3 najlepsze książki Ann Cleeves

Pisarz jak Annę Cleeves reprezentuje paradygmat emerytury jako źródło inspiracji. Ale poza piętnem tej samotności, tak płodnej dla pokręconych fabuł, takich jak „Lśnienie” Stephen King do „Prawdy o sprawie Harry'ego Queberta” autorstwa Joela DickeraStara poczciwa Ann nie tylko skorzystała z tego nawiasu poza światem, z powodów zawodowych swojego partnera, ale także ustanowiła swoją karierę literacką i zaczęła działać tak domagając się przychylności publiczności.

Ponieważ Ann Cleeves, której powieści zaczynają napływać do Hiszpanii Głównie dzięki swojej bohaterce Verze Stanhope ma już za sobą dobrą karierę pisarską, która rozpoczęła się jeszcze w latach 80. Wytrwałość w jej przypadku osiągnęła ten sukces, którego ostatecznie szukał każdy autor. Chociaż ten nacisk pokazuje również ostateczną wolę narratora z powołania, który nigdy nie przestaje opowiadać swoich historii, poza całkowitą liczbą czytelników i rachunków.

Ze swoimi sagami zawsze ograniczonymi do literatury kryminalnej, w równowadze z upodobaniem do narracji dedukcyjnej, odziedziczonym po najczystszym policjantu, Ann Kleves jest dobrze znana w wielu krajach a jego pojawienie się w serialu telewizyjnym sprawiło, że stał się kolejnym interesującym odniesieniem do tego płodnego czarnego gatunku, który atakuje księgarnie na całym świecie.

3 najlepsze polecane książki Ann Cleeves

Ukryta prawda

Pewne miejsca mają piękno i urok, których sceneria może stać się niezwykle złowroga w rękach dobrego redaktora. Tak jest w przypadku Northtumberland i Ann Cleeves. Ponieważ ten północnoangielski obszar, graniczący ze Szkocją i nawadniany przez Morze Północne, oferuje krajobrazy prawdziwego luksusu dla każdego widza lub malarza krajobrazu.

Niekończące się łąki gołym okiem, zamki, które wyłaniają się imponująco między równiną a szumem fal, które cicho giną na wybrzeżu wyniszczonym przez tysiącletnią erozję.

Naturalne bogactwo i wszechogarniająca cisza, propozycje dobrego odosobnienia, ale też zaproszenie do introspekcji, do zagłębienia się w zakamarki duszy i popędów, które w przypadku ludzkiego zła szokują.

Tak więc pośród tak wielkiego piękna odkrycie dziecka zabitego przez własną matkę kończy się wyzwoleniem tego szorstkości. Małe ciało leży w wannie, w delirycznej kompozycji śmierci i kwiatów.

La Inspektor Vera Stanhope zajmuje się sprawą i miesza się w przybrzeżne życie mieszkańców. Życia, które mijają, kołysały się w mimetycznym spokoju tej przestrzeni otwartej na wieczność. I tak zagłębiamy się w przyszłość losów Julie Armstrong, matki zmarłego chłopca, czy obowiązków Petera Calverta, w którego domu pojawia się kolejna ofiara, młoda kobieta skazana na śmierć w podobnym przedstawieniu jak dziecko.

Wiele innych postaci, takich jak Samuel Parr czy Clive Stringer, budzi sprzeczne uczucia, z magiczną intencją przedstawienia czytelnikowi znaków i podejrzeń w stylu Agatha Christie bardziej aktualne inspiracje w kierunku czarnego gatunku detektywistycznego.

Dociekania i sondy Very i jej asystenta Joe tworzą dziwną mapę dusz, scenariusz, w którym emocje lub ostateczny instynkt, które mogły doprowadzić do morderczego szaleństwa, przesuwają się jak dziwne przeczucie, które wróży więcej ofiar.

Pułapka na wrony

Smak natury jako scenerii jego wątków posłużył w tej pierwszej powieści sagi Vera Stanhope, aby przedstawić jego najbardziej udany serial.

Bliskość Pennin do rezydencji autorki służy tej szczegółowej wiedzy, która w wyobraźni Ann czerpie z fascynacji miejscami niegościnnymi jako przestrzeniami, w których czerń nabiera szczególnego magnetyzmu tellurycznego.

A badania biologiczne zawsze budzą poczucie zagrożenia dla interesów ekonomicznych zdolnych do obrony eksploatacji zasobów lub prymatu jakiegoś statusu, który przyznaje patenty nad ulepszeniami lub ewolucją.

Dlatego zespół Rachel Lambert podróżuje na północny kraniec tej górskiej formacji z poczuciem zbliżającego się niebezpieczeństwa w szczerym polu. A śmierć wkrótce pojawia się na scenie, z sybilliną interwencją tych, którzy mogą jej użyć do uciszenia testamentów. Przybycie Very Stanhope następuje, gdy wszystko zaczyna przybierać postać makabrycznego planu usunięcia Rachel i jej towarzyszy z zaplanowanego śledztwa.

Ciche dusze

Ostateczną konsekwencją śmierci jest milczenie. I to jest dobrze znane tym, którzy go używają, ponury żniwiarz, aby ukryć niejasne sprawy. W historii literatury, a nawet w samej rzeczywistości, śledztwa często spotykają się z takimi planami morderstwa doskonałego.

I gdyby nie upór bohaterów takich jak Vera Stanhope, bardzo trudno byłoby znaleźć ogniwo, trop, wątek, z którego można wyciągnąć emocjonalną motywację zdolną do morderstwa jako zemsty.

Tylko w przypadkach takich jak Jenny lister, martwy w saunie, z łatwym skojarzeniem z naturalną śmiercią w wyniku dobrowolnego narażenia na ekstremalne ciepło, minimalne śledztwo kryminalistyczne kończy się wskazaniem na uduszenie.

A wszystko to na krótko przed tym, jak sama Vera weszła do sauny, aby odkryć zmarłą jako pozorną kobietę w całkowitym odprężeniu. Córka kobiety, Hannah, zostaje poinformowana o morderstwie. I odtąd wyruszamy w jedną z tych nieuporządkowanych podróży pośród wielu potencjalnych winowajców, na których miecz Damoklesa wisi z tą samą wątpliwością.

Morderstwo tego rodzaju pisane jest z relacji, z mrocznej przeszłości. Między twoim asystentem Joe Ashworth i sama Vera będą rysować ten szalony plan w kierunku rozwiązania, które pojawia się z intensywnością i tajemnicą wielkich policyjnych spisków, z rodzaju tych, które cieszą, jakbyś towarzyszył śledczym, chcąc wzbudzić własne wątpliwości i swoje najbardziej przemyślne wnioski .