Vajza e Poçarit, nga José Luis Perales

Unë e pranoj se kam qenë një nga ata që zbulova jo shumë kohë më parë se José Luis Perales kishte kompozuar këngë për këngëtarë nga gjysma e Spanjës. Tematika shumë të mëdha të lidhura me imazhin, interpretuesin, por që me të vërtetë kanë lindur nga frymëzimi i këtij kompozitori të pashembullt në vendin tonë.

Kërcimi në prozën e Jose Luis Perales është një aventurë që po jep fryte. Në këtë Libri i vajzës së poçarit, romani i dytë tashmë pas Melodia e kohës ne hyjmë në një melodi jetike, në simfoninë mospërputhëse të personazheve që lëvizin midis vullnetit, fatit, parimeve të tyre, dëshirave, fajit dhe keqardhjeve të tyre.

Brígida dhe Justino kanë dy fëmijë: Carlos dhe Francisca. Jeta e tij kalon me butësinë e kohës në një qytet të vogël në La Mancha. Në këtë bërthamë familjare hidhet paradoksi klasik për atë që është parajsë për disa dhe atë që të tjerët mund ta konsiderojnë ferr. Në fund ne jemi një ekuilibër i vështirë midis asaj që kemi dhe asaj që nuk kemi, dhe ndonjëherë ajo që na mungon përfundon duke peshuar më shumë se realiteti përreth.

Francisca përfundon duke u rebeluar me atë jetë që ngadalë pikon sekondat, por duket se po gllabëron vitet. Në fund ai arratiset nga shtëpia e tij për të gdhendur atë të ardhme të dëshiruar nga çdo shpirt i ri dhe i shqetësuar.

Ekziston njëfarë drejtësie poetike tek prindërit që i shohin fëmijët e tyre të goditur kundër realitetit, kur ata ishin paralajmëruar më parë. Por ka edhe një pjesë të trishtimit për të parë pakënaqësinë e atyre që pengohen të fluturojnë të lirë.

Familja, fëmijët, fati dhe ai fije e kuqe e hollë (referencë për Libri i Kopshtit të Sonokos) që ngatërrohet dhe ngatërrohet derisa të mund ta zgjidhësh rrëmujën vetë dhe të vazhdosh.

Për prindërit vjen gjithmonë një kohë kur zbulimi i fatit të fëmijëve të tyre si diçka krejtësisht e huaj mund të jetë traumatike. Fije e kuqe e një djali po largohet, duke prishur atë që është e endur dhe duke kërkuar diçka të re për të endur. Jeta pastaj bëhet e tensionuar, ndonjëherë zemërthyer. Lejimi i një fëmije të marrë, lënia e rrugëve të reja, është pjesë e jetës, por jo e arsyes së prindërve.

Tani mund të blini romanin Vajza e Poterit, libri i ri nga José Luis Perales, këtu:

Vajza e Poçarit, nga José Luis Perales
vlerësoni postimin

2 komente në "Vajza e Poterit, nga José Luis Perales"

Lini një koment

Kjo faqe përdor Akismet për të reduktuar spamin. Mësoni se si përpunohen të dhënat tuaja të komenteve.