El gatunek tajemnicy jest to najbardziej nieodłączna literatura, jaką możemy sobie wyobrazić. Ponieważ powieść jest powieścią, enigmatyczna podstawa fabuły przedłuża się niemal w każdej narracji. Tym bardziej, że jedną z najznamienitszych wczesnych powieści jest genialna relacja w tonacji tajemniczych przygód rycerza w brudnej zbroi, pewnego Cervantes.
Czytamy, aby poznać koniec fabuły, znaleźć w zakończeniu spełnioną odpowiedź na węzeł, przez który historia się rozwija. Inną rzeczą jest to, że otwarte zakończenia zapraszają każdego czytelnika do zaproponowania swojego najlepszego zakończenia; a przynajmniej medytować nad wszystkim, co było i co w jakimś stopniu nie wydaje się rozwinięte w epilogu, który odsłania całą tajemnicę.
Mówiąc o tym, korzystam z okazji, aby opowiedzieć o moich własnych przygodach z tym gatunkiem, poprzez dwie powieści, które składają się na duologię o bardzo szczególnej tajemnicy. Możesz na nie spojrzeć tutaj. A jeśli tak, możesz zacząć od «El sueño del santo»Za 2 euro w ebooku:
Ale oczywiście w tej chwili różnorodność jest tak duża w powieści, że trzeba uporządkować, ograniczyć, oznaczyć i przemyśleć. A więc tajemnicą jest ten gatunek, w którym synekdocha organizacyjna ma na celu ustalenie części (tajemnicy poszukiwanej przez bohaterów) przez całość (gatunek nazwany równolegle do fabuły).
Sprawa też nie jest zła. Jak powiedziałby najbardziej nieszczęśliwy w orgii: porządek!
Chociaż prawda jest taka, że prawie każdy gatunek skoncentrowany na bestsellerach czerpie z zasobów i napięcia tajemnicy, która stała się suspensem, przemieniona w jakikolwiek dylemat lub postawiona jako rozproszony horyzont, który podtrzymuje lekturę do końca.
Wszyscy wiemy Dan Brown lub J.K. Rowling. Każdy z nich reprezentuje kwintesencję autora misterium w jego dorosłej lub młodszej wersji. W nich i u innych im podobnych, tajemnica jako gatunek jest już całkowicie powiązana z zagadką, którą należy rozwiązać. Ale jak mówię, wiele innych gatunków, takich jak czarny, policyjny, a nawet romantyczny, również wymaga tej tajemnicy, która podnosi napięcie narracyjne.
Następnie zobaczymy, co gotuje się w każdym kraju w odniesieniu do ramek magnetycznych, które nie pozwalają zasnąć. Wybiera od najlepszych pisarzy kryminalnych, abyś wiedział, gdzie się przenieść.
Najlepsze hiszpańskie powieści kryminalne
Mając tak duży wybór w Hiszpanii, odważę się rozpocząć tutaj moją recenzję, aby rozszerzyć ją na inne kraje, gdzie ten gatunek kryminałów również ma swoje korzenie, które ostatecznie stają się kamieniołomem pisarzy i żyłą czytelników.
Wszyscy cytowani tu autorzy są całkowicie oddani tajemnicy, czy to z jej najczystszego aspektu, między tym, co dedukcyjne i enigmatyczne, zawsze obecnym, lub przynajmniej jako wspólny wątek dużej części ich kariery literackiej.
Weterani wśród moich wybranych należą do tego pokolenia autorów na całym świecie, którzy wkraczając w XXI wiek, potrafili pozyskać rzeszę czytelników spragnionych podejść pomiędzy ezoteryką, historią i pozornie transcendentalnym. Wyobraźnia dla dorosłych intelektów, które w jakiś sposób pragną znów być dziećmi.
Najlepsze angielskie powieści kryminalne
Mówienie o tajemniczej nazwie pochodzenia Britannia to główne słowa. Ponieważ w tej literackiej arkanach do odkrycia, najbardziej rozpoznawalni i podziwiani nauczyciele na całym świecie mają anglosaski akcent.
Są tacy, którzy łączą ją z geograficznymi osobliwościami, ze słynną mgłą unoszącą się nad Londynem, która ma za zadanie przedstawić rzeczywistość swoją nierzeczywistą mgłą. A może jest to spowodowane najbardziej hermetyczną specyfiką tych konkretnych wyspiarzy północnych. Chodzi o to, że mimikra z najbardziej intrygującymi gatunkami wydaje im się wrodzona.
Szczególnie w Londynie, jako zasadniczej stolicy gatunku, tajemnice były praktycznie związane z policją dzięki nieśmiertelnym autorom, takim jak Conan Doyle o Agatha Christie.
