Genialne i przedwcześnie rozwinięte literackie wtargnięcie Sally Rooney ze swoim „Normalnymi ludźmi”«, Umieściłem go na poziomie tego, co również przypuszczano stosunkowo niedawno Joela Dickera. Pomijając uprzedzenia dotyczące młodzieży, obaj autorzy wydają się pozostać. Zasadniczo, ponieważ napisać książkę, która przekonuje tak wielu ludzi przed trzydziestką, wskazuje na geniusz narracji.
W tym przypadku irlandzki autor sprawa ma zupełnie inne ścieżki niż Dicker. W obu przypadkach istnieje jednak interesująca analogia. Bo każdy opowiada swoją historię zawsze z perspektywą, z wizją rozciągniętą na lata. W ten sposób śledzę spór, który obejmuje prawie całe życie, całkowitą przemianę, konsekwencję po wyborach ze wszystkimi jej konsekwencjami.
Może to obecnie najlepiej sprzedająca się sztuczka. Możemy mieć najlepszą historię, ale jeśli nie potrafimy jej zaplanować na dłuższą metę, która nadaje jej egzystencjalne znaczenie, porażka jawi się jako więcej niż znacząca możliwość w i tak już trudnej intencji bycia bestsellerem.
Chodzi o to, że Sally zaczęła już opowiadać nam swoje historie o miłości i złamanym sercu jako równowagę nieodłączną dla naszej ludzkiej kondycji. I w młodości odczytaliśmy tę zapomnianą przez lata mądrość, jasność namiętności jeszcze nieokiełznanych przez narzuty, obyczaje i inne cenzury.
Najlepsze polecane powieści Sally Rooney
Normalni ludzie
Normalność może stać się długo oczekiwanym wyjątkiem, którego wszyscy udajemy. W przestrzeni tyleż powszechnej, co niedostępnej dla normalności, istoty, którymi nigdy nie byliśmy, i stereotypy doskonałości, którymi nigdy nie możemy się stać, zasiedlają. Wszystko inne to normalność, którą Rooney stara się sprawić, abyśmy zrozumieli ją jako własną, kosztem wciągnięcia nas w osobowości Marianne i Connella.
Marianne i Connell są koleżankami z liceum, ale nie mówią. On jest jednym z popularnych, a ona samotną dziewczyną, która nauczyła się trzymać z dala od innych ludzi.
Wszyscy wiedzą, że Marianne mieszka w rezydencji, a matka Connella zajmuje się jej sprzątaniem, ale nikt nie wyobraża sobie, że każdego popołudnia ta dwójka młodych ludzi się zbiega. Pewnego dnia niezręczna rozmowa rozpocznie związek, który może zmienić ich życie.
Normalni ludzie to opowieść o wzajemnej fascynacji, przyjaźni i miłości dwojga ludzi, którzy nie mogą się odnaleźć, refleksja nad trudnością zmiany tego, kim jesteśmy.
Druga powieść Sally Rooney towarzyszy od lat dwóm magnetycznym i złożonym bohaterom, dwóm młodym ludziom, których rozumiemy nawet w najbardziej znanych sprzecznościach i najpoważniejszych nieporozumieniach. To słodko-gorzka historia, która pokazuje, jak kształtuje nas seks i władza, pragnienie zranienia i bycia zranionym, kochania i bycia kochanym. Nasze relacje to rozmowa w czasie. Nasze milczenia, co je definiuje.
Gdzie jesteś, piękny świecie
Bez wątpienia trzeba szukać piękna. Ponieważ istnieje. Bo w przeciwieństwie do horroru, który niejednokrotnie naznacza nasze godziny, musi istnieć piękno, które powoduje szczęście przez samą kontemplację i doświadczenie… Wszyscy jesteśmy w tym, polując na ten błysk, który jawi się jako pełne piękno, a więc ulotne, ale kompletne szczęście.
Dwóch przyjaciół zbliża się do trzydziestki w różnych miastach i ma odległe trajektorie życia. Alice, powieściopisarka, spotyka Feliksa, który pracuje w magazynie i prosi go, aby pojechał z nią do Rzymu. Eileen, jej najlepsza przyjaciółka, próbuje przezwyciężyć rozstanie w Dublinie, flirtując z Simonem, przyjacielem z dzieciństwa.
Gdy zbliża się lato, wymieniają e-maile o przyjaźni, sztuce, literaturze, otaczającym ich świecie, skomplikowanych historiach miłosnych i przejściu do dorosłego życia, które czeka na nich tuż za rogiem. Mówią, że chcą się wkrótce zobaczyć, ale co się stanie, gdy to zrobią? Alice, Felix, Eileen i Simon są jeszcze młodzi, ale wkrótce wyjdą z tego. Zbierają się i rozdzielają, chcą siebie nawzajem i kłamią. Uprawiają seks, cierpią z powodu przyjaźni i świata, w którym żyją. Czy są w ostatnim oświetlonym pokoju przed zmrokiem? Czy znajdą sposób, by uwierzyć w piękny świat?
Rozmowy między przyjaciółmi
Zaskoczenie Sally Rooney pojawiło się w tej powieści, która wydawała się dobrą romantyczną powieścią typową dla młodego narratora, ale która ostatecznie pękła jak współczesny dekameron, wywodząca się z niewątpliwej świeżości dwudziestoletniego pisarza, ale przedłużona w kierunku wszystkich kanałów, które kochają. może wytrzymać, gdy jego wody opadną gwałtownie.
Po recytacji swoich wierszy podczas wieczoru literackiego w Dublinie Frances i Bobbi spotykają Melissę, atrakcyjną pisarkę, która chce opublikować o nich reportaż. Te dwie studentki, które były parą w przeszłości, przyciągną do niej i jej męża Nicka: zamożne małżeństwo, które zbliża się do kwarantanny i z którym skończą się kompleksem menage à quatre.
Osadzona w artystycznej, artystycznej irlandzkości opowieść o wolnej miłości i niejednoznacznych związkach oferuje szczery portret pokolenia, które odrzuca narzucone etykiety.
Między premierami książek, premierami teatralnymi i wakacjami w Bretanii rozmowy bohaterów zamieniają debiut Sally Rooney w powieść o pomysłach naznaczonych dowcipnymi dialogami i sprytnym poczuciem humoru. Autorka bada delikatne okrucieństwa interakcji międzyludzkich w inteligentnej pracy nad przyjaźnią, pożądaniem i zazdrością.
Gdy jego bohaterowie odkrywają władzę, jaką mają nad innymi, Rooney opowiada wciągającą historię o tym, jak działa niewinność, wpływ niewierności i miraż wolnej woli.
Conversations Between Friends uczynił Rooneya jednym z najbardziej obiecujących głosów swojego pokolenia. Ostre i odkrywcze dzieło, które jest jednocześnie powieścią inicjacyjną, komedią o miłości i apelem feministycznym.
