3 najlepsze książki Pablo d'Ors

w następstwie Chesterton stał się gorliwym katolikiem i odważnym pisarzem dzięki księdzu Johnowi O'Connorowi, innemu ojcu, którego jeden z naszych czasów nazywał Pablo d’Ors wyznaje A zawód pisarski z tym zespołem katolików jako horyzontem. A to, że w obu przypadkach sprawa okazuje się nieoceniona, jeśli poświęcimy się wyłącznie jej beletrystyce bez innych warunków, bardzo przemawia na korzyść indoktrynującego nieskazitelnego katolicyzmu.

Tak, panowie. Wbrew niektórym ludziom (a ja nie jestem przekonanym katolikiem), faceci tacy jak Pablo d'Ors umożliwiają katolikom iść z duchem czasu. Jest jasne, że w swoim eseistycznym aspekcie ideologia Pabla d'Orsa odnosi się do duchowości zgodnie z parametrami jego wiary. Ale o to chodzi, o eseje, nawiasem mówiąc bardzo dobrze przyjęte przez krytykę, w których autor drąży własną wyobraźnię, aby wnieść swój wkład w jasnowidzenie, znaleźć rozwiązania lub uruchomić projekcje idei przynajmniej... który zajmuje się wolną myślą.

W taki czy inny sposób, niezależnie od tego, czy weźmiemy jedną z jego powieści, czy jeden z jego esejów, kiedy skończymy czytać, wyjdziemy wzbogaceni, nakarmieni dobrą literaturą, a o to chodzi.

Top 3 polecanych książek Pablo d'Ors

lekka biografia

Każda religia zawsze wymaga adaptacji w czasie. Na przykład, jeśli chodzi o osoby wykształcone w katolicyzmie, przypowieści mogą służyć jako symbole, ale są one całkowicie przestarzałe w swoim najdokładniejszym wyobrażeniu. Dlatego nigdy nie zaszkodzi komuś takiemu jak Pablo, aby zadręczać się, aby wnieść do teraźniejszości to, co religia ma tak wiele pozytywności w obliczu budowania jednostki od wewnątrz.

Ten esej zbiera, z równą skromnością, jak i ambicją, duchową podróż dla współczesnego mężczyzny i kobiety. Niezbędne ponowne odczytanie, tak proste, jak głębokie, dziedzictwa Chrystusa, latarni morskiej ludzkości. Ewangelia jako mapa świadomości i jako permanentna egzystencjalna prowokacja.

Biografia Światła to tekst przeznaczony dla wszystkich poszukiwaczy duchowych, a zatem napisany z perspektywy kulturowej, a nie wyznaniowej. Ścieżka, tak radykalna, jak to tylko możliwe, do oświecenia, pojmowana jako coś prostego i codziennego. Rodzaj poetyckiego podręcznika wnętrza, w którym przedstawione są niektóre z niezliczonych obrazów i metafor nakreślonych przez ewangelistów, które są autentycznymi zwierciadłami ludzkiej tożsamości.

Książka do przeglądu własnego życia i odkrycia, po zgiełku cieni, że nie szukalibyśmy światła, gdybyśmy nie byli przecież istotami światła. Zgodnie ze swoimi poprzednimi częściami literackimi – Zapominając siebie, Entuzjazm, uznaną Biografią ciszy… – Pablo d'Ors przedstawia nam teraz swoje ostateczne dzieło. Wszyscy potrzebujemy takich refleksji, tak przejrzystych: historii, które pomogą nam zobaczyć rzeczy takimi, jakimi są. Z pewnością widzieliśmy je, gdy byliśmy dziećmi. Obrazy i idee, które jasno pokazują, że życie nie jest daleko ani na zewnątrz, ale w środku i tutaj.

Przygody drukarza Zollingera

Jest w tym pewne zamiłowanie do cynizmu, rozczarowania, oderwania od wszystkiego, co rzekomo uczy o dobru nad złem. A czasami pojawiają się historie, które godzą nas z tym, czego nauczyliśmy się być dobrymi sąsiadami przez tak wiele narzucanych nam nauk nienawiści. Czasami zdarza się, że w filmie takim jak „nigdy nie byliśmy aniołami» lub w innej książce przygodowej, takiej jak ta…

Aby ocalić własne życie, młody August Zollinger opuszcza rodzinne miasto i rozpoczyna wędrowne życie. To, co z początku jest mu narzucane jako gorzkie wygnanie, w końcu staje się ścieżką nauki: prawdziwą miłość spotka w maleńkiej budce na dworcu kolejowym, gdzie codziennie odbiera telefony od tajemniczego telefonisty; odkryje najwierniejsze koleżeństwo i przyjaźń w szeregach armii; doświadczy samotności w najodleglejszych lasach swojego kraju, gdzie pozna tajemnicę drzew; a przede wszystkim poświęci się najskromniejszym zawodom, dopóki nie odkryje ich piękna i godności.

Ta długa podróż inicjacyjna uczyni go człowiekiem uczciwym, zdolnym do powrotu do domu i zostania tym, o czym marzył od dziecka: drukarzem w swoim mieście. Delikatna moralizatorska bajka o niezapomnianym i potrzebnym charakterze. Historia tyleż prosta, co cudowna, z echem Hessego, Walsera i Kafki. Przejrzysta przypowieść o ludzkiej kondycji.

przyjaciel pustyni

W literaturze pustynia jest dla mnie Św. Exupèry wyobrażając sobie Małego Księcia w halucynacji, lub Vazquez Figueroa chłonąc kulturę Tuaregów wśród wydm Sahary. Ta książka jest także częścią małomównego Pawła w poszukiwaniu Oazy, która zawsze będzie wychodzić ze studni w nas samych.

Tajemnicze stowarzyszenie „Przyjaciele pustyni” sprawia, że ​​Paweł zmienia bieg swojego życia. W swoich wielokrotnych wyprawach na Saharę, najpierw w towarzystwie Przyjaciół, aw końcu samotnie, bohater tej opowieści zapuszcza się na pustynię, ową metaforę nieskończoności.

Nic nie jest takie, na jakie się wydaje. Każda postać, każda sytuacja zaprasza do najważniejszej przygody, którą jest nic innego jak wnętrze Niezliczeni artyści, myśliciele i mistycy włożyli swoje ziarnko piasku w poetykę pustki. Z schludnością i trzeźwością Pablo d'Ors wpisuje się w tę tradycję i robi śmiały krok w głąb swojej pracy narracyjnej. Książka o odnajdywaniu siebie i kontemplacji. Prezent dla miłośników lekkiej literatury.