3 najlepsze książki Roberta Jordana

Gatunek fantasy to przestrzeń, w której każdy autor, który go kultywuje, ma tendencję do rozprzestrzeniania swojego specyficznego uniwersum. Rozprosz, tak. Bo kreacja jest czymś pomiędzy chaotycznym lub całkowicie uporządkowanym, w zależności od tego, jak na to spojrzysz. Coś kapryśnego lub całkowicie przyczynowego.

I tak przypadek lub predestynacja to dwa krańce wahadła, na którym narratorzy tacy jak zniknęli Terry Pratchett, Robert Jordan a nawet wcześniej Tolkien obfite fabuły i schematy zaczęto podawać na tacy (oprócz odpowiednio opowiadanych przygód) pokoleniom czytelników i początkującym kronikarzom nowych światów. Początkowi obecni kronikarze, którzy zebrali świadka jako Rothfussa o Rowling (by zacytować dwóch fantastycznych pisarzy na antypodach ich poszczególnych stworzonych światów), aż do jego bezpośredniego ucznia Brandon Sandersson.

Poza tym wypady w wyimaginowany Conan Barbarzyńca, do czego wielu się kwalifikuje Robert Jordan Jako najciekawszy twórca fabuły ten amerykański pisarz oddał się w dużej mierze swoim seria Koło czasu która chwyciła i nadal jest cytowana i wznawiana jako wspaniała scena świata fantasy.

Trzy najlepsze powieści polecane przez Roberta Jordana

Wielkie Polowanie. (Koło Czasu 2)

Wykonaliśmy należne prezentacje, na które nowy świat zasługuje i wymaga, w tej drugiej części pomiędzy akcją wpada w środowisko już znane nam czytelnikom i wśród niektórych doskonale scharakteryzowanych postaci. I tak możemy żyć pod jego skórą całym marnotrawstwem wyobraźni i różnymi balansami między namiętnościami, niebezpieczeństwami, przygodami, ryzykiem i innymi doznaniami zawsze na krawędzi samego życia…

Rand przeżył swoją pierwszą konfrontację z niegodziwymi wyznawcami Mrocznego, ale ani on, ani jego przyjaciele nie są bezpieczni, ponieważ zły władca uwolnił Opuszczonych, podczas gdy bohaterowie w każdym wieku powstają z grobu, gdy Róg Valere ich wyprowadza ich snu. Zmuszony do konfrontacji z siłami ciemności Rand postanawia uciec przed swoim losem, ale przepowiednia musi się spełnić.

Ze względu na swoją literacką jakość, ambitne podejście i ogromną historię, Koło Czasu to najważniejsza saga fantasy ostatnich trzydziestu lat. Czytelnik, który rozpoczyna podróż z Randem, Matem i Perrinem, nie będzie mógł jej porzucić aż do jej niepewnego i zaskakującego końca.

Serce zimy (Koło Czasu 9)

Dobrze zaawansowana fabuła, aż do 14 powieści, które składają się na serię (ostatnie 3 ukończone przez Brandona Sandersona, ze zwykłym prequelem do obecnych czasów), przy tej okazji znajdujemy jedną z najbardziej żywych mitycznych zmagań między tym dobrym a Źle, że na polu bitwy fantazji chlapie nas naładowanych błyskotkami wyobraźni, ale w końcu wstrząsa terenem najstarszej moralności. Fabuła ze zdalnymi ewokacjami grecka odyseja...

Po ataku na Pałac Słońca Rand podróżuje z Min, pozostawiając fałszywe ślady swoim wrogom. W Cairhien Cadsuane nadal przygotowuje strategię na Ostatnią Bitwę.

Perrin organizuje ratunek Faile'a, który jest więźniem Sevanna Sept, a intrygi Białej Wieży mają miejsce w Tar Valon. Seanchan podbili Ebou Dar i Mat jest tam uwięziony wraz ze swoimi towarzyszami. Rand udaje się do Far Madding, miasta, w którym Moc nie ma żadnego wpływu. Tam ma nadzieję zmierzyć się z renegatem Asha'manem, stanem, który uważa za niezbędny do oczyszczenia Saidin z Mrocznego zakażenia.

Oko Świata (Koło Czasu 1)

W przypadku bardzo długich serii stare powiedzenie, że drugie części nigdy nie są dobre, powinno się cofnąć do początku, do tej pierwszej powieści, w której czasami wiara w dobre maniery dyżurnego pisarza lepiej radzi sobie ze zwykłym wstępem ...

Zwykle mówi się, że początki powieści mogą decydować o ostatecznym przeczytaniu dużego odsetka czytelników, którzy otwierają książkę z nadzieją, ale już wiemy, że czytelnicy fantasy są cierpliwi, czekając na wybujałą historię, którą się odgaduje, gdy wszystko jest jeszcze zbyt opisowe ...

Być może na to podium mógł wybrać inną odsłonę serii. Ale pominięcie początku wszystkiego wydaje mi się brakiem szacunku dla globalnej kreacji i krzywdą dla potencjalnych czytelników serii zawsze potrzebujących rygorystycznego wprowadzenia.

Życie Randa Al'Thora i jego przyjaciół na Polu Emonda było dość monotonne, dopóki do miasta nie przybywa tajemnicza młoda kobieta. Moiraine, czarodziejka zdolna do okiełznania Jedynej Mocy, zapowiada przebudzenie straszliwego zagrożenia.

Tej samej nocy miasto zostaje zaatakowane przez ohydne krwiożercze Trolloki, półludzkie bestie, które do tej pory uważane były za legendę. Gdy Emond Field wytrzymuje ofensywę, Moiraine i jej opiekunka pomagają Randowi i jego przyjaciołom w ucieczce. .