Ale od końca do końca Wysp Brytyjskich pióra tajemnicy atakują nas mnóstwem propozycji od przygód, a nawet na granicy gatunku noir. Ale zawsze z jasnym horyzontem wybuchowego końca, który przezwycięży naszą potrzebę ujawnienia wielkiej zagadki, która porusza wszystko.
Najlepsze amerykańskie powieści kryminalne
W Stanach Zjednoczonych jest nazwisko, które zwróciło się do tajemnicy, aby zagłębić się w swoje najbardziej egzystencjalne intrygi, zawsze wstrząsane duchami, lękami i złudzeniami. Mam na myśli oczywiście Edgar Allan Poe.
Z ponurym wrażeniem bliskiego przerażenia, odmienne narracje Poego obfitowały w ogromną wyobraźnię, która zaowocowała wieloma nowymi interpretacjami i nurtami w jego kraju.
Ponieważ tak jak Lovecraft, porównywalny z Poem w mroku swoich propozycji, rzucił się bardziej w nowe światy, Poe stał twardo na poziomie ulicy, z rozpoznawalnymi postaciami i lokalizacjami, z których przekazywał chłód pierwszych ciemniejszych zagadek.
Dziś to Amerykanie najlepiej skupiają się na gatunkach, z których mogą nam zaoferować bestsellery w fabrycznym tempie, z nienagannym wykończeniem i fabułą kuszącą rytmem i fabułą. Od Dana Browna po Donnę Leon i wielu innych. Obecnym tajemniczym bestsellerem jest w dużej mierze Yankee.
Najlepsze francuskie powieści kryminalne
Francja uprawia literaturę dla wszystkich gustów i gatunków. Ale w przypadku misterium jako gatunku odniesienia pochodzą raczej z ubiegłego wieku. Przede wszystkim dlatego, że francuski noir skłania się bardziej do tego dziedzictwa neopolaru, które przebudziło się właśnie w kraju galijskim i gdzie kryminalna fikcja jest czymś więcej, czarnymi kronikami niż wielkimi tajemnicami, dzikimi wprowadzeniami w świat podziemia bardziej niż enigmatycznymi śmierciami o jakimś transcendentnym znaczeniu …
Mimo to zawsze możesz uratować obecnych autorów z dowolnego kraju, którzy używają tajemnicy jako najpotężniejszego narzędzia do wzbudzania napięcia.
Najlepsze niemieckie powieści kryminalne
Tajemnica i niemiecki wydają się antonimami. Bo w niemieckim wyobrażeniu, a przynajmniej w sposobie, w jaki reszta z nas patrzy na Krzyżaków, nie ma miejsca na to, co ukryte lub ukryte. Wszystko powinno być krystalicznie jasne dla pro Niemca ...
Ale potem przychodzą tacy faceci jak Ende czy Süskind, kompozytorzy jednych z najpiękniejszych powieści kryminalnych, i nie mamy innego wyboru, jak schować je, aby założyć, że kreatywność zawsze idzie w innym kierunku, bez ulegania z góry przyjętym pomysłom.
Oprócz tych, o których już wspomniano, wielu innych niemieckich autorów i autorów wyróżnia się powieściami pełnymi tajemnic, zagadek, które straszą gatunkiem noir lub pogrążają się w przygodzie, a nawet romansie. Tak jak powinno być, mieszaj, aby cieszyć się wszystkim, co najlepsze.
Najlepsze włoskie powieści kryminalne
Po drugiej stronie Morza Śródziemnego nasze lustro patrzy na nas i w końcu powiela podobne kreatywne obrazy. Nie chodzi o naśladowanie jednych drugich, ale o inercje najbliższej komunikacji.
Z kraju butów najwybitniejsi twórcy wielkich tajemnic to Umberto Eco autentyczny światowy geniusz w rozbudzaniu wszelkiego rodzaju transcendentnych trosk.
A potem znajdujemy przypadki, w których tajemnica staje się meta-tajemnicą, ponieważ przekracza dzieło i dociera do autorstwa. Sprawa Eleny Ferrante (tak jak ostatnio w Hiszpanii z carmen mola), jest już zjawiskiem międzynarodowym. Bo jakość autorki, początkowo anonimowej, jest brutalna i nie tylko wskazuje na wewnętrzną tajemnicę jej wątków.
Później, jak zawsze, towarzyszy nam mnóstwo ciekawych pisarzy, aby uczynić z narodowego gatunku misterium dobrą przestrzeń, w której każde wyobrażenie obraca się w stronę egzorcyzmowania, fantazjowania lub snucia opowieści o naszym enigmatycznym przejściu przez ten świat.
2 komentarze na temat „Najlepsze i najbardziej niepokojące powieści kryminalne”