Na szczycie literatury urugwajskiej, na przemian z pracami innych wielkich pisarzy, których był prekursorem, takich jak Błogosławiony, Eduardo Galeano u Onetti, znajdziemy obszerną bibliografię, np Horacy Quiroga który podróżuje przez wyimaginowaną połowę świata z hakiem swoich opowieści lub opowieści.
Quiroga potrafił wystawiać horrory w stylu Poe, w zgodzie z jego złym przeznaczeniem i przeplata go z niemal dziecięcymi opowieściami, które wydają się pokrywać jego potrzebę optymizmu i witalności.
Etap briefu, podczas którego przechodzą najróżniejsze postacie ze swoimi krótkimi, ale zawsze transcendentalnymi interwencjami, był pełen żywiołowości, symboliki i szerszego znaczenia dzięki pióru takiemu jak Quiroga, które uczyniło z niego globalny rezonans.
Nie jest jednak tak, że Quiroga zyskał w trakcie swego istnienia charakter wiecznego autora literatury urugwajskiej i latynoamerykańskiej. Bo właśnie ta historia i opowieść nigdy nie zyskały wielu przyjaźni wśród elit kulturalnych bardziej skłonnych uważać równowagę między inspiracją a transpiracją powieści jako najwyższy przejaw cnót literackich.
Ale w końcu czas stawia wszystkich na swoim miejscu. A Horacio Quiroga, a raczej jego praca, jest tym punktem odniesienia dla czytelników w każdym wieku, którzy lubią zanurzać się w nieprzewidywalnych światach, z tym ostatecznym moralnym, etycznym lub społecznym aspektem, który zalewa wszystko.
3 najlepsze polecane książki Horacio Quiroga
Opowieści o miłości, szaleństwie i śmierci
To polecenie okoliczności jest niezaprzeczalne. To, że burze są rozpętane w najbardziej twórczych duchach w kierunku kreacji spolaryzowanych między instynktem przetrwania a pragnieniem poddania się nieszczęściu, jest czymś oczywistym.
To najbardziej reprezentatywne dzieło Horacio Quiroga. W tych opowieściach Quiroga radzi sobie z absolutnym mistrzostwem w dziedzinie narracji grozy (nie na próżno porównuje go do Poego i Maupassanta, co widać, czytając tak szokujące historie, jak „Kurczak podrzynający gardło”) i oferuje nam jedną z najwięksi przedstawiciele modernizmu latynoamerykańskiego. To także najbardziej osobista praca kogoś, kogo tragiczną egzystencję naznaczyła miłość, a także szaleństwo i śmierć.
Opowieści z dżungli
Czasami jedyną opcją jest lot. Bo los ma tę ochotę na powtórzenia, która w przypadku Quirogi została spuszczona na własne życzenie. Ale z tej odległości od wszystkiego i wszystkich Quiroja znalazł także lekarstwo, przerażenie, odporność i sublimację. Inaczej nie dałoby się zrozumieć takiej książki jak ta, w której poświęcił się przybliżaniu dzieciom rzeczywistości środowiska dżungli, w którym na długi czas odnalazł swoje miejsce z dala od świata. Zawsze z pryzmatem dbałości o szczegóły, uspokajającej dla niego czystości i oświecającej dla najmłodszych czytelników od około 8 roku życia.
Historie te, wymyślone dla własnych dzieci podczas pobytu w Misiones, są pełne czułości i lekcji moralnych. Razem oferują zestaw wartości edukacyjnych, zaczerpniętych z zachowań zwierząt, w stylu bajek Ezopa. Osiem historii, w których człowiek jest głównym drapieżnikiem Natury, jest wiecznie aktualne, ze względu na ich styl i zaangażowanie.
Fantastyczne opowieści
To wydanie zbiera najlepsze fantastyczne historie urugwajskiego pisarza z urodzenia i argentyńskiego przez adopcję Horacio Quiroga, w których szaleństwo, fantastyczno-przerażające panowanie, wypełnione szalonymi elementami oraz czystym i przerażającym zdumieniem. Jest najlepszym spadkobiercą Edgara Allana Poe w języku hiszpańskim i pierwszym wielkim współczesnym pisarzem latynoamerykańskim. Jego pisanie jest przesiąknięte osobistymi doświadczeniami.
Jego życie naznaczone było śmiercią, samobójstwem rodziny i przyjaciół oraz burzliwym związkiem małżeńskim. Pobyt w dżungli jako kolonista na prawie dziewiczych ziemiach i inne ważne okoliczności skłoniły go do pisania opowiadań, stając się wkrótce jednym z najbardziej płodnych i oryginalnych autorów, w ciągłym eksperymentowaniu i pełnej wolności twórczej.
