To, że wielu wielkich współczesnych autorów jest opalonych z krótkiej narracji, nie jest niczym nowym. W rzeczywistości, tego rodzaju świetni gawędziarze już cieszą się tak dużą zdolnością w swoich historiach i historiach. Ale na szczęście, nieszczęście, zwyczaj czy miłość, powieść pojawia się na horyzoncie jako kompozycja poza twórczym geniuszem, narracyjna solidność na odcisku.
I w końcu każdy szanujący się pisarz musi skonfrontować się ze swoim podejściem do prozy o rozszerzonym formacie, aby zdobyć ostateczną etykietę „pisarza”. Więc stało się z James Joyce, John Cheever lub do chwili obecnej Samantha Schweblin, współczesny autorowi Anthony Doerr które dziś wychowujemy w tej przestrzeni.
Przypadek sprawca część tej samej analogii w gabinecie pisarskim, aż do sukcesu największego dzieła (rozmiaru) zmaterializował się, po poprzednich wypadach, w niczym innym jak Pulitzera 2015. Z tą szczególną cechą, że Doerr nie przebierał w słowach, jeśli chodzi o wykonanie wielkiego skoku. jego powieść „Światło, którego nie widać”»To fikcja historyczna, w której wydrukował to, co najlepsze z tej niewątpliwej twórczości z zamiłowaniem do historii, co zakończyło się jednym z tych dzieł o wydźwięku klasyki.
Ale zanim było ich więcej, potem przyszło też więcej. A wszystko, co już pochodzi z etykietą Doerr, jest zawsze wysoko cenione przez czytelników na całym świecie.
Top 3 polecane książki Anthony'ego Doerra
Miasto w chmurach
W każdej narracji możemy znaleźć retrospekcje najbardziej fantastycznych i innych najbardziej transcendentalnych. Równoważenie obu aspektów jest zadaniem zniechęcającym, ponieważ wymaga stosowania fantazji bez wyrywania się z kontekstu i obciążania egzystencjalizmem bez przesady. Ta powieść osiąga tę doskonałą literacką alchemię ...
Młodzi bohaterowie tej powieści próbują zrozumieć otaczający ich świat: Anna i Omeir znajdują się po przeciwnych stronach wspaniałych murów Konstantynopola podczas oblężenia miasta w 1453 roku; idealistyczny Seymour pogrążony jest w zamachu bombowym na bibliotekę w dzisiejszym Idaho; a Konstance podróżuje na pokładzie statku kosmicznego zmierzającego na nową planetę. Wszyscy są marzycielami, którzy znajdują siłę i nadzieję w przeciwnościach losu... i wszystkich łączy księga napisana w starożytnej Grecji, opowiadająca o wyjątkowej podróży.
Po raz kolejny udowadniając swoje mistrzostwo, Doerr stworzył wspaniały gobelin czasów i miejsc, który jest hołdem dla niezwykłej zdolności ludzi do przekazywania historii z pokolenia na pokolenie. Powieść dla wszystkich, którzy kochają czytanie, biblioteki i księgarnie.
Światło, którego nie możesz zobaczyć
Wejście w scenerię historyczną, taką jak II wojna światowa, wiąże się z ryzykiem przejścia przez inną historię. Tak dzieje się z wieloma powieściami historycznymi, które pomimo opisania interesujących wątków wewnętrznych, w efekcie są bardziej podobne. A jednak to nie tak odległe wspomnienie zawsze zasługuje na nowe literackie ocalenie.
Iskra skacze od czasu do czasu w przypadkach takich jak „Chłopiec w pasiastej piżamie” z Johna Boyne'a lub, po latach, dzięki tej innej, znacznie obszerniejszej, ale równie intensywnej powieści.
Bo dzieciństwo zawsze niesie ze sobą tę nostalgię, to odkrycie niesprawiedliwości wydziedziczonych rajów dla tych, którzy najbardziej cierpią z powodu wojen, dzieci. Tym bardziej w przypadku Marie Laure, małej niewidomej dziewczynki, która opuszcza Paryż pod pełną okupacją, i innego chłopca Wernera, którego sierociniec zmusza go do ucieczki przed katastrofą w Niemczech.
Melancholijne miasto Saint Malo łączy los dwojga dzieci, które w przeciwnościach losu znów zabłysną swoimi cnotami, rozdarte na kawałki człowieczeństwa pośród hekatomby.
Cenny szczegół autora, wyniesiony z tego zamiłowania do opowieści, mówi nam o zmysłach, które przyswajają przeżyte chwile. Przekształcenie rzeczywistości w magiczną podmiotowość. Uczynienie z każdego rozdziału kompozycji lirycznej, tragikomedii przetrwania i podziwu.
O Łasce
Powieść uratowana do umiędzynarodowienia dzięki ogromnemu sukcesowi „Światła, którego nie widać”. Przy wielu okazjach mówimy dzisiaj o potrzebie zmierzenia się z rzeczywistością, o szkodliwości zwlekania.
Ale jaką decyzję byśmy podjęli, gdyby śmiertelność okazała się jedynym rozwiązaniem? David Winkler żyje najlepiej jak potrafi z prezentem, który podobnie jak Cassandra konfrontuje go z przyszłością, zanim ona do niego dotrze.
W pewnym sensie ma szczęście, a nawet czuje się swobodnie, wiedząc, co się wydarzy. Dopóki nieszczęście rozbryzguje się w jego sercu z tą już znaną pewnością i nieodwołalną co do tego, co będzie dalej.
David nie może zmierzyć się ze swoją niedaleką przyszłością w taki sam sposób, w jaki nie mógł sobie z nią poradzić, mając do czynienia ze swoją przeszłością. Śmierć jego córki jawi się jako obraz, który nadejdzie zbyt wcześnie.
A niesprawiedliwość prowadzi go do szalonej ucieczki donikąd. Czas nie leczy pewnych rzeczy, ale zawsze popycha do przodu. David odkrywa siebie na nowo, dopóki niewątpliwie nie będzie musiał stawić czoła przeznaczeniu, z którego był zmuszony porzucić.
Inne ciekawe książki Anthony'ego Doerra
Rok w Rzymie
Ta książka prawdopodobnie nie zainteresowałaby tak wielu osób, gdyby nie jej sukces. Biografia nabiera znaczenia niezależnie od jej rzeczywistej wagi. Wszystko zależy od tego, kto to przeżył.
W przypadku Doerra chodzi o to, by cieszyć się jego prozą, już osiągniętą sławą literacką. I że biograficzny fragment z tego roku w Rzymie jest wynikiem roku pobytu, jaki zapewniła mu Akademia Amerykańska jako wybitnemu młodemu pisarzowi.
Ale cóż, chodzi o to, że blask tamtych dni w nieśmiertelnym mieście, w towarzystwie niedawno powiększonej rodziny, ułatwił narodziny tej narracji w połowie drogi pomiędzy książką podróżniczą, która biorąc pod uwagę swoją długość, staje się jednocześnie bibliografią bogatą we wspomnienia, pełną szczegółowych informacji na temat wspaniałych lokalizacji miasta, przesiąkniętych starożytną kulturą Rzymu i wydarzeniami tak szczególnymi, jak przypadkowa śmierć Jana Pawła II. Ciekawa książka o Rzymie oczami jednego z wielkich współczesnych gawędziarzy.
