එම ස්ථානයෙන් නිසි පිටවීමක් නොවන විට මරණය නිරුද්ධ වේ. මක්නිසාද යත් මෙලොව හැර යාමෙන් මතකයේ සියලු අංශු මකා දමන බැවිනි. කිසිදා සම්පූර්ණයෙන්ම ස්වාභාවික නොවන දෙය නම්, සෑම විටම එහි සිටි ආදරණීය පුද්ගලයාගේ මරණය, ඊටත් වඩා අඩු ඛේදවාචකයකි. වඩාත්ම අනපේක්ෂිත පාඩු අපව අවශ්‍ය තරම් කළ නොහැකි සෙවීම් කරා ගෙන යා හැකිය. මක්නිසාද යත්, හේතුව, චාරිත්‍රය සහ හදවත මග හැර යන දෙයට කිසියම් පැහැදිලි කිරීමක් හෝ අර්ථයක් අවශ්‍ය වන බැවිනි. ඒවගේම ඒක තිබ්බ timeshare එකට නොගැලපෙන වදන් හැමවෙලේම තියෙනවා. ඒ වදන් අපි සුළඟට පවරමු, අවසානයේ අපට උච්චාරණය කළ හැකි නම් ...
තිස් හැවිරිදි යූයිට තම මව සහ තුන් හැවිරිදි දියණිය සුනාමියකින් අහිමි වූ විට, ඇය එතැන් සිට කාලය මැනීමට පටන් ගනී: සියල්ල කැරකෙන්නේ 11 මාර්තු 2011 වන දින, උදම් රළ ජපානය විනාශ කර වේදනාව සෝදා හරින විට ය. ඇයගේ.
දිනක් ඔහුගේ ගෙවත්තේ අතහැර දැමූ දුරකථන කුටියක් ඇති මිනිසෙකු ගැන ඔහුට අසන්නට ලැබේ, ජපානයේ සෑම තැනකින්ම මිනිසුන් පැමිණෙන්නේ නැති අය සමඟ කතා කිරීමට සහ දුකේදී සාමය සොයා ගැනීමටය. වැඩි කල් යන්නට මත්තෙන්, Yui එහි වන්දනාවේ ගිය නමුත් ඇය දුරකථනය අතට ගත් විට, ඇයට එක වචනයක්වත් පැවසීමට ශක්තියක් සොයාගත නොහැක. එවිට ඇයට මවගේ මරණයෙන් පසු සිව් හැවිරිදි දියණිය කතා කිරීම නැවැත්වූ වෛද්‍යවරයකු වන ටකේෂි මුණගැසෙන අතර ඇගේ ජීවිතය උඩු යටිකුරු වේ.
Laura Imai Messina විසින් රචිත “අපි සුළඟට භාර දෙන වචන” නවකතාව ඔබට දැන් මිලදී ගත හැකිය:
