El Peruwiański pisarz Alfredo Bryce Echeniquechen Jest niezrównanym gawędziarzem, badaczem woli człowieka, racji istnienia, lustrem, w którym każdy czytelnik może znaleźć swoje odbicie. DlaczegoPodstawowym argumentem Bryce’a Echenique’a, który niczym lekka zasłona rozpościera się po wszystkich jego książkach, jest samotność.w każdej z jego licznych możliwości.
Samotność może być wycofaniem i refleksją, może stać się przeglądem tajemnic, żalu i poczucia winy, może nawet stać się modlitwą. Samotność można nawet wykorzystać po prostu do selektywnej rozrywki pamięciowej w celu rutynowych perypetii, które zakrywają to, co naprawdę ważne.
Zarówno czytanie, jak i pisanie jest aktem wiary w samotność, która jest dla ciebie nawiasem, gdzie możesz uruchomić swoją wyobraźnię i przekształcić się w intensywne postacie, szczegółowo wyszczególnione od wewnątrz, dzięki cudownemu pióru tego autora.
Top 3 polecanych powieści Alfredo Bryce’a Echenique’a
więzień nocy
W którym momencie miłość jest oportunizmem? Kto kogo wykorzystuje, Max czy Ornella? Najwyraźniej to Ornella w swoich wędrówkach od życia Maxa do innych wcieleń i z powrotem do Maxa wykorzystuje tę przewagę, pasożytując na duszy Maxa dla dobra jego towarzystwa i jego ramienia gotowego na łzy.
Ale z drugiej strony mógłby to być Max, który wie, że życie go pokonało, który wykorzystuje Ornellę, która obdarza go choć kropelką dawnego aromatu życia. Wszystko inne to dla Maxa bezsenność.
Jego strach przed nocą jest tak naprawdę paniką w sumieniu, które chce mu zarzucić najbardziej daremną egzystencję. Tak czy inaczej, Ornella w końcu znika, a wszystko, co nowe, to cienie, przedłużenie bezsenności, która nie pozwala jej na naturalny odpoczynek, dzięki któremu może radośniej spojrzeć na życie.
Spośród wszystkich, którzy pozostaną, włączając w to nową, przelotną miłość, nikt nie będzie wiedział, jak towarzyszyć godzinom samotności.
Ogród mojej ukochanej
Miłość, reprodukowana w tym przypadkowym kole, które ostatecznie łączy dojrzałą kobietę i młodego chłopca, zawsze ma dziwny punkt pomiędzy macierzyństwem a lubieżnością.
Podnosi się wówczas rodzaj idei czułego seksu i że taka płaszczyzna równości, a nawet niższości mężczyzny w stosunku do kobiet, gdy jest poziomo, nie zawsze podoba się najbardziej wstecznym i patriarchalnym sumieniom.
Ale Carlitos zakochuje się w Natalii i reszta ich nie obchodzi, a nawet jeśli im zależy, nigdy nie będą w stanie przezwyciężyć swojej pasji. Obydwoje są zamożnymi ludźmi z miasta Lima w latach 50. i obaj wymykają się moralnym narzucaniom z obu stron, utracie przytomności i samowystarczalności.
Pomiędzy nimi rysuje się typowy wybuch społeczny, który odrzuca to, co nieco odmienne, niezgodne, jako groźne... A co najlepsze, autor skupia się bardziej na moralnych nędzach tych, którzy oskarżają i wychwalają jeszcze bardziej, jeśli to możliwe, cielesność i moralność chwałę tej bezwstydnej miłości, która ożywia jednego i budzi drugiego do życia.
Zapalenie migdałków Tarzana
Tak, stary, dobry Bryce Echenique również włączył się w trend umieszczania nagłówków niektórych swoich powieści w niepokojący sposób. A jednak najważniejsza, poza tytułem, który może wywołać pierwsze wrażenie wizualne i mnogość interpretacji, jest treść tła.
To dobra powieść, w której Tarzan jest tylko mrugnięciem oka, anegdotą między dwojgiem bohaterów, jednym z tych żartów, które mogą stać się zaszyfrowanym kodem miłosnym po obu stronach kochanków.
Bo ta historia jest historią miłosną. Oddalenie jest zapomnieniem w takim stopniu, w jakim pozwalamy sobie na to jako pretekst do zapomnienia, nic więcej. Tylko „miłość akrobata” jest w stanie przetrwać lata od pierwszego spotkania w Rzymie w 1963 roku do ponad trzydzieści lat później.
W międzyczasie trochę ciała do ciała, dla reszty listy, wyznania, historie i doświadczenia związane z podróżą jego dziwnej miłości i światem Ameryki Łacińskiej.
Głos Fernandy, oczywiście kochanki, przejmuje całą powieść, upiększając ją wrażeniami i otwartymi wyznaniami na temat swojego sposobu widzenia świata, świata, który jej zdaniem jest dla niej za mały.
Inne polecane książki Alfredo Bryce’a Echenique…
Przesadne życie Martína Romaña
Pod wpływem Hemingwaya Martín Romaña opuszcza Peru i udaje się do Paryża, ale nic tam nie przypomina książek Ameryki Północnej. Martín trafia do świata pełnego konsjerżów i zboczonych psów, poślubia skrajnie lewicowego bojownika i bez większego powodzenia próbuje zostać wzorowym rewolucjonistą, jednocześnie w humorystyczny sposób pisząc swoją powieść o Latynosach, którzy przeżyli w „City Light, którego tropy się rozpłynęły” .
