ថ្មីៗនេះខ្ញុំបានស្តាប់បទសម្ភាសន៍ជាមួយដុន អាតូរ៉ូប៉េរ៉េសរ៉េវើត ដោះស្រាយបញ្ហាសញ្ជាតិអារម្មណ៍នៃភាពជាម្ចាស់ទង់ជាតិនិងអ្នកដែលគ្របដណ្តប់លើពួកគេ។ អារម្មណ៍នៃការក្លាយជាជនជាតិអេស្ប៉ាញសព្វថ្ងៃនេះត្រូវបានស្រវឹងដោយការយល់ឃើញមនោគមវិជ្ជាស្មុគស្មាញនិងស្រមោលវែងនៃការសង្ស័យអំពីអត្តសញ្ញាណដែលជាមូលហេតុនៃភាពចម្រូងចម្រាសឥតឈប់ឈរជុំវិញអ្វីដែលមានន័យថាជាភាសាអេស្ប៉ាញ។ Labels និង Manichaeism ថ្លឹងថ្លែងនូវសញ្ញាណណាមួយនៃអ្វីដែលជាភាសាអេស្ប៉ាញក្នុងការពេញចិត្តចំពោះអ្នកដែលឃុបឃិតប្រឆាំងនឹងការពិតគ្រាន់តែជាការបំពេញនូវកំហុសដោយខិតទៅជិតវាពីព្រីនស៍ដែលចាប់អារម្មណ៍នាពេលបច្ចុប្បន្នដែលស្តារអតីតកាលដ៏ខ្មៅងងឹតដើម្បីទាញយកប្រយោជន៍ពីវា។ សញ្ញាណដែលដំណើរការល្អថាអេស្ប៉ាញឥឡូវនេះគឺដូចគ្នានឹងពេលដែលវាត្រូវបានកាន់កាប់និងប្រកាន់យកដោយក្រុមមួយសន្មតថាមានការទទួលស្គាល់ដាច់ខាតថាអ្វីៗទាំងអស់ត្រូវបាត់បង់ដែលអ្នកដែលបានផ្លាស់ប្តូរវានៅក្រោមព្រីនតែមួយរក្សាវាសម្រាប់ខ្លួនឯងនៅចំពោះមុខអ្នកដែលស្រឡាញ់ វាជាអ្វីមួយពហុវចនៈនិងចម្រុះ។ ការបំផ្លាញអត្តសញ្ញាណជាតិដែលដូចនិងអ្វីៗផ្សេងទៀតមាននិងមានពន្លឺនិងស្រមោលហើយនៅទីបញ្ចប់មិនគួរជាមនោគមវិជ្ជាណាមួយឡើយតែជារបស់អ្នកដែលរស់នៅក្នុងទ្រូងជាតិដ៏ចម្លែកនិងមានមនុស្សច្រើន។
នោះហើយជាមូលហេតុដែលវាមិនដែលឈឺចាប់ក្នុងការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកដែលមានបញ្ហារ៉ាំរ៉ៃនៅសម័យយើង។ អ្នកនិពន្ធម្នាក់ដែលនិយាយដោយមិនរអាក់រអួលអំពីបុព្វហេតុនៃអត្តសញ្ញាណពីរឿងព្រេងនិទានរហូតដល់រឿងសំខាន់។ ដោយសារតែការចងក្រងគំនិតប្រភេទនេះមានចន្លោះខុសប្លែកគ្នាជាច្រើននៃទេសភាពអាយប៊ឺរៀនដែលក្នុងនោះមានមនុស្សកំណាចមនុស្សឆបោកអ្នកកុហកអ្នកផ្សំគំនិតនៃកិរិយាស័ព្ទនិងអ្នកសំដែងដោយគ្មានគោលលទ្ធិផ្ទាល់របស់ពួកគេបានរីកចម្រើននិងលូតលាស់ពីផ្នែកទាំងពីរនៃជួរគំនិតក្លែងក្លាយ។
ហើយខ្ញុំនិយាយថា“ ក្លែងក្លាយ” ដាក់វានៅចំពោះមុខមនោគមវិជ្ជាព្រោះតាមការពិតនៅក្នុងឱកាសជាច្រើនវានិយាយអំពីការដោះការភូតកុហកដើម្បីបង្ហាញពីភាពមិនពិតដើម្បីសរសេរជាមួយទ្រនាប់ឈឺចុកចាប់បំផុតរបស់Pérez Reverte ដើម្បីបញ្ចប់ដោយសំគាល់ពីបញ្ហារបស់ពួកគេម្នាក់ៗ។
