3 najlepsze książki Jorge Volpi

Kiedy pisarz przechodzi między esejem a fikcyjną narracją, wygrywam w obu obszarach tworzenia. Tak jest w przypadku Jorge Luisa Volpiego bohaterowie powieści zdobywają wewnętrzny depozyt skłonności do medytacji i krytycznej intencji, które już naznaczają eseje tego młodego meksykańskiego autora.

Wśród autorów pokolenia cracków, pojmowanego jako trend w stronę wyrafinowania w formie i treści (tylko z możliwością dowolności tematycznej dla każdego autora), Volpi wyróżnia się jako spadkobierca wielkich pisarzy meksykańskich, takich jak m.in. Juan Rulfo a nawet Octavio Paz, ze względu na jego reperkusję i transformacyjną intencję wykraczającą poza zwykłą intelektualną przyjemność czytania.

Bo za każdym czytelnikiem zawsze może kryć się sumienie przesiąknięte perspektywą autora, przekonanego o wygodzie portretu społecznego i krytycznego wkładu człowieka, przekazywanego z determinacją z absolutnie żywych profili postaci i z przestudiowanej scenografii do najdrobniejszych szczegółów.

W przypadku autorów takich jak Volpi, należących do klubu erudycyjnych pisarzy, wciąż młodych, ale cieszących się uznaniem na całym świecie, ich misja tematyczna rozciąga się na określenie kontekstu rzeczywistości naszych czasów od preludium do XX wieku (pamiętamy jego Trylogię XX wieku), ale rzutowany także na kazuistykę jego najbliższego otoczenia w Meksyku lub na tego rodzaju przewidywania, które każdy wolnomyśliciel ostatecznie wyraża w swojej historii, w przypadku Volpi poprzez potężne powieści i eseje, które odnoszą się także do kwestii egzystencjalnych, a także niezbywalnego argumentu emocje.

3 najlepsze polecane książki Jorge Volpi

Powieść kryminalna

Zbliżanie się do gatunku noir dla tak głębokiego autora zawsze prowadzi do ciekawych narracyjnych niespodzianek… To, że Jorge Volpi jest narratorem świadomym swojej najbliższej rzeczywistości, nie jest niczym nowym.

W swojej poprzedniej książce Against Trump zdał już dobry opis tego, co ksenofobiczna ideologia Trumpa oznacza dla jego kraju, Meksyku. To nie jest kwestia gadania dla samego siebie, Volpi nadaje swoim najnowszym pracom aurę intelektualizmu. Propozycje zawsze głęboko udokumentowane, na których można oprzeć swoją narracyjną argumentację. ORAZ

albo w bardziej realistycznym planie, jak w poprzedniej książce Trumpa, albo nawiązywać do rzeczywistości, jak w przypadku tej „Powieści kryminalnej”, za którą zdobył nagrodę Alfaguara 2018 lub, oczywiście, poruszać się między kompletnymi fikcjami jak w jego wielkiej powieści „The Shadow Weaver”, aby wskazać po jednym przykładzie każdego rodzaju. Wydarzenia, z których Volpi czerpie tę historię dla swojego ironicznego tytułu, miały miejsce 8 grudnia 2005 roku.

Jego bohaterowie Israel Vallarta i Florence Cassez brali udział w surrealistycznym aresztowaniu, zamieniając się w kozły ofiarne Bóg wie, jaka organizacja przestępcza w zmowie z władzą i której aresztowanie wkrótce prasa również zrobiła swoją własną sprawę.

Izrael i Florencja cierpiały z powodu tortur, równoległych procesów i publicznych kpin. Zostali zanurzeni w złowieszczym planie mafii zdolnych wstrząsnąć rządami i wymiarem sprawiedliwości ze zdumiewającą intensywnością. Telewizja, również za pośrednictwem tego haniebnego planu, była odpowiedzialna za przekonanie każdego Meksykanina, że ​​Izrael i Florencja porwały, aby osiągnąć swoje cele gospodarcze, należąc do zorganizowanej grupy przestępczej.

Od początku doświadczenia Izraela i Florencji, zupełnie nieświadomych tych wszystkich formalnych oskarżeń, musiały być niepokojące. Jeśli oprócz tego, że nie jesteś niczemu winny, odkryjesz, że wisi nad tobą złośliwy plan z nieprzewidywalnymi skutkami...

