3 najlepsze książki Vivian Gornick

Nie ma nic bardziej niebezpiecznego dla żelaznej moralności, solidnych przekonań i bezruchu w jakiejkolwiek postaci, niż ktoś podobny Vivian Górnick.

Książki mają moc, ponieważ służą najbardziej transformującej wizji krytycznej. Każda powieść Vivian to podejście socjologiczne (brzmi jak najlepsze, ale tak jest). Codzienne scenariusze, w których autor niszczy trompe l'oeil, rodzaj egzystencjalnej fabuły, która pozwala bez mrugnięcia okiem dostosować się do każdej sceny życia (od najlżejszej do najbardziej okrutnej lub niesprawiedliwej).

Nie ma nic lepszego, by osiągnąć to przebudzenie sumień, niż pisanie z najbardziej otwartą ekspozycją biografii. Świadectwo, które kończy się wierną kroniką ewolucji socjologicznej w tym równoległym i koniecznym postępie, który zawsze naznaczony jest obroną mniejszości i klas znajdujących się w niekorzystnej sytuacji.

Ze swoim żydowskim pochodzeniem Vivian dużo wie o niesprawiedliwości, ponieważ nosi ją na swojej skórze. Dzięki temu jest w stanie przedstawić nam swoje historie jako przytłaczające procesy mimikry i empatii. Mówi się, że poeci mogą pisać najlepsze sonety tylko ze smutku, złamanego serca lub melancholii. W tym przypadku prozaik czerpie tę autentyczność z tragiczności i niesprawiedliwości, by ostatecznie wywołać w nas doznania odurzone łatwym założeniem, że „tak jest”, bez zamieszkiwania większej ilości skóry i pępka niż nasz.

Raz Toni Morrison On już nas opuścił, Vivian pozostaje na czele najbardziej wymagającej społecznie literatury amerykańskiej.

Top 3 polecane książki Vivian Gornick

Zaciekłe załączniki

Książka ponadczasowa. W rzeczywistości zajęło jej dobre dziesięciolecia opublikowanie w Hiszpanii. A jednak, być może, ku większemu szyderstwu całego społeczeństwa, tak aktualnego jak w przeszłości.

Gornick, dojrzała kobieta, przechadza się z matką, już w podeszłym wieku, ulicami Manhattanu, a podczas tych pełnych wyrzutów, wspomnień i współudziałów spacerów snuje opowieść o walce córki o odnalezienie własnego miejsca w świecie. Od samego początku Gornick jest pod wpływem dwóch bardzo różnych kobiecych wzorów do naśladowania: jeden, jej matki; drugi, Nettie. Obie, wiodące postacie w świecie pełnym kobiet, czyli ich środowiska, reprezentują wzorce, do których ucieleśnienia pragnie i nienawidzi młoda Gornick, które na resztę życia będą decydować o jej relacjach z mężczyznami, pracą i innymi kobietami.

Patrz przed siebie

Stając przed kimś, z kim mamy wiele wspólnego, czy to czas, miłość, dzieci, przyjaźń… ale nie tylko to, ale także patrzenie wprost w lustro, na tę postać po drugiej stronie, która czasami, jeśli się zatrzymamy przed nim może budzić wątpliwości pogrzebane między pośpiechem a koniecznym zapomnieniem.

Tylko w przypadku Vivian wszystko nabiera większej wartości, niezależnie od tego, czy patrzymy na innych, czy na siebie w tym lustrze, na które zwykle nie zwracamy uwagi poza pozorem. Bo wątpliwości, najgłębsze inkwizycje wiążą się z niesprawiedliwością, stereotypami, które budzą lęk... Patrząc prosto przed siebie, Gornick zamienia pamięć o swoim doświadczeniu jako kelnerki w Castkills nie tylko w słodko-gorzkie podejście do młodzieńczych pragnień i wakacyjnych prac, ale w nieusuwalnym kontakcie z nierównościami klasowymi i płciowymi.

Jej podróż jako profesor wizytujący na różnych amerykańskich uniwersytetach pomaga jej narysować wspaniały i tragikomiczny prześwietlenie akademickiego krajobrazu jako tortury dla ducha: odizolowanych społeczności, z ich rytuałami i kłótniami, z ich osobliwą dynamiką samotności i towarzyskości, gdzie dusza pleśnieje otoczona istotami tylko pozornie spokrewnionymi. W tych nieodpartych winietach Gornick po raz kolejny oferuje nam jedyne w swoim rodzaju spojrzenie – odważne i zawzięte, empatyczne i zawsze wprost – którym mierzy się ze światem.

Niezwykła kobieta i miasto

W tym miejscu nie zamierzam odkrywać naturalnej scenograficznej miłości autora do Manhattanu. Ciekawe, jak to miasto jest w stanie ustawić się jako sceneria dla wszelkiego rodzaju powieści lub podejść filmowych.

Woddy allen Już uwiecznił tę nowojorską stronę stosunków międzyludzkich pośród alienującego wyglądu Wielkiego Jabłka. Vivian spełnia również to, że unieśmiertelnienie miasta uczyniło bohatera.Naturalna kontynuacja „Fierce Attachments”, „The Singular Woman and the City” to fascynująca i emocjonalna mapa rytmów, przypadkowych spotkań i ciągle zmieniających się przyjaźni, które tworzą. życie w mieście, w tym przypadku w Nowym Jorku.

Przechadzając się ulicami Manhattanu, znów w towarzystwie matki lub samotnie, Gornick obserwuje to, co dzieje się wokół niego, wchodzi w interakcję z nieznajomymi, wplata osobiste anegdoty i refleksje na temat przyjaźni, często niepohamowanego pociągu do samotności i tego, co to oznacza być nowoczesną feministką. Te wspomnienia to autoportret kobiety, która zaciekle broni swojej niezależności i która zamiast fantazji postanowiła do końca przeżyć swoje konflikty.