Nie ma wątpliwości, że konieczne jest zmierzenie się z innym sposobem zamieszkiwania tej planety. Nasze przejście przez świat jest naznaczone punktami orientacyjnymi tak emblematycznymi, jak nieistotnymi, jeśli obserwujemy równoważność naszego czasu z kosmosem.
Tak nieistotne i zdolne do zmiany wszystkiego. Ziemia nas przetrwa, a my będziemy unikalnym gatunkiem we Wszechświecie nastawionym na samozniszczenie. Nie potrzebujemy meteorytów ani epok lodowcowych, przy odrobinie wolnej woli nowy świat jest w porządku.
Jest nas wielu i źle dobranych. Okolica pełna niechęci, zachwycona rzucaniem śmieci na sąsiadów poniżej, niezdolna do zrozumienia znaczenia dobra wspólnego...
Mamy pod dostatkiem literatury na temat nadchodzącej katastrofy. Przykłady takie jak «Ślady: W poszukiwaniu świata, który zostawimy za sobą» lub «Sposób w jaki żyjemy»Aby wymienić kilka z nich. Ale nawet nie przekładając czerni na biel, nie jesteśmy w stanie rozważyć niczego poza ratowaniem naszego tyłka lub robieniem interesów nawet w obliczu apokalipsy. Jesteśmy najbardziej żałosną cywilizacją na południe od Drogi Mlecznej... Nie ma nic wspólnego z dystopijnym science fiction. To po prostu jutro.
Czas i woda to głęboki i przekonujący narracyjny esej o globalnym kryzysie ekologicznym, a jednocześnie intymna i rozpaczliwa prośba do świata. Narodził się z rozmowy z czołowym naukowcem, przekonanym, że to pisarze, a nie naukowcy, są najlepiej przygotowani do omówienia jednego z najbardziej palących problemów ludzkości.
Argumenty, których używa, są zatem bezkrytycznie mitologiczne lub naukowe, anegdotyczne lub ściśle moralne i filozoficzne. Efektem jest bogata sieć opowieści podróżniczych, rodzinnych, poetyckich chwil: piękna książka, jak i pilna.
Możesz teraz kupić książkę «Na czas i wodę», by Andri Snær Magnason, tutaj:
