De 3 beste boeken van Alfonso del Río

Een goede schrijver van mysterie Met een roeping voor thrillers moet het die notie van waarachtigheid kunnen overbrengen op zowel de vreemde component die ons omringt. Want hoezeer we ook voor elke behoefte een verondersteld efficiënt en empirisch antwoord hebben, wat er uiteindelijk gebeurt, hangt niet altijd af van beheersbare varianten.

Diep van binnen is elke persoon een ondoorgrondelijk mysterie, en literaire voorstellen zoals die van Alfonso del Rio Ze brengen ons dichter bij de raadselachtige ruimte waar drijfveren en ziel naast elkaar bestaan, motoren die ons vanuit onze diepten besturen. Alles wat daarna komt, herschrijft de gebeurtenissen uit fascinerende intrahistories die een nieuwe visie op elk tijdperk kunnen bieden.

Met zijn eerste romans beweegt Alfonso zich al met gemak in het presenteren van de trompe-l'oeil en het traliewerk van zijn personages, zodat we ons laten meeslepen door de schijn en uiteindelijk de realiteit van wat wordt verteld vanuit de meest onverwachte wending transformeren. Dat essentiële deel van de hoofdrolspelers versieren we met decors tussen gisteren en vandaag, met dat spel van flashbacks dat door hemzelf ondertekend zou worden. Joël Dicker. En uiteindelijk genieten we van zeer vermakelijke romans.

Top 3 aanbevolen romans van Alfonso del Río

De verborgen taal van boeken

ik herinner Ruiz Zafon. Het overkomt mij telkens wanneer ik een roman ontdek die verwijst naar het esoterische aspect van boeken, naar verborgen talen, naar die geur van wijsheid verzameld op eindeloze planken, misschien op nieuwe begraafplaatsen van boeken...

En het is oké, het zij zo. De enorme verbeeldingskracht van de Catalaanse schrijver is wat hij heeft ... Maar deze keer is het aan a Alfonso del Rio dat opnieuw het epicentrum van zijn mysteries neemt een Bilbao op maat gemaakt zoals Ruiz Zafón's Barcelona.

Van de hoofdstad van Biskaje tot verschillende Europese scenario's, ook wisselende tijden. Zo wordt een suggestief mysterie geweven dat ons meeneemt en voor de gek houdt als de truc van een goede goochelaar.

Bilbao en Oxford, 1933. Gabriel de la Sota, schrijver en professor aan de Universiteit van Oxford, is de erfgenaam van een van de grootste fortuinen van Biskaje, eigenaar van een groot staalbedrijf. Maar een duister iemand heeft een duister geheim uit zijn verleden ontdekt en is bereid alles te doen om het te laten zinken. CS Lewis en JRR Tolkien, je beste vrienden, zullen onvoorwaardelijk bij je zijn, zodat je het beste verhaal kunt maken dat ooit is geschreven.

Londen, 1961. Mark Wallace, vader van een tienjarig meisje met een heel speciale gave, is een beroemde Britse advocaat die op het punt staat met pensioen te gaan. Op een dag krijgt hij bezoek van de schrijver Úrsula de la Sota, die hem opdraagt ​​zijn familieverleden en erfgoed te onderzoeken: de internationale pers heeft herhaald dat het fortuin van Gabriel de la Sota in 1933 misschien niet helemaal verloren is gegaan en dat de sleutels om te weten waar hij is, is te vinden in zijn nieuwste roman.

Een verhaal dat meer dan dertig jaar tussen Oxford en Bilbao reist en waarin alle personages met elkaar verbonden zijn door een mysterie dat begraven ligt. En alleen degenen die erin slagen de verborgen taal achter de pagina's van het grootste werk van de beroemde schrijver te ontcijferen, zullen het kunnen onthullen. Een verhaal over goed en kwaad, over de liefde voor waarheid en literatuur, over de kracht van authentieke vriendschap, die altijd begeleidt en niet oordeelt.

De stad van de regen

Bilbao als regenachtige stad is een typisch beeld waarvan de dagen geteld kunnen worden dankzij de klimaatverandering. Maar het denkbeeldige heeft deze grote stad al als zodanig gecatalogiseerd, dus de synecdoche of metafoor van "stad van de regen" werkt nog steeds perfect.

