Poeta, felietonista, eseista, powieściopisarz i opowiadacz. I we wszystkich tych obszarach z pozostałością dobrego stwórcy. Ponieważ Jose Maria Merino obnosi się z użyciem języka jako całościowego narzędzia do szerzenia świadomości lub podniecenia.
W jego obszerna kariera literacka wydała ponad 40 książek i wiele innych tomów, które można by skompilować z jego wystąpień w prasie drukowanej lub innych wystąpień jako felietonista w różnych mediach.
Ale jeśli chodzi o beletrystykę, która na tym blogu interesuje najbardziej, Merino jest tym autorem być może przyćmionym przez trendy bestsellerów, ale zawsze cenionym przez purystów i niezbędnym, by literatura była spójna poza powieściami szybkimi.
Te powieści rozrywkowe, równie cenne ze względu na tę cudowną empatię, jaką daje lektura, ale pozbawione wartości kronikowania Historii z intrahistorii z większą treścią.
Autora, który w fikcji historycznej jest porównywalny do Jose Calvo Poyato o Santiago Posteguillo, by przytoczyć dwa najbardziej reprezentatywne w tej rygorystycznej fikcji z innych czasów.
3 najlepsze polecane powieści José Maríi Merino
Rzeka Edenu
Nic bardziej prawdziwego niż to, że nigdy nie kąpiesz się dwa razy w tej samej rzece, wymierzonej w alimon między Heraklitem a Platonem. Zwłaszcza jeśli rzeka jest tą, która płynie w Edenie, poza czasem ludzi.
Chodzi o poczucie utraconego raju, dzielone w tym przypadku między ojca i syna, który ma stać się tym człowiekiem, który ucieka, nie wiedząc o tym, przed chwałą dzieciństwa. Ojcowsko-synowski tandem, w którym obraca się doznanie tych ulotnych emocji, nieosiągalnych dla wspomnień nawet na tej samej scenie. Ponieważ rzeka już nigdy nie jest taka sama. Daniel i Silvio już dzielą ten smutek z powodu matki i nieobecnej kobiety. Kompendium między jeszcze bardziej przygnębiającym szczęściem idealizacji utraconych z melancholią zdeterminowaną, by uwolnić najgłębszy smutek, sprawia, że ojciec i syn kroczą transcendentalną ścieżką ku nicości, ku przeszłości.
Ponieważ poza Silvio, który ma przed sobą całe życie, Daniel wciąż pragnie niemożliwej zemsty na przedwczesnej stracie. Intensywny blask, smutny tak, ale w swej istocie witalny, tworzy jedną z tych powieści przepełnionych człowieczeństwem, jakim jesteśmy, przechodząc przez jakąkolwiek dolinę łez, gdzie kończą urodzić się.
Wizje Lukrecji
W mentideros z XVI wieku w Madrycie wielokrotnie pojawia się przypadek Lukrecji. Młoda kobieta ze służby, która wydaje się być podatna na zespół Cassandry. Jej halucynacje prowadzą ją do dramatycznych wydarzeń przyszłości, do wielkich historycznych perypetii, w wielu przypadkach przerażających.
Pomiędzy patriomanializowanymi obawami o osoby religijne a interesami kapitalizowanymi przez wielkie mocarstwa chwili, Lucrecia jest pogrążona w ciągłej walce, której nie można wykorzystać dla dobra obojga. Oczywiście, wybuchy między ascetyzmem a demencją nie doniosą niczego pozytywnego młodej kobiecie ostatecznie oblężonej przez Inkwizycję. Mimo urojonego charakteru sprawy, czasami autor wykorzystuje to zamieszanie, które zawsze emanuje z szaleństwa, aby zaproponować możliwe pewne związki z tym, co prorokuje Lucrecia i co może się wydarzyć.
I tak, z upodobaniem do tak imponującego bohatera, wkraczamy w skądinąd rygorystyczną powieść historyczną i bardzo bogatą w szczegóły, której koniec nabiera niepokojącego posmaku ostatecznie spełnionej przepowiedni.
Przygody i wynalazki profesora Souto
José María Merino oferuje nam to książka Przygody i wynalazki profesora Souto alter ego, które ma możliwość spełnienia wszystkich nierozstrzygniętych marzeń autora.
I jak to się dzieje z nami wszystkimi, pierwszą rzeczą, która wyróżnia się w tworzeniu odpowiedniego nauczyciela, jest jego zdolność do robienia tego, co z tego wynika. Ale zawsze pozostaje autorem, ze swoim szczególnym kostiumem supermana z listów, który może zrobić wszystko, ale jednocześnie jest zdeterminowany, aby raz po raz odwiedzać swojego twórcę, aby pokazać mu jego postęp, cieszyć się jego wolnością. Zawsze był tam, obok pisarza, szukając chwili, by wyjść z pierwszej strony książki, która na niego czekała. A o autorze wie wszystko, bo towarzyszył mu w każdej sekundzie i został ukształtowany z jego pomysłów i fantazji, niezbędnych do przeniesienia z jałowych pustkowi gatunków non-fiction do bujnej fikcji.
Ciekawa książka o znanym pisarzu José Maríi Merino, opowiedziana przez twórczy cień, który zawsze towarzyszy autorowi, pragnący zmierzyć się z nieprzewidywalnym alter ego, które może zaskoczyć autora.
