3 فیلم برتر آن هاتاوی

فقط آن هاتاوی می تواند در دنیای جدید منتظر بماند، مانند حوا در بهشتی که قبلاً توسط انسان ها فتح شده است و بر مرحله میانی مجازات خدا بر روی زمین غلبه می کند. فیلمی که در آن نقش اصلی متیو مک‌کانهی بر خود طرح تمرکز دارد در حالی که کوتاه‌ترین مداخلات آن درخشش امید را در بشریت با وجود همه چیز فراهم می‌کند. او یک پرومته است و به لطف او ما اعتماد داریم که با وجود از دست دادن چیزهای زیادی در این راه، سرانجام این سفر معنا پیدا کرد.

انتخاب بهترین بازیگر زن برای دادن معنای نهایی به یکی از آن فیلم‌هایی که به عنوان تولیدات بزرگ کشف شده‌اند، اما به کلاسیک‌های سینمای بزرگ، فارغ از ژانرشان، اشاره می‌کنند. این فیلم که توسط خود نولان به همراه برادرش جاناتان نولان نوشته شده است، به زودی خود را به عنوان اثری نشان می‌دهد که از ابتدا به‌عنوان داستانی برای سکانس‌های فیلم طراحی شده است. سیاره زمین و سفر؛ گذشته، حال و آینده به عنوان آمدن و رفتن در یک کل که مانند حلقه‌هایی که کیهان، هواپیماها، بردارها را به زنجیر می‌کشند با هم می‌پیوندند.

سیارات جدیدی که در آن همه چیز با ریتم نوسانات خودش روی آن پس‌زمینه سیاه وسیع اتفاق می‌افتد، کرم‌چاله‌هایی که ما را از طریق قیف‌ها به سمت بی‌نهایت هدایت می‌کنند. در همین حال ... یا بهتر است بگوییم در حالی که همه چیز، زمین در حال مرگ است و تنها فضانوردانی که از هواپیماهای غیرممکن در نزدیکی زحل دور می زنند، ممکن است بتوانند خانه جدیدی برای انسان ها پیدا کنند.

از انسانیت روی سیم گرفته تا رابطه پدر و دختر در دو سوی فضا-زمان. متیو مک کانهی فضانورد منتخب با آن بار دراماتیک است که با دریافت پیام های دخترش از خانه، روح را کوچک می کند.

سفر تقریباً همانطور که شروع می شود به پایان می رسد. زیرا زمان فقط به مکانی که در آن قرار دارید بستگی دارد. فقط در یک بازه زمانی غیرقابل تعریف، پیامی به موقع از یک ساعت قدیمی که قادر به انتقال بسیار بیشتر از زمان است، می رسد. شخصی برای فضانوردی که وظیفه نجات بشریت را بر عهده دارد غیر قابل جبران است. و شاید این تنها چیزی بود که ارزشش را داشت. اما ضرر تنها زمانی شکست است که افق جدیدی یا مکان جدیدی برای استعمار بین یک یا یک میلیون قمر وجود نداشته باشد. و اینجاست که آن هاتاوی به عنوان فرصت جدید رها می شود...

آیلین