Tom Wolfe był pisarzem o przytłaczającej obecności. Zawsze szczególny typ w swojej elegancji graniczącej z teatralnością. Wciąż łatwo go zapamiętać, nawet w jego ostatnich i najdłuższych dniach, siedzącego na krześle z oparciem w swoim domu, w białym garniturze i najciasniejszym krawacie, na skraju zapierającego dech w piersiach. Ale kształty to kształty i Tom WolfeZ jakiegoś powodu szanował ich w pełni, nawet do punktu wrzasku.
Zupełnie inną sprawą jest jego literatura. Czytając Wolfe'a nie można sobie wyobrazić wyrafinowanego, tradycyjnego i kulturalnego faceta. I chodzi o to, że w końcu wszyscy mamy demony i niewypowiedziane namiętności… A jeśli nie wyrzucisz ich z jednej strony, będąc pisarzem, w końcu zaatakują twoją twórczość. Jeśli ta forma wyzwolenia, która będzie pisaniem dla tego autora, zakończy się a humor momentami groteskowa, krótka, ale intensywna praca literacka jest zaokrąglona.
Być może z powodu tej ukrytej sprzeczności między autorem a dziełem w końcu podoba mi się to, co pisze. Nie przekonał mnie jako osoba towarzyska, ale urzekł mnie na długi czas jedną ze swoich książek i nadal mam dobre wspomnienia z wieloma jego postaciami.
I wreszcie, skupiając się na tym, co mnie tu sprowadza, przechodzę do listy ttrzy bardzo polecane książki autorstwa Toma Wolfe'a.
Trzy najlepsze polecane powieści Toma Wolfe'a
Cały mężczyzna
Mój ulubiony bez dwóch zdań. Ciekawe, dlaczego. Conrad Hensley nie powinien być głównym bohaterem. I na pewno nie jest.
Ale ten młody człowiek, który pracował w fabryce (nie pamiętam już dokładnie, jakie produkty) spoglądał na mnie od czasu do czasu z lustra, z idealną symetrią.
Nie chcę powiedzieć, że poczułem się w nim powielony, ale dobry Tom Wolfe wiedział, jak przedstawić tego chłopca o imieniu Conrad w tak wiarygodny i realistyczny sposób, że ostatecznie przekonał mnie do swoich kolejnych książek.
Streszczenie książki wyjaśnia: Charlie Croker jest właścicielem firmy zajmującej się nieruchomościami, przekroczył sześćdziesiątkę i ma drugą żonę, która ma zaledwie dwadzieścia osiem lat. Ale życie tego zwycięzcy zaczyna się sypać, gdy odkrywa, że nie jest w stanie spłacić dużego kredytu, o który wnioskował w banku na rozbudowę swojego ceglanego imperium.
Croker rozpoczyna zejście do piekła, w którym spotka idealistycznego młodego mężczyznę, który ze stoickim spokojem znosi spustoszenia życia oraz czarnego prawnika, który awansował społecznie.
Tom Wolfe bada w tej powieści pęknięcia jednego z wielkich miast Południa: Atlanty. A to, co się wyłania, to sabat konfliktów rasowych, korupcji władzy politycznej i ekonomicznej, ostentacji i seksu.
ognisko marności
Wyrafinowany tytuł jak sam Tom Wolfe, ale jednocześnie bardzo sugestywny. Jeden z tych tytułów, który doskonale przetrwałby średniej wielkości dzieło dowolnego uznanego autora. Ale tak nie jest, ponieważ ta historia jest powieścią. Została opisana jako powieść nowojorska.
Bohaterem jest yuppie, doradca finansowy, który stał się gwiazdą firmy maklerskiej, ale po nocy, kiedy zgubił się na ulicach Bronxu, pogrąża się w dziwacznych kłopotach prawnych, małżeńskich, a nawet finansowych. kochanka z lotniska Kennedy'ego do jego miłosnego gniazda.
Zaczynając od tej przygody, Tom Wolfe snuje skomplikowaną fabułę, która pozwala mu przedstawić świat wielkich finansów, modnych restauracji i ekskluzywnych przyjęć Park Avenue, a także łobuzerski półświatek policji i sądów Bronxu, a także mafijny świat Harlemu i nowe sekty religijne.
Przezabawny i niepowtarzalny fresk, przeanalizowany z zuchwałym okrucieństwem i stalową ironią przez Toma Wolfe'a u szczytu kariery.
Centralna postać okazuje się wreszcie wielką stolicą świata końca stulecia: Nowym Jorkiem, ze wszystkimi jego wspaniałościami i wszystkimi nędzą, ukazaną w technicolorze, vistavision i sensorowej prozie, która jest znakiem rozpoznawczym tego mistrza dziennikarskiego i, jak pokazuje tutaj, najbardziej osobisty i mistrzowski powieściopisarz, jakim jest Tom Wolfe.
krwawe miami
Można powiedzieć, że Tom Wolfe jest pisarzem, który pisze tak, jak chce io tym, czego chce. Mając takie pole manewru, działając z tą swobodą, zawsze kończy na komponowaniu mistrzowskich wątków na oryginalne tematy.
Edward T. Topping IV, biały, anglosaski, idzie z Mack, jego żoną, do restauracji. A gdy on czeka, żeby zaparkować swój ekologiczny samochód – jak to bywa z postępowymi i kulturalnymi ludźmi – wspaniałe ferrari, prowadzone przez nie mniej wspaniałą Latynoskę, kradnie im miejsce, a kierowca nabija się z Macka.
Być może dlatego, jak twierdzi Wolfe, Miami jest jedynym miastem w Ameryce, w którym ludność pochodząca z innego kraju przejęła terytorium w ciągu zaledwie jednego pokolenia.
I dlatego Ed Topping został wysłany do Miami, aby przekształcić Miami Herald w cyfrową gazetę i uruchomić El Nuevo Herald dla mas latynoskich.
A w tym Miami i w tej gazecie żyją i pracują dwie podstawowe postacie tej ogromnej, zabawnej powieści: John Smith, dziennikarz, który szuka informacji, która sprawi, że przestanie być nieznany, oraz Nestor Camacho, kubańsko-amerykański policjant, który być bohaterem. Wyłącznie dla Johna.
Ale jest o wiele więcej: jest Magdalena, dziewczyna Nestora czy coś podobnego, i jej kochanek, psychiatra, który wykorzystuje jednego ze swoich pacjentów, potężnego milionera, który masturbuje się z taką intensywnością, że jego penis jest prawie cofnięty, by krążyć wśród tłum. Najbardziej wyselekcjonowane towarzystwo w Miami.
Są też rosyjscy gangsterzy, latynoski burmistrz i czarny szef policji. I imprezy, na których zbierają się wszyscy, którzy tworzą świat i Miami, w życiu iw tej powieści, równie gwałtownej, co groteskowej.
