3 najlepsze książki Rafela Nadal

Zbieg okoliczności pomiędzy Pisarz Rafaela Nadala W przypadku tenisisty Rafaela Nadala podczas nominalnego wyszukiwania w dowolnej wyszukiwarce internetowej zawsze wybierany jest sportowiec. Dlatego autor dostosował swój podpis i pieczęć do «Rafał nadal«, Wytępienie« a »jako koniecznego różnicującego omdlenia.

A prawda jest taka, że ​​praca na to zasługuje. Ponieważ kataloński pisarz, praktycznie od 2014 roku oddany zawodowi pisarskiemu (po pracy jako dziennikarz w różnych mediach), prezentuje nam z wielką fikcje historyczne w dłuższym okresie pomiędzy melancholią XIX wieku a zamętem XX wieku w Europie.

I właśnie tam, w tym scenariuszu trwającym niewiele ponad wiek, który łączy w sobie największe przemiany, najbardziej złowieszcze wojny, ale także najbardziej niezwykłe postępy w każdej dziedzinie, gdzie Rafel Nadal pokazuje swoje talenty jako pisarz, który stał się kronikarzem najbardziej aktualnej wszechczasów: intrahistorie, ewolucja ludzi, którzy w mimice bohaterów sprawiają, że czujemy historię poza zwykłą oficjalną dokumentacją, z którą, jak wszystko zostało powiedziane mimochodem, autor również radzi sobie z kompletnością i precyzja.

3 najlepsze polecane książki Rafela Nadal

Pani Stendhal

Prawdziwi ocaleni z wojen pojawiają się wśród ukaranych ludzi, którzy przyjmują swoje ofiary najlepiej jak potrafią. Dziecko zabrane matce w ostatnim dniu wojny secesyjnej znajduje swoje jedyne schronienie w ramionach pani Stendhal w którym nadal być dzieckiem kochanym przez postać matki.

Okres powojenny jest tą pustą przestrzenią, tym tymczasowym nic, w którym wszystko zniknęło, a życie próbuje znaleźć nowe rutyny pośród naznaczonej potrzeby i naglących niedostatków.

Lluc jest tym dzieckiem, które tylko dzięki swojej niewinności może zrozumieć chaotyczny świat, taki jak normalność, który pokonuje nieobecność poprzez obecność, której lgnie, by dalej czuć skradzioną miłość.

W innych ostatnich pracach o hiszpańskiej wojnie domowej znamy perspektywy kombatantów czy sag rodzinnych, czy tajemnice państwowe skrywane w działaniach militarnych. Ale tylko w tym książka Pani Stendhal odzyskamy najważniejszą perspektywę, perspektywę dziecięcej niewinności w obliczu realności broni.

Bo po wojnie najgorsze może dopiero nadejść. Zwycięzcy bywają jeszcze bardziej okrutni, gdy wiedzą, że są lepsi. Pragnienie eksterminacji wroga, którego już nie ma, wciąż rozprzestrzenia się na każdego, kto mógł być po drugiej stronie.

Obudzony okrucieństwem wojny, jej żar nie jest łatwy do ugaszenia ostatnim strzałem. Przyzwyczajeni do wywyższania nienawiści, zwycięzcy szukają nieustannej zemsty. Okres powojenny w konflikcie domowym to właśnie egzekucja zwyciężonych, koniec bez rozejmu. Bez względu na to, jak bardzo jesteś niewinny, zawsze możesz być nową ofiarą.

Ale w tej pracy odnajdujemy także nadzieję. Lluc ma nadzieję być dzieckiem i trzyma się obietnic lepszej przyszłości. Ich oczami i pierwotnymi emocjami przyglądamy się rzeczywistości, której brutalne wnętrze wymyka się zrozumieniu delikatnego dzieciństwa, a także zrozumieniu każdego czytelnika.

Pani Stendhal

Syn Włocha

Ukryte miłości, namiętności uwolnione w najciemniejszych dniach konfliktu tak okrutnego jak II wojna światowa kończą się układaniem dziwnej mapy nieprzewidywalnych losów. Coś takiego dzieje się w tej fabule tworzonej od upadku Mussoliniego w 1943 roku.

W konsekwencji włoskiego rozejmu uzgodnionego z aliantami, pancernik Roma z włoskiej Regia Marina natychmiast stał się wrogiem nazistowskich Niemiec.

Celne kierowane pociski kierowane z niemieckich samolotów uderzyły w statek na dnie morza 9 września 43. Chodzi o to, że Nadal koncentruje się na tych, którzy przeżyli, wśród tak wielu ofiar śmiertelnych.

Uchodźcy ze względu na okoliczności na terytorium Hiszpanii, w Caldes de Malavella, żeglarze spędzili kilka dni wśród mieszkańców tego miejsca. Mateu jest owocem jednego z tych namiętnych spotkań młodego marynarza z miejscową dziewczyną.

Związek zakończył się rozpadem, gdy ich syn był na tyle dorosły, że mógł spalić szczegóły, gesty, dźwięki… Potem ojciec zniknął, a Mateu tak naprawdę nie wiedział o tym ojcostwie.

Były to ciężkie dni, a rzeczy działy się naznaczone moralnymi imperatywami innego wymiaru. Wiele lat później Mateu zebrał informacje niezbędne do poznania tajemnicy jego istnienia.

Może być za późno, sześćdziesiąt lat może być za długo. Ale jego matka już odeszła i nic nie powstrzymuje go w poszukiwaniach, które w ogniu najintensywniejszych pytań wyznaczają podstawę całej jego egzystencji, zawsze daleką od jej początków.

Syn Włocha

Klątwa Palmisano

Powieść o lokalnej scenerii, która ostatecznie oznacza, że ​​jest świetnym wątkiem o tym, jak wszystko może się zmienić w jednej chwili, od dobrobytu po przyjaźń lub miłość.

Postać Vitantonio Palmisano przypomina lapidarne zdanie Rollanda: „Bohater to ten, kto robi wszystko, co w jego mocy”, poza innymi heroikami rozciągniętymi w historii na niezapomniane bohaterki, takie jak Donata czy Giovanna.

Chodzi o to, że wszystkie przypominają nam, że nie ma większej odysei niż przetrwanie w trudnych czasach. I właśnie obecne odkrycie, z którego rodzi się historia, kończy się odkryciem, jak każdy jest przegrany w tej czy innej wojnie, Wielkiej Wojnie lub II Wojnie Światowej.

Nazwiska zagłady zmieniają się z chwili na chwilę. A zaproszenie do refleksji i dociekania, które zaskakuje odkrywcę złowrogich zbiegów okoliczności, prowadzi nas do ekscytującej fabuły o tym, jak życie toczy się dalej, zawsze.

Klątwa Palmisano
4.9 / 5 - (10 głosów)

Zostaw komentarz

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, jak przetwarzane są dane komentarza.