Jeśli istnieją dwa gatunki, które w ostatnich latach lub nawet dekadach zmieniały najwyższe pozycje w sprzedaży, odpowiadają one powieści historycznej lub powieści kryminalnej, naprzemiennie, która nie pozostawia wiele miejsca na inne rodzaje propozycji narracyjnych.
A jeśli jest jakiś niedawny autor, który potrafił pogodzić szczęście obu gatunków, to był szkocki pisarz Philip Kerra. Jego styl jest prawdopodobnie zbliżony do stylu wielkiego Ken FollettTylko temu drugiemu udało się bardziej konsekwentnie awansować do pierwszej piątki na świecie.
Ale prawda jest taka, że dla dobrego czytelnika tych gatunków Kerr nie miał czego pozazdrościć Follettowi. Obaj Brytyjczycy mogą właściwie stworzyć tandem, w którym przechodzą od jednego do drugiego jako dwaj uzupełniający się autorzy. Bez wątpienia Kerr zapewnił większe napięcie narracyjne, które Follett rekompensuje niezrównaną siłą magnetyczną poprzez swoje postacie i przerwy w scenach, które zawsze zachęcają do kontynuowania czytania.
Upodobaniem Kerra jako scenerii była międzywojenna Europa, ta złowroga wylęgarnia pełna nacjonalizmu i strachu, która szybko zbliżała się do ostatniego wielkiego światowego konfliktu, II wojny światowej.
Literatura służy także przybliżaniu najsurowszej rzeczywistości wczorajszej do teraźniejszości. Fikcja o scenariuszach konfliktowych, przedwojennych lub wojennych ma w sobie coś chorobliwego i pocieszającego, że tam nie mieszka się, ale jest także ćwiczeniem mającym na celu przypomnienie sobie błędów, które naznaczyły przeszłość.
Prawdopodobnie z tego powodu Kerr zawsze był rygorystycznym autorem historii. I z tego rygoru z faktami rozpoczął przygodę swoich bohaterów pogrążonych w tysiącu i jednej niesprzyjających okolicznościach.
Top 3 najlepsze powieści Philipa Kerra
Jeśli umarli nie powstaną
Wszyscy znamy budzące grozę nazistowskie SS, odpowiedzialne za zabijanie i jego gestapo, gotowe znaleźć nowych wrogów sprawy. Ale Kripo nie zawsze jest tak dobrze znana, pierwsza policja nazizmu, która służyła jako zalążek wszystkiego, co nastąpiło później.
W tym ciele pracował Bernie Gunther, z którego wyjechał przed wybuchem wojny. Zbliżają się 36. Igrzyska Olimpijskie, do Berlina przyjeżdżają dziennikarze z całego świata, w tym Noreen, reporterka, której prawdziwym celem jest zbadanie antysemityzmu w kwitnącym nowym reżimie.
Historia miłosna, która rodzi się między nimi, stanie się niezbędnym dylematem w obliczu ryzyka związanego z ich życiem. Bo dojdą do prawdy o całym zgromadzeniu politycznym między Niemcami a Stanami Zjednoczonymi, ale nie będą w stanie dokończyć dotarcia do tej trudnej rzeczywistości.
Niedługo potem obaj muszą się rozstać, ale w wieku dwudziestu lat spotykają się ponownie w środku dyktatury Batisty na Kubie. Chociaż jasne jest, że zbiegi okoliczności nigdy nie zdarzają się same lub po prostu dlatego.
Ręka Boga
Cytowanie tej powieści na drugim miejscu może być z mojej strony ekscentryczne. Ale to właśnie mają gusta osobiste. Prawda jest taka, że kocham piłkę nożną i napisałem nawet o tym powieść: Real Saragossa 2.0.
Kiedy więc dowiedziałem się, że Kerr zapisał się na literaturę detektywistyczną z zielonego boiska do piłki nożnej, chciałem przeczytać książkę. Prawda jest taka, że to prosta, ale urzekająca powieść. I w końcu porusza kwestie sportu elitarnego, a nawet ważne aspekty społeczne.
Piłka nożna jako sport masowy może wydobyć z nas wszystkich to, co najgorsze. A jednocześnie poziom popytu, silny interes gospodarczy może wszystko zafałszować. Kiedy bohater tej powieści, elitarny piłkarz, pada martwy na ziemię, przyczyny jego śmierci wskazują na wiele aspektów, które naprawdę wstrząsają naszą rzeczywistością...
Trylogia berlińska
Oczywiście musiałem zacytować jedno z tego, co wielu uważa za najlepsze dzieło tego autora. Trylogia berlińska prowadzi nas przez stolicę Niemiec w czasach przedwojennych, między 1936 a 1939 rokiem. Głównym bohaterem jest nikt inny jak detektyw Bernie Gunther, który już w pierwszym z wybranych przeze mnie powieści.
A jednak w tej trylogii spotykamy go w pełnej akcji w ramach tego uzbrojonego organu odpowiedzialnego za przygotowanie drogi Hitlera poprzez nie zawsze dobrze udokumentowane śledztwa, które były zainteresowane dojściem do władzy tego, kto doprowadził Europę do terroru.
Cała trylogia obejmuje wszystko, przed, w trakcie i po konflikcie zbrojnym, skupiając się na doskonale udokumentowanych scenariuszach dotyczących najgłębszych zakamarków nazizmu jako struktury społecznej i politycznej.
