W połowie drogi pomiędzy Edward Norton y Sean Penn (nawet pokoleniowo) znajdujemy Roberta Downeya Juniora, który podsumowuje wszechstronność pierwszego z charyzmą drugiego. A wiadomo już, że im większa różnorodność zasobów magnetycznych dla widzów, tym większy cache można ustawić na ich wynajem.
Bo jeśli się nie mylę, dobry Robert jest jednym z najlepiej opłacanych dzięki swojej umownej relacji ze wszystkim, co brzmi Marvel (Jakby nie po to, by bronić filmów Marvela przed krytyką ze strony Tarantino). Ale poza tego typu filmami, które choć wygrywają dzięki mrugnięciu i fotogeniczności Roberta, to nie dlatego, że fascynują mnie dużą dozą przewidywalności, możemy cieszyć się wieloma innymi filmami, w których Downey Junior błyszczy z wielu innych aspektów.
Pewne dawki bezczelności i zarozumiałości, które zwykle pasują do każdego szanującego się bohatera, zmieszane ze sprzecznymi wrażeniami, tak że nigdy nie kończą się na uzyskaniu właściwego kierunku w jego interpretacjach na korzyść obecnego napięcia. Umiejętność Roberta bawienia się pozorami i zamieszaniem umieszcza go w spektrum doskonałych aktorów do filmów akcji, suspensu, a nawet dramatów o nieprzewidywalnych skrajnościach…
Top 3 polecanych filmów Roberta Downeya Juniora
Sędzia
DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:Jeden z tych filmów o skomplikowanym rodzicielstwie, w stylu Big Fish gdybyśmy pozbawili go całej jego fantastycznej strony, która nadaje mu to magiczne pojęcie. Chodzi o to, że sędzia ma w swoim synu Hanku Palmerze (Robert) swoje chronione potomstwo, które mogło prosperować w świecie prawa z dobrą lub złą sztuką, w zależności od tego, jak grał.
Jednak los stwarza dla nich obojga wyjątkowe spotkanie, podczas którego syn będzie musiał uwolnić ojca od wszelkich możliwych osądów społecznych, wewnątrzrodzinnych i prawnych. Bo wszystko wskazuje na to, że jego ojciec zabił matkę. Dylemat zostaje zaspokojony, a spotkanie Roberta z najbardziej gorzką rzeczywistością, z jaką musi się zmierzyć, wskaże niemal emblematyczne momenty współczesnego kina, pomiędzy salami sądowymi a drzwiami do zniszczonego domu.
Koniec widać po burzy, z tą lekkością spokoju po bitwie. Tyle tylko, że w tym przypadku walka toczyła się między starymi duchami rodzinnymi, niezwyciężonymi lękami, sprzecznymi doznaniami, oczekującymi długami emocjonalnymi i swego rodzaju ostatecznym werdyktem, który wskazuje bardziej na ogólny osąd człowieka między życiem, śmiercią i pamięcią, niż rodzice mogą zostawić nas.
Chaplin
DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:Filmy biograficzne zwykle mnie nie przekonują, z wyjątkami takimi jak Piękny umysł Russell Crowe lub jak niedawna Blondynka z Anna Broni (Oczywiście, w tym przypadku istnieje wyraźne uznanie, że sprawy zmierzają bardziej w kierunku interpretacji niż świadectwa). Ale prawda jest taka, że w tym przypadku obcowanie z mityczną stroną sprawy Robertowi zakończyło się pełnym sukcesem.
Ponieważ w rozwoju tej historii ten aktor wykorzystał swoją zdolność do histrioniki, która graniczyła z Jim Carrey i że najbardziej odpowiednie było przejście między przesadną fikcją Chaplina a jego najbardziej prymitywnym realizmem. Bo w końcu przesadne reagowanie jest częścią egzystencji tego typu osobowości, przewyższającą wymiar ich sylwetki.
Życie Chaplina może być mniej lub bardziej znane. Wnętrza wypełniają się tym filmem biograficznym jako wyjaśnienie wielu innych aspektów dotyczących powodów robienia tego, co się robi, by żarliwie oddać się życiowej misji. Oprócz przekazania informacji wielbicielom jednego z najwybitniejszych aktorów i komików, z jego mniej lub bardziej zmyślonymi występami, filmowi udało się w miarę możliwości uwiecznić jego postać z bajecznej interpretacji Roberta.
Sherlock Holmes
DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:Nie będąc wcale wiernym mitycznemu charakterowi Conan Doyle, idealna sceneria i przedstawienie Sherlocka jako geniusza, który porusza się między ekscentrykiem a szaleńcem, przekonały mnie do sprawy. Muszę jednak przyznać, że kolejnych dostaw jeszcze nie widziałem. Ale lenistwo mnie pokonuje, jeśli chodzi o udział w nadmiernej eksploatacji genialnego pomysłu, takiego jak ten.
W tej chwili działa mi z tą dziewiętnastowieczną placówką obecnego CSI. Gdzie Robert jest w stanie sprawić, abyśmy uczestniczyli w swoich cudownych darach, zdolnych do naukowego śledztwa kryminalnego. Fascynacja ludzi, którzy z nim współpracują, jak Jude Law wcielający się w wyblakłego Watsona, który w jego przypadku bardziej przypomina Sancho, przenosi się na widza, dopóki rozważania o genialnym literackim Sherlocku nie zostaną wzniesione ku możliwości bycia w ogóle obdarzonym poziomy dzięki pracy i łasce najbardziej sugestywnej fantazji.
Sherlockowi Holmesowi i jego nieodłącznemu partnerowi badawczemu, doktorowi Johnowi Watsonowi, udaje się na czas zapobiec rytuałowi krwi młodej kobiety z rąk lorda Henry'ego Blackwooda. Po aresztowaniu Blackwooda otrzymuje najwyższy wyrok, jaki można przypisać więźniowi: powieszenie. Zanim rozpocznie się proces, Blackwood prosi Sherlocka, aby zatrzymał się w jego celi, aby ostrzec go, że jego śmierć będzie dopiero początkiem nowej ery, w której śmierć trzech kolejnych osób całkowicie zmieni Londyn.
Wkrótce Blackwood umiera na oczach wszystkich Lordów, a jego śmierć została poświadczona przez dr Watsona. Jednak wiadomość, że Blackwood został wskrzeszony, odbija się echem w społeczeństwie po odnalezieniu grobowca, w którym zostało zniszczone od środka, a grabarz w szoku po zobaczeniu mordercy spacerującego wśród grobów. Niewątpliwie wydarzenia, które nastąpią, wykraczają poza wszelką logikę, wywołując zamieszanie wśród ludności. Tylko Sherlock Holmes może zdemaskować prawdziwość sprawy i pokazać, że wszystkie pozornie nadprzyrodzone działania mają naukowe wyjaśnienie.
3 komentarze na temat „3 najlepsze filmy z Robertem Downeyem Jr”