3 najlepsze filmy Antonio de la Torre

Pomimo swojego dobrego wyglądu, Antonio de la Torre zawsze zaskakuje nas swoimi niemożliwymi mutacjami. Wśród Javier Gutierrez, Ludwik Tosar i sam Antonio cieszą się hiszpańską filmografią, która polega na interpretacjach takich jak ta trójka w dużej mierze ze swojej wartości dodanej. Wielokrotnie podkreślam, że rozpoczęcie od klasycznego, szarmanckiego wyglądu to nie to samo, co przejście przez bardziej powszechny wizerunek. Ale przeciętność fizyczna ma swoje zalety. I to, że przemiany są zawsze dużo bardziej wiarygodne. Tym bardziej w takich świetnych aktorach jak oni.

En el caso de Antonio de la Torre sorprende más si cabe por lo que indicaba al principio. En las entrevistas se nos representa un tipo amable, sin posibles aristas de personalidad a la vista (vamos, como cualquiera de nosotros, tapando filias y fobias en nuestras relaciones sociales). Pero frente a la cámara se desata el monstruo, el tipo atormentado o el héroe improvisado. Así que cuando nos topamos con una de sus películas no queda otra que aferrarse fuerte al sofá o a la butaca para emprender el viaje de la mutación y el desconcierto.

Top 3 polecanych filmów Antonio de la Torre

Królestwo

DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:

Jak dotąd najlepsza z mutacji Antonio de la Torre, jaką widziałem. Pozbawiony skrupułów polityk odwrócił się od dośrodkowej siły polityki ku zatraceniu. Być może Manuel nie był tym niechlubnym typem, jakim w końcu jest, którego spotykamy, gdy już przemienił się w uciekającego przed polowaniem potwora.

Pero las cosas son así en política. Como bien indica la película, los reyes caen y los reinos continúan. La incesante sensación de hartazgo frente a una clase política de aquí o de haya que tan solo está para el medro y el lucro indecentes. La evidente noción de que, como le dijo Churchill a un advenedizo parlamentario, los enemigos políticos no están en la bancada de enfrente, sino detrás, acechando para disponer ellos mismos de la corona.

Para ser político hay que tener tragaderas, espaldas anchas y fe para rezar a la diosa impunidad que confunde sus principios para extender a cualquier forma de obrar. Sumándole la benevolencia de un sistema extremadamente garantista incluso ante las evidencias delictivas más notorias, queda la idea de que tipos como Manuel nunca caen, sino que se transforman en nuevos hombres y mujeres con distintos nombres, pero con sucias herencias con las que capear…

En la persecución por la verdad, todas las mentiras del político son mucho más que ese cabalgar contradicciones asumidas para las huidas hacia adelante que son los pactos y acuerdos. Porque una cosa es fingir por el bien del partido y otra bien distinta es mentir para tapar bajo la alfombra los muertos y las ambiciones que crecen al cobijo del poder, transformando a todo político en su sombra.

Między życiem a śmiercią

DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:

Wygląda na to, że kariera filmowa Antonio de la Torre w Hiszpanii nie powiodła się i tym spektakularnym thrillerem wyruszył na podbój francuskojęzycznego świata. Film, w którym Antonio przemienia się w Leo Castañedę, maszynistę metra, który czeka na jeden z tych niekończących się zwrotów akcji wynikających z natury swojej postaci.

Punktem zwrotnym do przerwania trompe l'oeil egzystencji Leo jest samobójstwo własnego syna. Śmierć widziana na żywo przez samego Leo i przed którą nic nie może zrobić. Pod pozorem niezwykle dramatycznych okoliczności zaczyna się rozwikłać coś jeszcze, co towarzyszy wielkim suspensom psychologicznym.

Być może w śmierci jego syna kryje się ukryta zemsta. I wtedy Leo będzie musiał porzucić przebrania i wyjść z ukrycia, by mimo wszystko stawić czoła nieprzejednanej przeszłości. Nie żeby to był całkowicie oryginalny argument. Mam na myśli bohatera, który po zamieszkaniu w innej skórze przeżywa drugie życie. Rzecz w tym, że Antonio de la Torre sprawia, że ​​wszystko jest bliżej, jakby bardziej intensywnie. Kiedy odkrywamy luźne końce, odkrywamy, że raz nie ma nic do stracenia, a przemoc może być jedyną formą sprawiedliwości.

Grupa 7

DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:

Film, w którym wyróżnia się jedna z największych cnót Antonia. Jego postać zawsze porusza się w niepokoju, który przechodzi od jego rictus do jego postawy. Bo inspektor policji Rafael zdaje się porzucać to, czym miał się stać, by stać się innym człowiekiem. I kontynuując w luce, na czele jednostki policji antynarkotykowej, proces jest dokładnie odwrotny do tego, co powinno być przestrzegane.

Al otro lado está Mario Casas, un joven policía llamado Ángel reflejado en el espejo de lo que fue Rafael cuando empezaba a enfrentarse a un sórdido mundo del hampa que nunca olvida sus cuentas pendientes. El Grupo 7 necesita de nuevos tipos sin conciencia, más al estilo de Ángel que de Rafael. Uno desubicado y el otro en pleno crecimiento dentro de un grupo que también sufre de tentaciones para incumplir con sus labores de control del tráfico de drogas.

Bajo esa sensación de proximidad con hechos reales, la interpretación de Javier de la Torre nos asoma al difícil ajuste de lo moral, el desempeño policial y las posibles extralimitaciones que llegan desde diversos frentes, por posibles pactos con mafias o por corruptelas internas que pueden ubicar al policía en medio de la tormenta perfecta.

5 / 5 - (11 głosów)

Zostaw komentarz

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, jak przetwarzane są dane komentarza.