W wielkiej partii Amerykańscy pisarze pokolenia 30, Tom Wolfe y Bajki gejowskie Przyszli do naszych czasów z tym eleganckim i schludnym wizerunkiem, z zupełnie inną literaturą, ale w roli pisarza wysokiej klasy, tak jak dawniej uważano, że pisarz powinien być.
Potem jak mówię, jest to, co każdy napisał, a tam odległość fabuły jest beznadziejna, ponieważ Wolfe jest autorem niektórych z największych fikcji czysto amerykańskiej wyobraźni XX wieku, a Talese jest tym niezbędnym kronikarzem ze swoim Nowym Jorkiem jako centrum, wokół którego krąży prawie cała jego literatura.
Literatura, która dla Talese była dodatkiem do kronik dziennikarskich jego czasów, kiedy dziennikarstwo miało żmudne zadanie rozpowszechniania najbardziej niewygodnych prawd dla zwykłych śmiertelników w imię prawdy i wiedzy.
Nie będąc w stanie zakwalifikować go jako narratora fikcji, wytwórnia Talese zagłębiła się w swoje książki w kronice, stworzyła długi artykuł, w którym odtwarzał najbardziej kanciaste rzeczywistości z takim zainteresowaniem i który (nie bez dumy) zaoferuje najwięcej pryzmat w komplecie ze wszystkim, co się wokół niego ugotowało.
3 najlepsze polecane książki gejowskie
Uhonorujesz swojego ojca
W 71 roku Talese odważył się po raz pierwszy napisać o mafii (poza fikcjami Mario Puzo) i przeżył cudowne wyzwanie. Dla potomności pozostaje ta książka, która jasno wyjaśniła, jak wyglądało wszystko w mafii, bez sztuczności i liryzmu narracyjnego.
Aby udokumentować siebie, nie widział lepszej drogi niż udanie się do źródła wszystkiego, do tej Sycylii, gdzie narodziły się wszystkie kody rodzinne, szacunek, uczciwość pojmowana na swój sposób, obrona tego, co znajome… A chłopiec czy on wiedział dokładnie jak wszystko działało...
W deszczową noc w październiku 1964 roku dwóch gangsterów porwało znanego szefa mafii Josepha Bonanno. Następnego ranka policja nowojorska zgłosiła jego śmierć. Rok później Bonanno w tajemniczy sposób pojawił się ponownie, a jego powrót wywołał krwawą kłótnię między rodzinami mafii.
To monumentalne dzieło, które czyta się jak powieść w szybkim tempie, „pełna intymnych szczegółów i owoc błyskotliwej pracy dziennikarskiej”, stała się bestsellerem Od czasu publikacji trafił na ekrany telewizorów w miniserialu CBS, a nawet posłużył jako inspiracja do tworzenia Soprany. Żadna inna książka nie zrobiła tak wiele, aby odkryć tajemnice, struktury, wojny, walki o władzę, życie rodzinne oraz fascynujące i przerażające osobowości mafii.
Most
Ostatnio zajmowałam się książką Niebiańskie katedryMichela Moutota, opowieść o intrahistoriach, czyli o życiu osób odpowiedzialnych za przekształcenie Nowego Jorku w pierwsze wielkie miasto drapaczy chmur. Książka, łącząc rzeczywistość z pewnym punktem mitologii, uczy nas, w jaki sposób Wielkie Jabłko stało się symbolem, którym jest.
Teraz musimy zająć się historią mostu Verrazano-Narrowks, który jest tym samym słynnym łącznikiem między Brookylem a Staten Island. Może nie jest tak sławny jak Most Brookliński z samym Manhattanem, ale jego projekt, rozwój, ukończenie oraz upływ czasu i życia wokół niego zasłużyły na tę opowieść w połowie drogi między historią a rzeczywistością jego materializacji.
Jeśli nawet dzisiaj, dzięki zawieszeniu o długości ponad 4.000 metrów, nieustannie przeciwstawiającemu się grawitacji, nadal utrzymuje swoją wartość architektoniczną jako jedno z najdłuższych zawieszeń na świecie, możemy sobie wyobrazić, co to oznaczało w 1964 r., kiedy została założona.zakończona.
Gay Talese występuje w tej książce jako kronikarz, z domieszką mitologii, z niemal legendarnymi wkładami z różnych świadectw. Małe rzeczy i wielkie problemy, które pojawiły się podczas realizacji tego mostu, teraz wyłaniają się z posmakiem najbliższej, niemal namacalnej historii mężczyzn i kobiet, którzy uczestniczyli w tej pierwotnej idei, która polega na zjednoczeniu dwóch stoków w celu zjednoczenia kontynentów. kraje , miasta, dzielnice i ludzie ...
El Most Verrazano-Narrowks Obecnie wyróżnia się jako wielkie dzieło inżynieryjne, ale od czasu planowania napotkał tysiąc jeden przeciwności, począwszy od mobilizacji ludzi okupujących tereny, na których wymagał realizacji, po wpadki, wykonywane zadania w przeszłości przez ryzykownych ludzi, gdzie teraz wszystko jest zmechanizowane.
Bez wątpienia warto było opowiedzieć, nie zostawiając niczego po sobie, z tym blaskiem wspomnień, które gloryfikują, między melancholią a satysfakcją, wszystko, co człowiek jest w stanie dokonać…
Motel podglądacza
Norman Bates (ten z Psycho) to pełny świat, albo James Stewart w tylnej szybie. I czy to? Alfred Hitchcock wiedział, co się dzieje, kiedy projektował najgorsze przerażenia w tę ludzką manię obserwowania życia innych ze złowieszczą przyjemnością...
Gay Talese otrzymał list od tajemniczego mężczyzny z Kolorado, w którym zdradził mu zaskakującą tajemnicę: kupił motel, aby dać upust swoim podglądaczom. W kanałach wentylacyjnych zainstalował „platformę obserwacyjną”, za pomocą której szpiegował swoich klientów.
Talese następnie udał się do Kolorado, gdzie spotkał Geralda Foosa i był w stanie zobaczyć na własne oczy prawdę tej historii. Ponadto miał dostęp do niektórych ze swoich licznych pamiętników: tajnego zapisu zmian społecznych i seksualnych zwyczajów w jego kraju. Ale Foos był także świadkiem morderstwa i nie zrezygnował z tego. Miał więc wiele powodów, by pozostać anonimowym, a Talese myślał, że ta historia nigdy nie ujrzy światła dziennego.
Dziś, trzydzieści sześć lat później, Foos jest gotowy do upublicznienia i Talese może o tym poinformować. Motel podglądacza to niezwykłe dzieło dziennikarstwa narracyjnego, które otwiera intensywną debatę etyczną, i jedna z najczęściej komentowanych książek ostatnich lat.