Maar in de jaren 80 was het iets anders en beperkte het idee van de regenstad zich tot de realiteit van de hoofdstad van Biskaje als een zeer herkenbare grijze stad. In die stad die dag in dag uit door regen wordt geteisterd, vinden we ook Alain Lara, een beginnende voetballer die zich begint te ontwikkelen in Athletic. Maar het gaat niet om voetbal... Omdat het leven van Alain begint in te storten als hij een onbekende en raadselachtige foto van zijn grootvader uit de jaren veertig ontdekt.

Intuïtie dat een familielid niet is of is geweest wat hij altijd leek te zijn, wekt altijd een onvermijdelijke nieuwsgierigheid op. Als we hieraan de aanwijzingen van een koste wat kost verborgen verleden toevoegen, kunnen we vermoeden dat Alain volledig zal worden betrokken bij de bevrediging van zijn nieuwsgierigheid als het levensonderhoud en de basis van wat hij zelf is.

De levens van onze voorouders bepalen op de een of andere manier de grens van ons lot. En Alain stort zich met zijn natuurlijk menselijke verlangen naar kennis in de donkere put die onder die foto te zien is.

Rodrigo, de grootvader, verschijnt vergezeld van een puberale Ignacio Aberasturi, die uiteindelijk opklom tot de hoogste echelons van het bankwezen. En toch heeft iets of iemand hem uiteindelijk volledig van het sociale toneel gewist, samen met zijn grootvader. Die foto krijgt dus een bijzondere relevantie zodra het toeval van de uiteindelijk verdwenen personages wordt onthuld.

Alain zal proberen aan de draad te trekken en zich tot de jonge María Aberasturi wenden. Samen weten ze een interessante onderzoekslijn te traceren die hen naar nazi-Duitsland leidt. Als je het nagaat, lijdt het geen twijfel dat de levens van Rodrigo en Ignacio Berlijn bereikten, als een trein uit het verleden vol twijfels en duistere voortekenen. De oorlogszuchtige tijden die op het punt stonden de wereld in een monsterlijke planeet te veranderen, lijken voor twee jonge mensen als Alain en María nog verder weg.

Daarom zal alles wat ze kunnen ontdekken hen van binnen schudden, tot het punt waarop elk geheim op deze manier beter wordt begrepen, in wezen geheim, absoluut verborgen voor iedereen, vooral voor familieleden die de ware identiteit van hun stamboom kunnen leren kennen.

joannes

Een literaire carrière beginnen met een historische roman van deze omvang is op zijn minst al gedurfd. In zijn literaire debuut demonstreerde Alfonso del Río een beginnende schrijver met de kwaliteiten van een goede verhalenverteller. En ondanks bepaalde tekortkomingen in de karakterisering van de hoofdrolspelers, leidt het verhaal je onvermijdelijk naar die andere vorige wereld met de kracht van goede plots...

Jaar 425 na Christus. Attila nadert Rome. Paus Leo weet dat als "de plaag van God" haar niet overwint, het vroeg of laat iemand anders zal zijn. Dus vertrouwt hij Ioannes, een ridder die gezegend lijkt te zijn met onsterfelijkheid, toe om een ​​mysterieuze kist uit de stad te verwijderen en te vluchten naar een natie die op dat moment in opkomst is, geroepen om de machtige Serene Republiek Venetië te worden. Carnaval van Venetië, in onze dagen. Paus Peter II wordt uit de Campanile gegooid door een man met een kap.

De stad wordt belegerd totdat de misdaad is opgelost, en sluit in haar netwerk van kanalen de zoon van een Engelse miljonair, een jonge Spaanse archeoloog en een hele reeks personages die niet weten in hoeverre de geschiedenis waaraan zij deelnemen de wereld kan veranderen. wereld. Ioannes is een duizelingwekkende roman. De intrige reikt tot aan de koepel van de kerk en duikt in de tunnel van de tijd. Politieke en spirituele belangen botsen in een Venetië dat door Alfonso del Río met historische precisie en legendarische kenmerken wordt geportretteerd. In de strijd tussen meedogenloze samenzweerders en mannen en vrouwen die klaar zijn voor de overwinning van het goede, vindt de lezer pas aan het einde rust.