Nazwisko Reverte i najnowsza literatura hiszpańska oferują sielankę czarno na białym, szczęśliwe spotkanie trzech wielkich pisarzy, którzy żyli razem aż do niedawnego zniknięcia Xavier ale w końcu współcześni naszym dniom.
Autorzy poświęcili się narracji, która również niejednokrotnie zbiegała się w podejściu do najnowszej historii naszego kraju z większą lub mniejszą fikcją lub autentyczną kroniką historyczną.
Choć zbiegów tematycznych jest więcej, każdy z nich prześledził swoją drogę. Przy innej okazji mówiłem już o pracy światowego bestsellera Arturo Perez Reverte. A później mam nadzieję to zrobić, przy jakiejś pomyślnej okazji, z Jorge M. Reverte. Ale dzisiaj nadszedł czas, aby być bliżej Javiera Reverte, pisarz, ale przede wszystkim dla zwykłego Hiszpana, niestrudzonego podróżnika, który przez swoje dzieła zaprowadził nas do fascynujących miejsc do podróżowania, a nie do uprawiania turystyki…
Oczywiście uczysz się z podróży. A w międzyczasie między lotami a pociągami dobry podróżnik robi notatki na najbardziej ekscytującym blogu, który zapełnia się tak, jak wygląda świat.
Javier Reverte pisał i karmił niespokojnego ducha pisarza to nigdy nie jest w pełni usatysfakcjonowane, a to kończy się zarysowaniem powieści i postaci, którymi zafascynuje wielu czytelników. Albo na nowo komponowałby ewolucję każdej podjętej podróży, ze szczegółami uprzywilejowanego obserwatora, który jest pisarzem przekonanym o swojej misji za każdym razem, gdy wraca, by spakować walizkę.
3 najlepsze polecane książki Javiera Reverte
Wszystkie sny na świecie
Pod tym ambitnym tytułem zaglądamy w życie postaci, która wskazuje na coś przeciwnego, na wszystkie niespełnione marzenia świata.
Bo Jaime jest jednym z mieszkańców tego współczesnego świata, kosmopolitycznym i urojonym w swoich urojeniach zaciekłego indywidualizmu. Ciągnięcie do przodu jest czasem ćwiczeniem wiary, niejasnej nadziei na jakiś rodzaj magii, która zmienia rzeczy.
I tego się trzymamy, chcąc widzieć w Jaime Arbalu bohatera, który prowadzi nas ku odległej możliwości przekształcenia naszego małego świata. Madryt stopniowo dostosowuje się do małego kosmosu Jaime’a.
A jednak Jaime odnajduje delikatny wątek witalizmu w anegdotycznym spotkaniu z zapomnianą walizką, jako metaforę wewnętrznej podróży w stronę szczęścia lub przynajmniej w stronę przebłysków jego oszustwa.
Transformacja Jaime'a odbywa się dzięki nowym motywom, które budzi ta walizka i tym, co zawiera. A wśród mozaiki nowych postaci, które kończą budowanie narracyjnego ciała, cieszymy się niezbędną wewnętrzną podróżą bez opuszczania Madrytu.
Flagi we mgle
Podobnie jak korespondent, którym był, Javier Reverte czasami staje się wspaniałym kronikarzem nawet niektórych osobliwych wydarzeń w środku wojny secesyjnej.
Flagi we mgle to opowieść o Hiszpańska wojna domowa potraktowane z biografii prawdziwych postaci, pociągnięciami pędzla pod wykwintnym narracyjnym głosem autora. W tym momencie nie chodzi o rozważanie, który autor napisał najlepszą powieść lub dzieło literackie w tych ponurych czasach.
Mamy Lorenzo Silva o Ogrodzenia Javiera, z jego powieściami o wojnie wydanymi nie tak dawno temu ... Ważną rzeczą jest suma, zbiór kreacji, pomysłowość i wyobraźnia, aby to, co wydarzyło się na wojnie, przeszło fundamentalnie, w człowieku, poza wojenne części lub daty bitwy.
Pisarze są zawsze zadłużeni w czymś, aby móc dalej pisać. Są zobowiązani do opowiadania o teraźniejszości, przeszłości i przyszłości. Ale zawsze z perspektywy niektórych postaci, którymi my, czytelnicy, będziemy, abyśmy mogli przeżyć to wszystko i w końcu wczuć się w nasz świat, zarówno poprzez postacie prawdziwe, jak i wymyślone.
W tym przypadku Flagi we mgle opowiadają nam o ideałach, czyli początkowych punktach motywujących dwie postacie reprezentujące obie frakcje.
Torreador Jose Garcia Carranza, aktywnie zaangażowany w powstańców narodowych i zmarł 30 grudnia 1936 r. oraz komunistyczna brygadista Johna Cornforda, zmarł 28 grudnia 1936. Dwa dni dzielą śmierć tych dwóch postaci.
Równoległe cele podróży, bardzo różne w swojej podróży, ale prawie prześledzone w ich zakończeniu. Ciekawa propozycja, w której Javier Reverte oddaje głos tym dwóm aktywnym uczestnikom wojny. I w którym przekracza się wątpliwość: cóż jest prawdziwej woli w tym, że dwóch młodych mężczyzn idzie na wojnę w poszukiwaniu śmierci?
Ulisses Serce
Podróż do jednego z tych starych, nie tak odległych miejsc, w których ukształtowała się nasza zachodnia cywilizacja, zawsze wnosi aromat do własnych początków jako cywilizowanej osoby. Wkroczenie na Olimpię, Aleksandrię, Ateny, Rzym czy jakąś małą grecką wyspę sprawia, że marzysz o tamtym czasie pomiędzy rzeczywistością a mitologią.
Czas, gdy Morze Śródziemne było esejem między nauką a fantazją pod koniec znanego świata. Ograniczeni w swojej wiedzy, a jednak ogromny, niezmierzony w ich wyobraźni, w swoich wierzeniach, w ich poszukiwaniu mądrości. Javier Reverte zajmuje się wszystkimi tymi wrażeniami, skoncentrowanymi na Grecji, na którą wszedł w podróży, która doprowadziła do powstania tej książki.
Ale pod wpływem kogoś, kto zawsze chce widzieć więcej i w końcu daje się ponieść drobnym szczegółom, zwiedzanie tych stron staje się magicznym spiskiem zmysłów i wyobraźni, popartym pewnikami tego, co pozostało z tamtych dni, tak że każdy dany krok czy każde widziane miejsce to znacznie więcej niż nieistotne zdjęcie. Podróżowanie to bardziej zbieranie doświadczeń niż zdjęcia.
Ta książka pomoże Ci w pełni wykorzystać podróż tak istotną i na szczęście bliską nam.
3 komentarze na temat „Trzy najlepsze książki Javiera Reverte”