Odległości pokoleniowe nie są przeszkodą w ustalaniu innych typów paralelizmów, takich jak te tworzone między eri de luca i Andrea Bajani. Ponieważ wtedy istnieje specyfika każdego kraju lub regionu. Otchłań bez dna, w której ci dwaj autorzy znajdują grunt dla swoich fabuł, od szczegółów po transcendentalne, od anegdoty po uniwersalność. Proza, która wpisuje się w te poszukiwania od środka, ale później, u każdego autora, opisuje różne scenariusze i odmienne intencje z bardzo osobistych rytmów i kadencji. Na tym polega łaska najbardziej autentycznej literatury.
Ostatecznie Andrea Bajani upiera się, by nie pozostawiać nas obojętnymi na doświadczenia niektórych postaci, które prowadzą życie w jego różnorodności możliwości, badane z wytrwałą intencją badań egzystencjalnych. Wszyscy mieszkańcy opowieści Bajaniego obnażają dusze z tym przyjemnym uczuciem dystansu w porównaniu z przeciętnością naznaczoną przywiązaniem do jednolitości naszych czasów.
Kiedy pisarz zdobywa to zobowiązanie do wejścia (i wejścia) w skórę swoich bohaterów, rezultatem jest klarowność, która pochodzi z empatii. Chodzi również o to, aby wszystko zawrzeć żywą fabułą, która może przekonać czytelników ze wszystkich środowisk. Rezultatem jest bibliografia, która stopniowo przebija się z siłą dzieł, które ze względu na swój humanistyczny charakter wskazują na klasykę.
3 najlepsze polecane książki Andrei Bajani
Mapa nieobecności
Nieobecność jako przedłużenie więcej niż powszechnej alienacji w dzisiejszym świecie, która wzbudza daremne nadzieje lub prowadzi do niemożliwego szczęścia ze względu na sam fakt swojej materialnej istoty lub nieosiągalnego przebudzenia.
Powieść o wielkiej dojrzałości, która z melancholijną słodyczą, ale nie bez zaciekłości, konfrontuje z poważnymi i uniwersalnymi tematami. Jest to opowieść o porzuceniu, a zarazem wtajemniczeniu, utracie złudzeń i sentymentalnej edukacji.
Opowiada o perypetiach charakteru, ale także dwóch krajów, Włoch i Rumunii, gdzie włoscy biznesmeni dla wygody przenieśli swoje fabryki. Mówi nam więc o dziwnej dzisiejszej Europie, która przedstawia się jako latarnia morska Zachodu, mimo że nieprawość panuje wszędzie. Doceniłem także talent narracyjny i miłość do języka w tej pracy. Ten nasz język, tak szlachetny i tak starożytny, jest obecnie oblegany przez prymitywne media i polityczny idiolekt, który go pożera. Dlatego takie pisanie sprawia mi radość i pociesza, bo na swój sposób jest też formą oporu”.
Pozdrawiam
Formalizmy, które sprowadzają katastrofę. Zawiadomienia o porażce przez burofax lub list polecony. Ani miłość, ani dobre życzenia nie przychodzą kanałami, które wymagają potwierdzenia odbioru. To, co dzieje się potem, to zaproszenie do rozpaczy i przemieszczenia.
Po odejściu wszechmocnego dyrektora sprzedaży z firmy szary pracownik podejmuje jedno z jego najbardziej ohydnych zadań: pisanie podobno humanitarnych i inspirujących listów zwalniających do kolegów, którzy na korytarzach nazywają go El Matarife, podczas gdy szalenie otrzymuje pochwały od kierownictwa nastawiony na oczyszczanie, przycinanie i produkcję.
Ale nie tylko powraca do roli likwidatora od byłego dyrektora…, ale także ojca jego małych dzieci, Martiny i Federico, którzy burzą jego obyczaje i przekonania, ucząc go czułych i nieco anarchicznych rytuałów bolesnego, nagłego ojcostwa. W ten sposób odkryjesz również, że kilka chwil szczęścia może zmienić logikę wydajności, kontroli jakości, nagradzania produktywności i zarządzania zasobami ludzkimi.
księga domów
Historia człowieka przez domy, w których mieszkał. Postać, której imienia nie znamy – to po prostu Ja – ale znamy wszystkie szczegóły jego życia. Jest to rekonstruowane w kolejnych fragmentach: złożona relacja z brutalnym ojcem, obecność przestraszonej matki, żółw żyjący na patio, emigracja rodziny na północ, pobyty w obcych miastach, małżeństwo, awans społeczny , relacja z kochankiem, intymna przestrzeń, w której schroni się, aby pisać… Każdy z tych etapów, każdy z emocji tej postaci – sentymentalne wykształcenie, pragnienia, rozczarowania, miłość, zdrady , samotność…–, są związane z domem.
W tle dwa wydarzenia historyczne, dwa krwawe wydarzenia, tworzą kontekst: porwanie i morderstwo El Prisionero oraz zabójstwo El Poety, którymi są nikt inny jak Aldo Moro i Pier Paolo Pasolini, których gwałtowna śmierć określa główne lata Włochy. I jest tak, że jeśli powieść jest przede wszystkim historią człowieka przez całe jego życie, to jest także poniekąd historią Włoch ostatnich pięćdziesięciu lat, ponieważ fragmenty, które składają się na tę powieść, ujęte są w ramy lat siedemdziesiątych. zeszłego stulecia i mniej lub bardziej odległej przyszłości, w której dalej będzie żył tylko żółw.
Andrea Bajani napisała wyjątkową i fascynującą powieść, w której poprzez zamieszkiwane przez nas przestrzenie rekonstruowana jest historia człowieka ze wszystkimi jego sprzecznościami, lękami i pragnieniami. To nie jest zwykły piruet: to portret duszy poprzez domy, w których mieszkała.
