Gdyby istniała potrzeba typologicznego etykietowania miłości (bo w najgorszym przypadku ostatecznie kończy się ona potępieniem za naszą kondycję intelektualną, a nawet moralną), hollingshurst Następnie wypowiada się w homoseksualnej wizji tej miłości czekającej na etykietę. Coś w rodzaju tego, co robi Sarah Waters z jej powieściami przepełnionymi lesbijskim erotyzmem.
Być może przy innych parametrach dzieła tego czy innego autora obniżyłyby swoją kondycję erotyczną, skupiając się na kondycji historycznej. Ale tak właśnie jest, gdy coś odstaje od standardów „normalności”.
Tak czy inaczej, Hollingshurt to znacznie więcej niż anegdota o homoseksualizmie, która ostatecznie obejmuje wszystko. Bo ostatecznie we wszystkich jego powieściach namiętności, napięcie seksualne czy erotyka towarzyszą fabule, która kryje w sobie znacznie więcej. Wiele do odkrycia na temat życia w jego różnych aspektach, które rozgałęziają się od humoru po tragedię, dzięki wiedzy o ujawnianiu i lokalizowaniu postaci zdolnych poprowadzić nas do jasnowidzenia spotkania z tym, czym jesteśmy i co robimy w tym przelotnym przejściu przez tę scenę.
Top 3 polecanych powieści Alana Hollingshurta
Syn nieznanego
Czas, a raczej wspomnienia więcej niż czas (z całą idealizacją, mitologią i melancholią, jakie niesie ze sobą to rozróżnienie) zdaje się być czasem uwięzione w przypadkowo znalezionej fotografii, w aromacie, który nas atakuje niespodziewanie...
Ale jeszcze lepszy jest wiersz napisany odręcznie, który świadczy o pięknie i doskonałości okresu czasu utrzymywanego w absolutnym szczęściu. Stamtąd wyobraźnia każdego może odtworzyć, postawić hipotezę... I tak legenda staje się coraz większa. Aż wszystko zdaje się kręcić wokół wersetów równie ulotnych, co wiecznych.
Latem 1913 roku George Sawle, student Cambridge, ponownie spędza kilka dni z rodziną i przyprowadza gościa. Cecil Balance, arystokrata i poeta. Obaj przyjaciele są potajemnie kochankami, jak przystało na czasy. Cecil przed wyjazdem zapisuje w notesie siostry George'a z autografami wiersz, który stanie się mityczny dla pokolenia, wiersz nie wiadomo, czy został zainspirowany przez bardzo młodą Daphne czy George'a.
A tajemnice i intymności tego weekendu staną się mitycznymi wydarzeniami we wspaniałej historii, opowiadanej na różne sposoby na przestrzeni stulecia przez krytyków i biografów, w opowieści o uwodzeniu i tajemnicy Cecila oraz zagadce pożądania i literatury.
Sprawa Sparsholta
Wielka powieść, której swoista genealogia jest spleciona między namiętnościami, przemieniającymi wydarzeniami historycznymi, tajemną miłością, przetrwaniem i poczuciem, że wszystko jest cyklem, powtarzalnością życia jako echem wskazującym na wieczność.
W październiku 1940 roku przystojny David Sparsholt przybywa jako student na elitarny Uniwersytet Oksfordzki. Nie należy do klasy wyższej, ale zaprzyjaźni się z grupą młodych ludzi o wyższym statusie, którzy założyli klub literacki, do którego zamierzają zapraszać znanych pisarzy, takich jak Orwell, Stephen Spender, Rebecca West czy ojciec jednego z nich, AV Dax.
Jego syn, Evert Dax, będzie jednym z przyjaciół, których przyciągnie magnetyzm Sparsholta w czasach, gdy homoseksualizm musiał być przeżywany w potajemny sposób. Podczas gdy Londyn cierpi przez piekło Blitz, a przyszłość kraju pozostaje niepewna, Oksford to rodzaj otchłani, w której młodzi ludzie odkrywają radości płynące z kultury, przyjaźni i pragnień, wiedząc, że w każdej chwili mogą zostać wezwani.
Ale to dopiero początek tej obszernej i niezwykle ambitnej powieści, która obejmuje ponad pół wieku życia Wielkiej Brytanii i sięga naszych czasów przez trzy pokolenia, tworząc olśniewający fresk historyczny. Ponieważ Sparsholt ożeni się i urodzi syna, Johnny, który zostanie prestiżowym malarzem specjalizującym się w portretach, zwiąże się pełnym miłości związkiem z młodym Francuzem, a później będzie miał córkę o imieniu Lucy... A wraz z nimi szeroka gama postaci okaże się, że odzwierciedlają one zmiany w postawach, zwyczajach, strukturach społecznych i moralności seksualnej społeczeństwa.
Napisana elegancką i porywającą prozą oraz wnikliwą obserwacją ludzkich postaw i intymności, powieść ta po raz kolejny ukazuje ogromny talent literacki Alana Hollinghursta, jednego z najważniejszych pisarzy współczesnej brytyjskiej narracji.
Biblioteka basenowa
Najbardziej niezobowiązująca powieść autora. Jeśli Hollingshurst może nazwać którekolwiek ze swoich dzieł „beztroskim”. Bez wątpienia są to zawsze bardzo rozbudowane powieści, posiadające wiele warstw i niuansów do odkrycia. Będąc otwarcie gejem w zakresie obrony, jakiej wymaga ten stan seksualny, najlepszą rzeczą jest naturalizacja seksualności, która po prostu postępuje przeciwko wszystkiemu i wszystkim, wychodząc z prostej bezwładności, że nie ma innego możliwego sposobu szukania miłości niż ta, która jest podyktowana od wewnątrz, nie ma też głupszego przedsięwzięcia niż homofobia.
William Beckwith to dwudziestopięcioletni młodzieniec, homoseksualista i arystokrata. Flirtowanie w niektórych publicznych toaletach ratuje życie lordowi Nantwich, również homoseksualistowi, ale bardzo staremu, który przypomniał sobie dawne świetności i doznał zatrzymania akcji serca.
Spotykają się ponownie kilka dni później. Lord Nantwich, były urzędnik koronny w Afryce, który znał Ronalda Firbanka i inne wybitne postacie angielskiej kultury gejowskiej, chce, aby młody Beckwith napisał jego biografię. Zaprasza go do swego domu i powierza mu swoje pamiętniki.
Biblioteka basenowa to radosna, a czasem gorzka kronika życia i kultury gejów w Anglii, gdzie przeszłość i teraźniejszość ukazują swoje obiekty pożądania, fetysze, mniej lub bardziej tajne kody, zastosowania oraz zwyczaje seksualne i miłosne.
