De discrete maar magnetische charme van de Steen komt haar perfect van pas, zodat haar interpretatieve deugden uiteindelijk kosmische dimensies bereiken. Het personage moet altijd de artiest overlappen, zoiets als de pop die ons de buikspreker volledig kan doen vergeten. Emma Stone is nooit Emma Stone, vanaf de eerste seconde verschijnt ze op het scherm in haar nieuwe x-karakterkostuum.
Zelfs met haar welverdiende Oscar als hoofdrolspeelster, niets minder, is ze niet toevallig die actrice die het grote publiek meteen oproept als een van de grote actrices van dit moment. Dat bedoel ik met zijn discretie die in zijn voordeel speelt. Zijn grootste succes is dan om de kijker ervan te overtuigen dat ze Mía in La La Land of zelfs de hilarische Wichita uit Zombieland hebben gezien. Glorie blijft voor haar personages en voor haar de voldoening van altijd uitstekend werk.
Top 3 door Emma Stone aanbevolen films
La La Land
BESCHIKBAAR HIER:In het geval van Ryan Gosling Ik heb deze film al ontdekt als de beste uit zijn carrière. Hetzelfde geldt voor Emma. Flitsen van tederheid, melancholie, verdriet en wat hoop. Een halo van wat het lot uit ons leven wist vanwege wat alleen bij de eerste gelegenheid wordt geleefd, zonder de mogelijkheid van repetitie of wijziging...
Wie heeft door omstandigheden niet die mislukte liefde gehad? Of erger nog, wie heeft die liefde niet geparkeerd vanwege de beslissingen die ons uit elkaar hielden? In La La Land, met een lichte en gemakkelijke pianomelodie die in ons geweten blijft, gaan we verder in een liefdesverhaal dat het meest wordt afgekapt door die traagheid die halve sinaasappels scheidt.
Nog een liefdesverhaal, ja. Maar het punt was om van deze film het ultieme liefdesverhaal te maken. Daar gaat het over in de films of in de romans. En het kan gezegd worden dat La La Land de notie van het transcendente dat de ziel schampt voor zover het liefde betreft, friezen. Voor filmliefhebbers is er geen weg terug. Er is maar één toevallige reünie die de tijd een paar seconden opschort, die herinneringen reproduceert die al onmogelijk te materialiseren zijn met die vreemde herinnering die het gehoor heeft, van de muziek die onze dagen vergezelt met het samenvallen van een lied dat onze jeugd.
Het zegt veel, of niet, dat een film ons terugvoert naar de tijd van wijn en rozen waarin liefhebben gelijkstond aan leven in liefde, van fysiologisch tot spiritueel. La La Land staat op het punt ons terug te leiden naar onze beste dagen dankzij de simpele blikken van Ryan Gosling en Emma Stone, een onvergetelijk stel.
Het feit dat we naar een musical kijken, dient verder de bedoeling om een groot liefdesverhaal te vertellen. Net zoals een opera tot een epos leidt, tilt deze musical de routine van het leven van de personages naar een ander niveau.
De strijd tussen de seksen
BESCHIKBAAR HIER:Omdat humor altijd een "klein" genre is, althans ondanks strikt interpretatieve overwegingen, leeft Emma Stone altijd mee met lachen om bevrijding van het lawaai. Dat de zaak is toegespitst op een merkwaardig sportevenement uit de vroege jaren 70 dat de man tegenover de vrouw plaatste met een morbide seksistische interesse meer dan een ander vergelijkend begrip, want het gaf ook voor iets anders, voor veel meer. Want in die dagen kon natuurlijk geen enkele nederlaag worden aangenomen...
Kroniek van de bestaande rivaliteit tussen de 55-jarige ex-proftennisser Bobby Riggs en zijn 29-jarige tegenstander, de charismatische tennisser Billie Jean King, die in 1973 tegenover elkaar stonden in een legendarische wedstrijd. wilde toen weten of een vrouwelijke professionele tennisser een man (zelfs een ex-prof) kan verslaan, een evenement dat meer dan 50 miljoen Amerikanen trok en werd aangekondigd als "The Battle of the Sexes."
Dienstmeisjes en dames
BESCHIKBAAR HIER:Van de kleine rekening, altijd rekening houdend met wat klein kan zijn voor iets dat in Hollywood is gemaakt, heeft Emma Stone dit script van de roman naar een ander niveau getild. Want in de zoektocht naar dat soort proselitisme waartoe de acteur zich inzet in een voorstelling met sociologische ondertoon, heeft Emma veel gewonnen met haar vermogen om natuurlijkheid over te brengen in combinatie met een doordringende gevoeligheid.
In het Mississippi van de jaren zestig verkleedt vriendin Emma Stone zich als Skeeter, een jonge Zuid-Amerikaan die terugkeert van de universiteit en ervan droomt schrijver te worden. Al snel zorgt ze voor een revolutie onder de inwoners van de stad, wanneer ze besluit zwarte vrouwen te interviewen die hun leven hebben besteed aan het zorgen voor gezinnen in het gebied en ze de confrontatie aangaat met de blanke dames die de leiding over hen hebben, waardoor een sociaal conflict ontstaat dat een revolutie teweeg zal brengen de visie van de dingen.
Ondanks het gevaar dat dit kan opleveren voor de oude vrienden van Skeeter, gaat de samenwerking tussen haar en Aibileen, de huishoudster van haar beste vriendin, door, en binnenkort zullen meer vrouwen besluiten hun verhaal te vertellen.