Kiedy pytają nas o interesującego narratora współczesności, wydaje się, że powierzono nam duszę dyżurnego czytelnika w poszukiwaniu najlepszego literackiego placebo. A potem możemy pokusić się o zacytowanie Murakami lub Houellebecq; zawsze z nadzieją, że nasz czytelnik nie zna jednej lub drugiej z tych powieści, ale rozpoznał już obecnych narratorów.
Ale wtedy możemy sobie przypomnieć TC Boyle, zahartowany w tysiącu bitew od lat osiemdziesiątych, a mimo to nie docierając do wielkiego echa innych pisarzy amerykańskich jego pokolenia, takich jak ostryga.
I prawdopodobnie będziemy mieli rację z tym niepokojącym, ale magnetycznym pisarzem, zakochanym w magicznym realizmie, pomimo jego wysiłków, aby dostosować go do swojego szczególnego pryzmatu. Narrator naszych czasów, kronikarz bezwzględny, który jednocześnie ozdabia swoje różnorodne wątki wirtuozerską wytwornością. Bo w końcu bywa, że najlepsza forma służy wzmocnieniu dowolnego tła, także literackiego.
Top 3 polecane powieści TC Boyle
Terranauci
Kino i literatura eksperymentów socjologicznych Powinni już mieć swój własny gatunek, od Truman Show do kopuły Stephen King, wiele historii rozwija się, opowiadając nam wizję między utopijnym a dystopijnym, jako zakład na odkrycie, gdzie człowiek zwraca się ku grupowym eksperymentom.
Tym razem to do TC Boyle który porusza się jak ryba w wodzie, jeśli chodzi o konfrontowanie swoich bohaterów z niezgłębionymi pytaniami o ludzkie reakcje na nieznane.
Niedawno przybyła na pustynię w Arizonie w 1994 r. „Los Terranautas”, grupa ośmiu naukowców (czterech mężczyzn i cztery kobiety), zgłosiła się na ochotnika w ramach udanego reality show nadawanego na całym świecie, aby zamknąć się pod kryształową kopułą o nazwie „ Ecosphere 2”, który ma być prototypem ewentualnej pozaziemskiej kolonii i który ma wykazać, że mogą żyć w izolacji od reszty świata przez miesiące i być samowystarczalne.
Kopuła jest dziełem Jeremiaha Reeda, eko-wizjonera znanego jako „DC” – „Bóg Stwórca” – ale wkrótce pojawia się pytanie, czy dokonano ekscytującego odkrycia naukowego, czy też jest to zwykły haczyk na reklamę pretekst do najbardziej ambitnego eksperymentu ekologicznego na świecie. Naukowcy będą obserwowani przez innych badaczy, Misję Kontrolną, którzy będą monitorować ich ruchy z tego „nowego Edenu” w obliczu serii zagrażających życiu katastrof, które mogą doprowadzić do całkowitej katastrofy.
TC Boyle ponownie zaskakuje pełną ironii powieścią o nauce, socjologii, seksie i przede wszystkim o przetrwaniu.
kobiety
Gdyby nie moje szczególne upodobania w prezentacjach dystopijnych, ta powieść zajęłaby pierwsze miejsce. Ale o to właśnie chodzi, prawda, ustalanie różnych gustów.
W pracach architekta Franka Lloyda Wrighta jest coś, co odzwierciedla sprzeczne poczucie człowieka w jego coraz bardziej odległej integracji ze środowiskiem naturalnym. Budynki w niewyobrażalnych przestrzeniach, które skrzypią, a jednocześnie ewokują koegzystencję, bliskość i wygodę. Stąd zapewne ta światowa fascynacja każdą z jego konstrukcji.
Od postaci po fabułę powieści bibliograficznej, którą Boyle kończy jako ostatnia puenta każdego budynku Wrighta.
Jego imponująca posiadłość w Taliesin, głęboko w Wisconsin, dwukrotnie spalona i dwukrotnie odbudowana, jest oblegana przez dziennikarzy chcących ukazać skandaliczne życie miłosne jego właściciela.
Kitty, pierwsza żona Wrighta, jest przekonana, że kochanki jej męża to tylko miraż. Martha „Mama” Borthwick to piękność, którą zabije służąca.
A jego druga żona, Miriam, musi polemizować o tron serca architekta ze zmysłową Olgivanną, serbską tancerką, która dzieli z nim burzliwą i burzliwą wizję życia, będącą istną beczką prochu, która ma eksplodować.
Muzyka wodna
Ostatecznie najbardziej zagadkową i odważną pracą każdego autora jest zwykle pierwsza. Następnie można ocenić jakość argumentacji lub stylu (wszystko można zmienić w przyszłości, jeśli wszystko pójdzie dobrze, a praca zostanie wznowiona jako nowy sukces), ale bez wątpienia defloracja jest prawdziwym wzorcem, pracą przez doskonałość, którą autor chciał napisać i zaczął od swoich grzechów naiwności lub jakiegokolwiek innego rodzaju.
To właśnie ma znaczyć Water Music w bibliografii Boyle'a. Pierwsza powieść pełna fantastycznych elementów, zabawna i nieprzyzwoita, która zapowiedziała światu narodziny jednego z wielkich talentów obecnej północnoamerykańskiej narracji.
Ta historyczna fikcja, której akcja toczy się pod koniec XVIII wieku, jest kroniką zwariowanych przygód Mungo Park, marzyciela, który opuszcza swoją spokojną Szkocję do dzikiego i niezbadanego serca Czarnej Afryki, oraz Neda Rise, naciągacza próbującego przebić się na ulicach nieszczęsnego Londynu
Dwie historie pełne anachronizmów i zabawnych licencji, które mieszają równoległe losy dwóch postaci, które w końcu dołączą do swoich losów podczas pierwszej wyprawy człowieka Zachodu do źródeł Nigru.
