojej niepowstrzymanej ewolucji emituje jednak mnóstwo anegdot, które dziennikarka María Casado odzyskuje w związku z tą sytuacją. książka z opowieściami telewizyjnymi. W końcu postacie w wyjątkowych, komicznych, zaangażowanych, improwizowanych, magicznych sytuacjach.
Programy wyryte w naszej pamięci, świąteczne promocje, musicale, sport... wszystkie skrywają małe tajemnice, które sprawią, że zaniemówimy i wywołamy uśmiech.
Telewizja na przestrzeni lat uwalniała się od pewnej szczerości, zyskując w razie potrzeby improwizację i naturalność, osiągając lepszy kontent i urozmaicając ofertę w kierunku niewyobrażalnego.
Zawsze dobrze jest spojrzeć trochę wstecz i odkryć wszystko, czego przeżyliśmy przed telewizorem, nawet to, czego nie widzieliśmy na żywo…
Książkę Maríi Casado pt. „Historias de la tele” możesz teraz kupić tutaj: