O tusi sili e 3 a Bohumil Hrabal

Uno es tan viejo como para acordarse de aquella Checoslovaquia dibujada en los mapas de geografía del colegio. Un país de fronteras oscilantes entre la llamada gran guerra y la que realmente fue más grande aún. En medio de todo ello un territorio alienado, como desprendido de viejos imperios en un puzzle imposible.

O le nofoaga lena na fanau mai ai le au fai tala matagofie Milan kundera po o Bohumil Hrabal. Ma e mautinoa lava mai lo latou laiti o loʻo i le va o feeseeseaiga i le tasi itu ma le isi, i le va o nationalisms e masani lava ona feteʻenaʻi, faʻatumu mea uma i lona tulaga o se alalaupapa i le va o Europa ma Rusia, o lagona na pasia i le faʻamatalaga o mea uma e lua e maua ai ni faʻaaliga sili ona manaia o le ola i totonu. o le lotolotoi o se taufaamatau faifai pea o mala.

La ciudad checa de Brno vió nacer a esto dos enormes escritores checos del siglo XX. Siendo mayor mi predilección por el segundo, hay que reconocer que también Na avatu e Hrabal se tala lelei o lona taimi e ala i lana tala fa'amatala. O se manatu o le tusitusi i le sailiga o le maufetuunaʻi fatufatuga i le feagai ai ma le taumafaiga mo le faʻaumatia e le tagata lava ia o se Europa e tumu i taua. O taua i le vevela, po o le malulu, na nofoia i le tele o tausaga mulimuli ane seia oʻo i le pa'ū o le puipui.

I ana galuega o loo fafagu mai ai na eseesega o i latou o loo faamoemoe e fafaguina aga malie ae iu ai foi i le tofo i manua.. O nisi taimi e ala i ona uiga faʻanoanoa ma isi e ala i le faʻaalia o faʻaaliga faʻapitoa, e fetaui ma lena suiga uiga ese o le tele o aso pogisa o le seneturi lona luasefulu.

O lo'o fa'atumuina i mafaufauga e fai ma mea faigaluega autu, so'o se tasi o ana faufauga e taumasuasua i le pao ma mea fa'atusa, fa'atusa e tumau i ana tala, isi lalolagi e le masani ona o'o mai.

Top 3 tusi fautuaina e Bohumil Hrabal

nofoaafi leoleoina malosi

El punto de tragicomedia sobre la Segunda Guerra Mundial quedará siempre grabado en el imaginario general con la película «La vida es bella» de Benigni.

Esta novela muy anterior ya desbordaba en imaginación para explicar eso, que la vida siempre se acaba abriendo paso entre la maldad más perversa. En una aldea fronteriza con Alemania, la estación de tren se convierte en el escenario para que sus propios empleados se conviertan en un grupo de resistencia. Capitaliza el foco de la historia Milos, un joven con más inquietudes hormonales se ve inmiscuido de lleno en el objetivo primordial del grupo, abordar un convoy armamentístico para dejarlo inutilizado.

Un plan lleno de riesgos en el que el joven Milos puede convertirse en el héroe con el que conquistar a su particular Dulcinea, la telegrafista de la estación.

nofoaafi leoleoina malosi

Le taulaga laitiiti lea na tu ai le taimi

O se tala e iai lena lagona le mautonu o le faanoanoa e pei o le fiafia o le faanoanoa. O le olaga o le tagata fa'amatala o lo'o fa'agasolo i totonu o se taulaga e le fa'ailoaina lea e ui atu ai le tasi ma le isi, Nazis ma Soviets.

Mientras están los primeros la fábrica de cerveza en la que trabaja todo hombre capaz de usar sus manos sigue ahí, a su marcha. Entre los trabajadores están el padre del protagonista narrador y su tío Pepín, quien pasa a ser el particular héroe del narrador. Porque en Pepín su sobrino ve al más relevante de los héroes, aquel que sabe sobrevivir con la vista corta, en el día a día, bebiendo si es menester y disfrutando de lo carnal hasta que pueda llegar el momento en el que unos u otros de los invasores, decidan sobre la vida de Pepín, o de su padre o del protagonista mismo, con la improvisación de los tiempos duros que corren.

Le taulaga laitiiti lea na tu ai le taimi

Pisa tele le tuuatoatasi

Hanta es la esperanza frente a la barbarie. Contrariamente a lo que pudiera pensarse de su trabajo como reciclador de papel de libros incómodos, él va acopiando toda la información que se puede destruir en el proceso. Tan solo hace falta acompañarlo de paseo por Praga para descubrir en sus elucubraciones cómo todo lo destruido, todo ese papel destinado a albergar, negro sobre blanco, las ideas adecuadas (o quién sabe si incluso sirve como rollos de usos domésticos), nunca desaparece del todo gracias a Hanta.

I le hyperbole faifaipea e uiga i manatu o pulega e faasaga i le aganuu, o se itu faalelagona ua fafagu i luga o foafoaga uma leiloa e le impositions o e tusa ma le a le taimi ma e tusa ai ma le a pulega. O leo o le au mafaufau sili o loʻo taumafai e faʻagugu e ola i Hanta. I le tulaga e foliga mai e faalogo Hanta ia Kant po o Hegel, ma e foliga mai e manao e avea ma tagata sili o Nietzsche, sauni e tu'uina atu le poto sili ona oona ma le malamalama ia Hanta matua lelei.

Pisa tele le tuuatoatasi

O isi tusi fautuaina a Bohumil Hrabal

Sa ou auauna i le tupu o Egelani

I le vaitau o le 1930, i Prague, na maua ai e Jan se tagata aperenitisi talavou, o Jan, lana galuega muamua e naunau e avea ma pule faletalimalo ma auai i le kalapu filifilia a milionea. O le atamai ma le fiasili, o mea uma lava o le a faʻatatau i le manuia ma le faʻalauiloaina lautele. Ae o le manatu o Jan e masani lava ona sese: na te faaipoipo i se tamaitai Siamani e tapuai ia Hitila e pei lava ona ulufale atu fitafita Nazi i Prague, ma avea ai ma milionea e pei lava ona mauaa le komunisi i lona atunuu.

Faatasi ai ma se uiga malie malie ma vaaiga malie, ua taʻu mai ai e Hrabal ia i tatou e uiga i mea faʻapitoa a le tauleʻaleʻa talavou, e pei o le fitafita lelei Svejk, faʻaalia le faʻavalevalea o le olaga i aso faisoo ma tagata na te feiloai i ai. E pei o Svejk, o le valea o Jan o loʻo natia ai se atamai malosi e mafai ai ona ia ola i mea sili ona mataʻutia na tutupu i le XNUMX seneturi: le osofaʻiga a le Nazi i lona atunuu, Taua Lona Lua a le Lalolagi, ma le oʻo mai o faiga faʻa-Komunisi.

Sa ou auauna i le tupu o Egelani
4.9 / 5 - (10 palota)

Tuua se faamatalaga

O lenei 'upega tafaʻilagi e faʻaaogaina le Akismet e faʻaitiitia le spam. Aoao pe faapefea ona faʻasoa lau faʻamatalaga faʻamatalaga.