Versio poetica ad prosam folia in Eva Balthazar trahentium sicut ver falcationis. Vestigia onusta pomarii et terrae odore resonante. In poeta exsistentialista similis eius, essentiae magis pertinet ad messes quae radices etiam carpunt. Radices quae possunt esse de frugibus delicatis, vel etiam desertis impossibilibus, vel permafrost ubi auctoris adventus prosa oratione allocutus est.
Messis est nova narratio spatii ubi Eva Baltasar sublimat formas et insultus locorum transcendentium. Proficiscens ab enunciatione tellurica quae metaphorice inservit pro unaquaque anima primas suas irrigationes exspectantes. Experientiae in prima persona vel in prismatis singularibus. Protagonistae speculationes de futuro exsistentiae, qui dubitationes suas ultra inertiam vel concessiones consuetudinum ferunt ut filum illius normalitatis idololatae ut vitulus aureus.
Top 3 commendatur conscripserit Eva Baltasar
Permafrost
Finis vivendi. Vehemens vitae necessitas interdum ad ultimum in contrarium ducit. Est de peculiari magnetismo polorum qui in fine videntur idem esse in sua origine separati. Res, essentia, res instanter et assidue postulat reunitionem totius vitae ambitus quam dichotoma eius existentia cum rapturo luciditate explicare posset.
Prima persona vox Evae Baltassaris mille poematibus feliciter permixta, vehementius si fieri potest primas suae fabulae tribuit. Unus ex iis qui spem concipit, fortasse nihil omnino deest, ut rationi et veritatem concinat, in illo abysso inter impressiones subiectivas quae beatitudinem impellunt ac possibilem mundum obiective ad abysmalem inconstantiam omnium nostrum, viatorum. unius vitae, ut demonstravi Mediolani Kundera in Entis intolerabilis levitas.
Nisi quod primas novae huius vitae frigori illi viventi succumbere noluerit et in ea perma- gine induta, qua etiam planetae nostrae inhospitissimus tegitur, se in apertiorem mulieris hedonismum se immittit, cui illa. quomodo corpus regit, tamen imputandum est.
Vita tam levis est quae non valet in mundanis sollicitudinibus versari, sicut ea quae a familia vel amicis tuis glacie submerguntur. Maxima res est, cum nihil tanti sit, uti saltem momenta illa rabidi authenticitatis, quae sola notat agitationes a doloribus socialibus et moralibus notis liberatis.
Polus oppositus semper est. Alta agitet etiam renuntiationem, deditionem, defatigationem ad novum gradum suscipiendum, suicidium ut novissimum illum casus in facie tanta levitate saturi.
Novus agilis amens iter ad primas vanitates. Narratio magis quam oras et molestias, ex quibus etiam emergit humor niger ille qui ab omnibus retrocedit. Liber summae luciditatis, cum prospectu mundi nostri ut glacialis sicut pellis primas.
mammoth
Interdum res et fictio occurrunt. Quia supra profunditatem huius fabulae, testimonium mulieris Beatriz Montanezab orbe abscisa, admodum paucas suscitat analogias. Sed patet inquisitionem exitus illius vis centripeta, quae est hodie societas, cum suis fucatis exigentiis ad bene vivendum, fabulas quam plurimas potest evehi quot sunt alliciendi vias eas narrandi.
In primas mammoth Ea puella pervetusta in vita recentiore decepta est. Habitatio eius est civitas, ubi habitat. Mater esse vult, et hoc ad homines propius accedere cogit: quomodo resistere potest anthill humano si venatoris solius instinctum habeas?
Quodam die urbem relinquit, ambitus mutat et fit dominus domus omnino solitariae. Solus pastor, solitudo et bestiae quae pascuntur vel minantur. Opera instincta, alteratur conscientia et fit transmutatio.
Hoc non modo alia nova de fuga ad villam, hoc tempus est bomba vulnera societatis hodiernae, narratio. crescendo qui eiulat ad clementiam huius immanis fabulae, qui est Eva Baltassar.
scopulus
Sequentia Permafrost novam relationem assumpsit, similis metaphorae quae abundat in idea solitudinis tamen omnibus, vitae latentis, assidui fluctuum fragor in conscientia quae immobilis manere videtur ad quemvis impulsum. Donec aliquid situm eruta est. et saxum alluit vel fortasse deprimit.
In primas scopulus in nave mercatoria vetere coquum vivam facit. Perfecta condicio est: solitudo, casula, oceanus, portus quidam in quo mulieres conveniunt et horae ad vacuum occurrere, vim provisionis sentire. Usque ad unum diem ex iis unus ex mari exire procurat, intra quattuor muros vivere consentit et in graviditate adiuvatur et infantis educatione implicatur.
Quid maternitas fecit cum muliere, quam in Patagonia in vecte semel convenisti? Quid faciet, animal inclusum in domo unius familiae in Reykiavica? Omnia mutata sunt praeter cognomentum, Boulder: ingentes lapides in medio notae separatim, omnia exposita, sine ullo scitu unde sint vel quare ibi sint.
Si omnes habere vis, is volumen colligit;
