Między wyrokiem a wyrokiem Graziella Moreno plami się do diabła czarnym atramentem swojego literackiego powołania. Trzymające w napięciu wątki, które opracowuje, gdy tylko się zbliży John Grisham jako zerwanie z innymi parami odmiennych gatunków. Wszechstronność wynikająca z potrzeby wlania w narrację wszelkiego rodzaju obaw.
Rezultatem jest już znana kariera literacka, która równoważy noir z aspektami świadomości społecznej. Ponieważ nie ma przestępstwa bez ofiary i sędzia może o tym dobrze wiedzieć. Osoba, która musi znaleźć odpowiednią równowagę między należnymi gwarancjami proceduralnymi a makiawelicznym uprzedzeniem, które czasem napada na nas w obliczu najbardziej uciążliwych spraw.
Być może stamtąd wyszła literacka żyła, która, jak mówię, prowadzi nas przez dociekania między zawadiackim a złowieszczym, w poszukiwaniu rozwiązania danej sprawy, jednocześnie prezentując tę niezbędną nutę nadziei, która może pozostać w prostym błysku człowieczeństwa najbardziej nieoczekiwanej postaci skrętu.
Top 3 polecane powieści Grazielli Moreno
Zwierzęta miejskie nie płaczą
Ewentualne odwoływanie się do anonimowości wobec alienacji wielkich miast. Miejsca, w których wir i codzienny szał parkują najbardziej niepokojące wydarzenia, pozostawiając je jedynie wiadomościami, które niepokoją tylko kilka chwil. Tuż przed wznowieniem marszu przez zatłoczone ulice.
Kim jest Nadia Linde? Bezbronna dziewczyna, która potępia swojego kochanka, Enrique Rosado, właściciela hotelowego imperium, za to, że napadł na nią i groził jej nożem. Jej prawnik, Olivia Marimón, wierzy w nią i jest gotów udowodnić sędziemu, że mówi prawdę. Víctor Bedia, prawnik Enrique Rosado, dołoży wszelkich starań, aby udowodnić niewinność swojego klienta.
Olivia i Víctor, byli koledzy z klasy, odkryją, że sprawa, która ich ponownie połączyła, jest o wiele bardziej podła, niż się wydaje, i że poprowadzi ich ścieżką, z której nie wyjdą bez szwanku. Powieść o władzy, miłości, ambicji i ludzkich słabościach. Wątek prawny inspirowany codziennością sądów. Ponieważ dla niektórych sprawiedliwość, prawda, jest osobista.
Skok pająka
Najlepsze czarne historie zaczynają się lub wskazują na tę nieoczekiwaną tragedię. Bo tak mamy wrażenie, że każdemu może się to przydarzyć. Zbiegi okoliczności prowadzą nas w otchłań. Nieoczekiwany wypadek, który umieszcza nas w najgorszym, jakie można sobie wyobrazić, w najmniej pożądanym momencie...
Jak Javier i Alba się tu dostali? Gdzie to wszystko się zaczęło? Co zaszło między nimi, że pewnej nocy w sierpniu 2018 roku policja weszła do ich domu w Vilafamés (Castellón), aby ich aresztować? Gdzie i kiedy została przerwana magia życia i wykuta tragedia?
Javier, który teraz czeka w dzielnicy Carmel w Barcelonie na kilka dni przed procesem przeciwko niemu i Albie, postanawia poprzez wspomnienia zbadać w sobie życiową podróż, która doprowadziła do tragedii. Masz niewiele lub nie masz żadnych wiadomości o Albie, ich życie zostało skrócone tej sierpniowej nocy w Vilafamés, a może zostało złamane wcześniej?
Z pomocą Dani, jego najlepszego przyjaciela z dzieciństwa i ciszy okolicy, w której wszyscy się znają, Javier pamięta i pisze swoją historię, i ujawnia, że życie czasami daje znacznie więcej niż niespodzianki, jak głosi piosenka Ruben Blades. .
Rzeczywistość i fikcja splatają się w tej napisanej w pierwszej osobie powieści, opowieści o zwykłych ludziach, w których możemy się rozpoznać. Kto nie chciał odtworzyć swoich kroków i cofnąć tego, co zrobili? Ze szczerości i perspektywy opowiadania o tym, co się wydarzyło, Graziella Moreno opowiada nam o miłości, przyjaźni, wrażliwości, winie i przebaczeniu. Ponieważ akceptacja naszych błędów pomaga nam zrozumieć, kim jesteśmy. Bo nie zawsze jest druga szansa. A może tak.
Niewidoczny
Świadome powieści na temat podświatów szkodzi sumieniu społecznemu. Ale zawsze jest ciekawie zrobić to, aby rozebrać te nieszczęścia, na które nikt nie chce patrzeć. Tragizm ma magnetyzm podobny do siły dośrodkowej. Energia, która jak cyklon ustawia się nad epicentrum ludzi, którzy mogą tylko poddać się zatraceniu.
Barcelona. W nocy 25 października 1992 roku życie Miguela Montero, dwunastoletniego chłopca, zmieni się na zawsze. Dwadzieścia sześć lat później rany wciąż są otwarte, ponieważ przeszłość czyni nas tym, kim jesteśmy.
Barcelona. Wiosna 2018. Sara, Simón i Pablo, mając wiele powodów, by nie oglądać się wstecz i niewiele, by iść naprzód, będą podróżować po mieście w poszukiwaniu odpowiedzi na niewytłumaczalne zaginięcia kobiet, które nie mają ze sobą nic wspólnego; ani wiek, ani zawód, nawet trajektorie ich życia nie pokrywają się, splecione jednak w tragicznym przeznaczeniu.
Sara, policjantka czekająca na poznanie jej sankcji, znajdzie w tych poszukiwaniach powód, by się wykazać, ale to będzie miało konsekwencje: odkryje straszną rzeczywistość, która skrywa się na widoku. Bo są ludzie, za którymi nikt nie tęskni, których nikt nie szuka i którzy, gdziekolwiek są, czekają na odnalezienie.
Opierając się na prawdziwych wydarzeniach, bohaterowie tej opowieści muszą wziąć na siebie życie, aby zmierzyć się z teraźniejszością, ponieważ prawda jest niewygodna, a większość z nas woli patrzeć w drugą stronę, choć nie gwarantuje to, że przestanie ona istnieć. W 2017 r. w systemie Osób Zaginionych i Szczątków Ludzkich wpisano łącznie 6.053 osoby bez ich identyfikacji. Do połowy 2018 roku ta liczba została już przekroczona. Średnio 38 dziennie.
