Tirania pa tiranët, nga David Trueba




libër-tirani-pa-tiranë
Kliko librin

Pas romanit të tij të mëparshëm Tokë bujqësore, David Trueba bën një pushim nga trillimi për të na paraqitur një libër me aspirata dhe frymëzime të eseve sociologjike.

Ka të bëjë me të menduarit pak për atë transcendental, për nuancat e përshtatjes mes antropologjisë dhe asaj sociale. Dhe ka të bëjë edhe me mprehjen dhe bërjen e kundërshtimit kritik dhe reflektues rreth lëvizjes sonë si qytetërim.

Leximi i këtij libri nxjerr në pah nevojën kontradiktore për individualizmin. Sepse është e natyrshme të justifikosh veten si person me rrethanat e secilit. Por individualizmi është një shpatë me dy tehe në shërbim të interesave të ndryshme që, në fund të fundit, na çojnë në tjetërsim ...

Nëse i përmbahemi konceptualit, mund të thuhet se tashmë jemi të zhytur në shoqërinë e ëndrrave. Të drejtat e të gjitha llojeve për çdo qytetar, jetëgjatësia, hapësirat për të njohur të gjitha veçantitë, demokracia ...

Kështu, së shpejti, me anije, ideja rëndohet nga ajo botë tjetër në të cilën nuk ekziston mirësia e mëparshme. Dhe për fat të keq ne e kuptojmë se kjo është një kundërpeshë e nevojshme. Deri në pikën e supozimit të historive katastrofike të asaj bote tjetër të përhapur nga lajmet natyrshëm ..., përderisa ato nuk spërkasin Perëndimin, ku jetojnë ata prej nesh që kanë të drejta dhe liri.

Por përtej atij ekuilibri, atij mjeti midis atyre që vijnë nga andej dhe andej, kontradikta vazhdon të përhapet midis radhëve tona, banorëve të botës së privilegjuar. Sepse mendjet e mëdha menduese kanë ditur të japin trajtimin më të mirë ndaj atij individualizmi të fituar historikisht si liri dhe të drejta. Të ndarë jemi më pak të fortë, jemi vërtet të prekshëm, përfundojmë duke u bërë skllevërit tanë.

Ata që drejtojnë interesa të mëdha politike, të pushtetit dhe të ekonomisë në fund të fundit dinë të nxjerrin maksimumin prej nesh një nga një.

Rezultati është që ne përfundojmë duke besuar se jemi unikë, të lirë, të aftë për t'u përballur me fatin tonë. Por pasi shoqëria e dukshme fitoi në favor të barazisë, ne përfundojmë duke u përpunuar dhe kontrolluar elementë. Informacioni na bën pjesë të statistikave drejt konsumit. Format e reja të biznesit në të cilat secili prej nesh shtohet për të formuar një kurbë, një prirje në një grafik të keq.

Po. Shtë e vërtetë që shoqëritë tona të përparuara mund të ofrojnë kushte më të mira jetese, shëndetësore dhe emocionale. E megjithatë do të keni vërejtur se në fund i gjithë përparimi përfundon duke u orientuar aty ku janë paratë. Lumturia konsumatore, shëndeti i konsumatorit, dashuria konsumatore?

Duke pasur parasysh zhvendosjen tonë, duket sikur ka mbetur vetëm një kështjellë e fundit, një hapësirë ​​pushtimi e shpirtit tonë, në të cilën robotët e rrjetit nuk mund të përfundojnë duke arritur. Dhe për të vazhduar mbrojtjen e asaj hapësire dhe rimarrjen e ripushtimeve të reja drejt një barazie më efektive, nuk do të kishte zgjidhje tjetër veçse të bashkoheshim përsëri, secila me hapësirën e vet të veçantë, por të kompozonte një rrjet me të cilin të përballej me atë rrjet tjetër të ngatërruar të interesave më të këqija.

David Trueba po zgjerohet në shumë prej këtyre aspekteve me një perspektivë realiste, ndonjëherë fataliste, por gjithnjë të sigurt për ndryshime thelbësore.

Tani mund të blini La tiranía sin tiranos, librin e ri të David Trueba, këtu:

libër-tirani-pa-tiranë
Kliko librin

vlerësoni postimin

1 koment mbi "tirania pa tiranë, nga David Trueba"

Lini një koment

Kjo faqe përdor Akismet për të reduktuar spamin. Mësoni se si përpunohen të dhënat tuaja të komenteve.