មោទនភាពនៃការក្លាយជាជនជាតិអេស្ប៉ាញឬព័រទុយហ្កាល់ឬបារាំងស្ថិតនៅក្នុងភាពត្រចះត្រចង់របស់មនុស្សដែលនៅតែរួចផុតពីការមាក់ងាយនៃឥរិយាបថនេះចំពោះការកុហក។ ដើម្បីប្រឈមមុខនឹងជាតិនិយមដែលត្រូវបានសន្មត់ថាជនជាតិអេស្ប៉ាញដែលអាក់អន់ចិត្តថ្មីបានពាក់ទង់ជាតិផ្ទុយដែលជាសំលៀកបំពាក់ដែលពួកគេស្លៀកពាក់ដោយភាពស្មោះត្រង់និងភាពបរិសុទ្ធដែលមិនដែលការពារជម្រកអាក្រក់នៅពេលមិនមែនឧក្រិដ្ឋជន។ ដូចជាប្រសិនបើមនុស្សអាក្រក់អាចនៅម្ខាងប៉ុណ្ណោះដូចជាការគិតខុសគ្នាពីពួកគេនឹងធ្លាក់ចូលទៅក្នុងអេស្បាញខ្មៅដែលសន្មតថាប្រសិនបើមានគឺច្បាស់ណាស់ដោយសារតែរោមចិញ្ចើមដ៏កាចសាហាវដែលអ្នកខ្លះមើលទៅដោយភ្នែកកាលពីម្សិលមិញនិងខ្លះទៀតដូចជា ចម្លើយដែលឈឺចាប់ពួកគេត្រូវបានប្រគល់ឱ្យវិញ្ញាណចាស់។
ព្រោះវាមិនដូចគ្នាទេក្នុងការស្ដារឡើងវិញនូវសិទ្ធិនិងកិត្តិយសរបស់អ្នកចាញ់នៅក្នុងសង្គ្រាមណាមួយជាងការធ្វើពុតជាធ្វើឱ្យអ្វីៗផ្សេងទៀតបាត់បង់ដោយអវិជ្ជារហូតដល់ចុងបញ្ចប់នៃថ្ងៃនិងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលដើរក្នុងល្បឿនដូចគ្នា។
ប្រវតិ្តសាស្រ្តសម្រាប់ប៉េរ៉េសរ៉េវើគឺជាកន្លែងដែលអាចនិយាយដោយសេរីដោយគ្មានភាសាដែលកំណត់ដោយភាពត្រឹមត្រូវខាងនយោបាយដោយគ្មានបំណុលជាមួយអ្នកគាំទ្រដែលអាចធ្វើទៅបានដោយគ្មានការប្តេជ្ញាចិត្តនិងគ្មានចេតនាចង់សរសេរប្រវត្តិសាស្ត្រថ្មី។ ប្រវត្តិសាស្រ្តក៏ជាគំនិតដែរដរាបណារឿងនេះមិនមែនជារឿងមិនពិតដែលបំរើខ្លួនឯង
អ្វីគ្រប់យ៉ាងគឺជាប្រធានបទ។ ហើយនោះត្រូវបានគេស្គាល់យ៉ាងច្បាស់ដោយអ្នកនិពន្ធដែលចាំបាច់បង្កើតការយល់ចិត្តជាឧបករណ៍នៃពាណិជ្ជកម្ម។ ដូច្នេះហើយយើងរកឃើញសៀវភៅនេះដែលនិយាយអំពីភាពសាហាវឃោរឃៅនៅពេលដែលភាពសាហាវឃោរឃៅគឺជាច្បាប់ហើយដែលបើកឱ្យមានជម្លោះនៅពេលការប៉ះទង្គិចនៃមនោគមវិជ្ជានាំឱ្យមានព្យុះ។
អេស្ប៉ាញផលបូកនៃសញ្ជាតិយោងតាមអ្នកដែលឃើញវាគម្រោងដោយការតភ្ជាប់ទឹកដីសាមញ្ញទឹកដីកំណើតដោយផ្ទះសំណាក់រួមគ្នាពីព្យែរីណេសទៅហ្គីប្រាល់តា។ ទាំងអស់ទៅមួយនៅក្នុងភាពរញ៉េរញ៉ៃទូទៅការចូលរួមក្នុងគ្រាដ៏រុងរឿងឬទំព័រងងឹតអាស្រ័យលើរបៀបដែលពួកគេចង់អាន។
ប៉េរ៉េសរ៉េវើគឺជាសំលេងរបស់អ្នកជំនាញក្នុងការសំគាល់អត្តសញ្ញាណនៅលើក្រណាត់ក្តៅដែលជាទង់ជាតិដែលនិយាយអំពីអ្វីដែលអេស្ប៉ាញនេះអាចជាអ្វីដែលល្អបំផុតគឺត្រូវគិតពីអ្នកដទៃស្មើនិងរីករាយជាមួយអ្វីដែលពួកគេធ្វើនៅពេលយើងធ្វើដំណើរជាមួយ ភាពស្និទ្ធស្នាលដែលចង់ដឹងចង់ឃើញនៃសម្លៀកបំពាក់ដែលលើកពីចម្ងាយ តិចតួចឬគ្មានអ្វីផ្សេងទៀតគឺអេស្ប៉ាញមិនមែនសូម្បីតែលិខិតគំរាមកំហែងសម្រាប់ភ្លេងជាតិនោះទេ។ ព្រះរាជពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌដែលសូម្បីតែដើមកំណើតរបស់វាក៏ត្រូវបាត់បង់នៅក្នុងការច្នៃប្រឌិតមិនដូចគ្នា
ឥឡូវអ្នកអាចទិញសៀវភៅប្រវត្តិសាស្ត្រអេស្បាញដោយអាទូរ៉ូប៉េរ៉េសរ៉េវើតនៅទីនេះ៖