3 filmat më të mirë të Brendan Fraser

Oscari për interpretimin më të mirë mashkullor në vitin 2023 i shkoi një aktori si Brendan Fraser, i cili demonstron atë të dy maskave, komedisë dhe tragjedisë si e njëjta gjë. Diçka për të cilën di edhe dikush Jim Carrey, veprimet e tepërta komike të të cilit përfundojnë në kufi me atë Joker (ai nga Joaquin Phoenix) krejtësisht jashtë zakonit dhe që paralajmëroi për të qeshurën e tij histrione si një pasojë e pafalshme të çmendurisë së tij.

E them këtë sepse tre aktorët e lartpërmendur kishin dritat e tyre zigzage mes hijeve të zgjatura në profesionin e tyre dhe bëheshin vitalë. Dhe në mungesë të ndonjë ringjalljeje dramatike të Carrey-t, si Phoenix ashtu edhe Fraser prekën lavdinë e kinemasë pas udhëtimeve, sprovave dhe odiseve të ndryshme.

Në rastin e aktorëve të humorit si Fraser, çështja merr një dimension tjetër, sepse ndryshimi i regjistrit nga e qeshura në dramë si fokus interpretues ka diçka nga sublimimi, nga qëndrueshmëria apo si të duash ta quash kalimin e gjatë nëpër shkretëtirën e aktorëve të harruar. Fraser u ngjit përsëri në kreshtën e valës si një balenë. Duke kërkuar të thyejë bankën, me ndikimin kumbues për të qenë një blockbuster apo edhe për t'u veçuar nga gardianët akademikë të Oscars. E gjithë kjo ndodhi.

Në filmografinë e Brendan Fraser, para balenës së tij, pothuajse gjithçka kishte të bënte me aventurat familjare, të qeshurën dhe mirësinë. Pasi dikush ka rizbuluar veten, spektri interpretues hapet ndaj një morie ofertash të reja. Sepse në të kaluarën Fraser nuk mund të dilte nga toka në filma që nuk ishin aksion dhe humor të thjeshtë. Por tani ai do të merret si një aktor kulti.

3 filmat më të rekomanduar të Brendan Fraser

balena

E DISPONUESHME NË NDONJË NGA KËTO PLATFORMA:

Kinemaja e do realitetin më të ashpër kur pretendon se është art. Kilet e tepërta janë justifikimi, anekdoti. Për shkak se përbindëshi blu ishte ndryshe, bëhej fjalë për aktorin që rishfaqej nga thellësitë e oqeanit më të errët për t'u duartrokitur në një moment epik 6-minutësh në skenën e Oscars. Brendan Fraser si engjëlli i rënë që gjen mundësinë të kthehet në Olimp, nga filmat në këtë rast.

Filmi, po, është kurioz dhe interpretimi i tij është shumë dinjitoz, bindës, i vërtetë, si ai i Bardemit që luan Ramón Sampedro. Një nga ata filma që të bën të ndihesh i rraskapitur, i konsumuar nga të njëjtat rrethana si personazhet fatkeqe. Në transformimin e tij, Fraser jo vetëm që na prezanton me karakterin e tij, por edhe me veten e tij, të fryrë nga rrethanat e penduara përpara se të pendohej për t'u kthyer nga dera.

Vetë filmi tregon historinë e Charlie, një njeriu që jeton i izoluar nga bota pas vdekjes së partneres së tij, të cilën e konsideronte dashurinë e jetës së tij. Ai është një mësues anglishteje që la ish-gruan e tij për të jetuar me të dashurin e saj. Kur mbeti vetëm, filloi të hante tepër, duke peshuar më shumë se 260 kilogramë. Shëndeti i tij ishte i rrezikuar në mënyrë drastike.

Personazhi kryesor ka ekrani i kompjuterit si i vetmi kontakt me botën. Prej aty ai jep mësimet e tij, me të cilat siguron jetesën, dhe i vetmi vend jetësor i tij është shtëpia. Kur e kupton se ka pak kohë për të jetuar për shkak të rutinës së tij jo të shëndetshme, ai kërkon të rilidhet me vajzën e tij.

Nëna

E DISPONUESHME NË NDONJË NGA KËTO PLATFORMA:

Para samitit të La Ballenës, thuhej se samiti i Fraserit ishte ky. Një blockbuster për të gjithë për ta parë në kinema. Por ishte vetëm një gol fluturues në të cilin Fraser mund të prishej para se të arrinte fundin. Sepse ka nga ata që thonë se aktori i atëhershëm mezi tridhjetë e ca përfundoi i rraskapitur fizikisht dhe emocionalisht.

Ajo që është e qartë është se si argument, mumjet kanë gjithmonë nevojë për një ribërje. Mundësia ishte ai 1999. Dhe me shfaqjen e madhe të medias përfundoi të ishte një klasik argëtues. Një film shumë argëtues, emocionues dhe argëtues. Filmi tipik plot heroizëm për protagonistin e tij, i cili e vendosi atë si një lider të momentit, por që mbolli dyshime për aftësinë e tij përtej interpretimeve miqësore për shikuesin dhe i thjeshtë për një aktor të ri, të cilit mund t'i mbaronte vena në horizont. , siç ishte.

Udhëtim në Qendrën e Tokës

E DISPONUESHME NË NDONJË NGA KËTO PLATFORMA:

Një nga skenarët e filmit, gjithmonë i lidhur me Zhyl Vernin, në të cilin synimi më fëminor bie mbi çdo aspekt tjetër. Sigurisht që është një fantazi dhe si e tillë i magnetizon veçanërisht fëmijët. Por Fraser ishte bërë një aktor rreth figurës së të cilit ishin strukturuar imagjinatat kinematografike për të gjithë familjen, me kujdes të veçantë për audiencën më të re. Një aventurë stimuluese për të gjithë audiencën.

Trevor Anderson është një mësues i shkencës, teoritë radikale të të cilit kanë njollosur plotësisht reputacionin e tij. Gjatë një ekspedite në Islandë me nipin e tij Sean dhe udhërrëfyesin e tij të bukur rajonal, Hannah, ata gjejnë një shpellë misterioze që i çon thellë në Tokë, në zorrët e planetit. Atje, një peizazh i çuditshëm plot me krijesa të tmerrshme dhe një vullkan gati të shpërthejë i pret, kështu që ata duhet të gjejnë një mënyrë për t'u kthyer në sipërfaqe para se të jetë tepër vonë.

vlerësoni postimin

Lini një koment

Kjo faqe përdor Akismet për të reduktuar spamin. Mësoni se si përpunohen të dhënat tuaja të komenteve.