Walka z przestępczością, gdy wznosi się zdecydowanie do najwyższych poziomów, zderza się z bestią zdolną do wszystkiego, by bronić swoich dominiów. Niczego innego nie można oczekiwać od tych, którzy są odpowiedzialni za pociąganie za sznurki zbrodni jako podstawy ich zysków i bogatego stylu życia.

A korupcja, jak wiele innych razy, jest odkrywana jako nierówny łańcuch przysług, który kończy się łączeniem władzy i instytucji publicznych z najgorszymi problemami społecznymi. Brutalna opowieść o tym, co to znaczy obudzić się w rzeczywistości. Ostrzeżenie dla nawigatorów o kruchości demokracji i instytucji.

Przeciw Trumpowi

Dlaczego nie wybrać jednej z jego najbardziej przemyślanych książek o aktualnej polityce? Sprawa Trumpa jest obecnie symbolem najbardziej przerażającego populizmu, który może doprowadzić nas do dowolnej fazy światowej niezgody…

Kiedy Trump doszedł do władzy, fundamentami Zachodu wstrząsnęło coś, co wydawało się nieuchronnym kataklizmem. Niektóre kraje, takie jak Meksyk, czuły się epicentrum światowego trzęsienia ziemi i intelektualiści tego kraju Ameryki Środkowej wkrótce protestowali przeciwko nowej postaci prezydenta Stanów Zjednoczonych.

Jednym z tych intelektualistów jest pisarz Jorge Volpi, autor tej książki, w której pokazuje swoje zaniepokojenie obietnicami wyborczymi Trumpa i prawie spełnionymi faktami dotyczącymi układu z sąsiadem z południa.

Ale poza interpretacją wpływu nowego rządu Ameryki Północnej na Meksyk, w tym książka Przeciw Trumpowi Mamy do czynienia z niepokojącym scenariuszem, ustalonym w świetle ideałów i pierwszych faktów, które zostawia Trump.

Prawda jest taka, że ​​nadchodziło. Była to złowroga samospełniająca się przepowiednia, o której żartowali amerykańscy wyborcy, ale znaleźli niszę do zmaterializowania.

Pod publiczną demonstracją intelektualistów, ludzi kultury i muzyki, a nawet wielkich biznesmenów, prawie wszystkich krytyków Trumpa, ogromna masa społeczna w końcu zdecydowała się na potentata, powierzając swoją przyszłość jego proklamacjom w obronie USA przed wszystkimi zewnętrznymi. agentów.

Wychodząc z założenia, że ​​jedynie pępowina może utrzymać status obywateli USA, umożliwiając dystrybucję bogactwa wśród klasy robotniczej, Trump podbił tak wiele osób dotkniętych kryzysem.

Tak właśnie jest, w trudnych chwilach dyżurującemu mówcy łatwo jest zamienić to, co obce w zagrożenie, a odmienność w obrazę. W ten sposób mizogin i ksenofob dotarł na szczyt wiodącego kraju świata.

Ideą Jorge Volpiego w tej książce jest mobilizacja, tak jak w przeszłości, przekształcenie tej książki w broszurę, sarkastyczne oszczerstwo, z którym można szukać świadomości i zdrowego rozsądku. Inny sposób walki z populizmem, poza zwykłymi, letnimi formułami politycznymi, które nie są już istotne dla ludzi.

Tkacz cieni

Zaskakująca historia miłosna o miłości jako pojęciu. W pewnym sensie Volpi, mając pełną wiedzę o niedostępnej naturze materii, oferuje nam wgląd między surrealistycznym a onirycznym, dokonując potężnej intelektualnej transgresji, z gwałtownością rozumowania niezdolnego do podejścia do pojęcia miłości jako mieszaniny popędy i pragnienia intelektualnego, a nawet duchowego połączenia.

To, co przydarza się Henry'emu i Christinie w 1925 roku, którzy cierpią z powodu miłości, która wydaje się dla nich niezbywalna pomimo odmiennych okoliczności, które chcą sprowadzić ich na inne ścieżki, prowadzi nas do ich najbardziej szalonych poszukiwań terapii przeciwko miłości lub zrozumienie tego, aby móc podejść do tego racjonalnie. Dziwny eksperyment naukowy i obsesja na całe życie.