ਅਗਸਟਿਨ ਫਰਨਾਂਡੇਜ਼ ਮੱਲੋ ਦੀਆਂ 3 ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕਿਤਾਬਾਂ

ਸਾਹਿਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਗਲੇ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਦੱਸਣ ਲਈ ਕੁਝ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਚਾਹੇ ਉਹ ਕਿੱਥੋਂ ਆਵੇ. ਇਹੀ ਨਹੀਂ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਵੀ ਜੀਵਣ ਦੀ ਕਲਾ (ਅੱਧੀ ਛਾਪ ਅੱਧੀ ਕਾਸ਼ਤ) ਵਿੱਚ ਮਹਿਮਾ ਦੇ ਉੱਤਮ ਪੰਨਿਆਂ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਦੱਸਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ.

ਅਗਸਟੀਨ ਫਰਨਾਂਡੀਜ਼ ਮੱਲੋ ਉਹ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਮਨੁੱਖ ਅਤੇ ਉਸ ਸਰੀਰ ਦੇ ਅੱਖਰਾਂ ਦੀ ਉਸ ਬਹੁਪੱਖੀ ਗੁਣ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਜਿਹੜਾ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਚੈਨਲ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਕਵਿਤਾ ਜਾਂ ਗੱਦ ਵਿੱਚ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਵਿਗਾੜ, ਵਿਪਰੀਤਤਾ ਅਤੇ ਅਲੱਗ -ਥਲੱਗ ਦੇ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ patternੰਗ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿੱਦੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.

ਇਹ ਕਿ ਨੋਸੀਲਾ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਪ੍ਰਾਪਤ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਵੱਖੋ -ਵੱਖਰੇ ਕਥਾਵਾਚਕਾਂ, ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਨ ਦਿੱਤੀ, ਬਦਨਾਮ ਹੈ. ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਵੱਲ ਇੱਕ ਤਬਦੀਲੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖਾਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਬਾਰੇ ਹੈ, ਐਨਾਲਾਗ ਦਾ ਆਖਰੀ ਹਿੱਸਾ ਜੋ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਉੱਘੇ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਵਸਨੀਕ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗਾਬੀ ਮਾਰਟੀਨੇਜ਼, ਇਹ ਦਿਖਾਓ ਕਿ ਸਿਰਫ ਪੁਰਾਤਨ ਜਾਂ ਬੇਚੈਨੀ ਅਤੇ ਯਾਤਰਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਆਕਰਸ਼ਣ ਸੀ, ਵਧੇਰੇ ਵਚਨਬੱਧ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਫਿੱਟ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਬਿਰਤਾਂਤਕ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ.

ਅਤੇ ਇਹੀ ਉਹ ਥਾਂ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਚਮਕ ਅਤੇ ਅਨੁਮਾਨਤ ਸ਼ਾਂਤਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਜੰਗਾਲ ਅਤੇ ਪਹਿਨਣ ਵੱਲ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਖੁਰਨ ਵਾਲੇ ਪੇਟੀਨਾ ਵਾਂਗ ਵਧਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.

ਅਗਸਟੀਨ ਫਰਨਾਂਡੀਜ਼ ਮੈਲੋ ਦੁਆਰਾ ਚੋਟੀ ਦੇ 3 ਸਰਬੋਤਮ ਨਾਵਲ

ਯੁੱਧ ਤਿਕੜੀ

ਯੁੱਧ ਵਰਗਾ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ. ਬੇਗਾਨਗੀ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਚਾਰ ਜੋ ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵਰਗਾ ਕਵਰ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੈਦ ਹੈ, ਜੋ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਨ ਉੱਨਤੀ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕਰੋ ਕਿਉਂਕਿ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਅਤੇ ਲੁਕਵੇਂ, ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਧਾਰਕ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਹ ਚਰਿੱਤਰ ਜੋ ਕਿਸੇ ਕਬਰਸਤਾਨ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਹਥਿਆਰ ਦਾ ਰੂਪਾਂਤਰਣ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ...

ਸਪੈਨਿਸ਼ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਵਿਨਾਸ਼ ਲਈ ਇਸਦੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ. ਵੀਅਤਨਾਮ ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਰ ਦਾ ਜਾਗਰਣ. ਖੂਨ ਨਾਲ ਭਿੱਜੇ ਤੱਟ 'ਤੇ ਨੌਰਮੈਂਡੀ ਅਤੇ ਅੰਤਮ ਜਿੱਤ. ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਟਕਰਾਅ ਅਤੇ ਆਦਮੀ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੇ ਰਾਖਸ਼ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਏ. ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ XNUMX ਵੀਂ ਸਦੀ ਖੂਨੀ ਟਕਰਾਵਾਂ ਨਾਲ ਜੂਝ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ XNUMX ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਇਸਦਾ ਪਰਛਾਵਾਂ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਸੰਭਾਵਤ ਟਕਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਮੌਜੂਦ ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਆਮ ਚੇਤਨਾ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦਫਨ ਹਨ.

ਆਪਣੀ ਨੇਕ ਕਾਵਿਕ ਵਾਰਤਕ ਦੇ ਨਾਲ, ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਅਤੇ ਮਨਮੋਹਕ ਦਰਮਿਆਨ ਚਿੱਤਰਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ, ਅਗਸਟੀਨ ਫਰਨਾਂਡੀਜ਼ ਮੱਲੋ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਜੰਗੀ ਮੋਜ਼ੇਕ ਨਾਲ ਸਾਮ੍ਹਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਡੀ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਕੰਮ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਅਸੀਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ. ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਅਜਿਹੀ ਦੂਰ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ.

ਸੰਦਰਭ ਦੀਆਂ ਜੰਗੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅਨੁਮਾਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਇੱਕ ਦੁਖਦਾਈ ਭਾਵਨਾ ਫੜ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ mittedੰਗ ਨਾਲ ਸੰਚਾਰਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ.

ਇੱਕ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਲੇਖਕ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਣ ਲਈ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡਾ ਇੱਕਮਾਤਰ ਹੱਲ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਛੱਡਣਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਵੇਂ ਸਿਰਿਓਂ ਲੱਭਣ ਲਈ ਨਹੀਂ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ. ਖੈਰ, ਸੱਚਾਈ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੀ ਕਲਪਨਾ ਅਤੇ ਸਾਡਾ ਇਤਿਹਾਸ ਖੂਨ ਨਾਲ ਨਹਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ. ਜੇ ਸਿਰਫ ਇਕੋ ਚੀਜ਼ ਜਿਸ ਦੇ ਅਸੀਂ ਸਦੀਵੀ ਵਿਵਾਦ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹਾਂ, ਵੀਅਤਨਾਮ ਜਾਂ ਨੌਰਮੈਂਡੀ ਇੱਕ ਉਦਾਹਰਣ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜਾਂ ਸੈਨ ਸਿਮੋਨ ਟਾਪੂ ਵਰਗੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਥਾਵਾਂ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਸਿਰਫ ਸੰਭਾਵਤ ਮੁਕਤੀ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਸਨ. ਜੇਤੂਆਂ ਦਾ ਕਾਰਨ.

ਸਾਡੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਇਸ ਸੰਯੁਕਤ ਖੰਡ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦੇ ਗਏ ਜੰਗੀ ਟਕਰਾਵਾਂ ਦੇ ਪਿਛੋਕੜ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ, ਭੂਤਕਾਲ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੇ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੂਝ ਦੀ ਇੱਕ ਸਾਹਿਤਕ ਰਚਨਾ ...

ਸਿੱਖਿਆ

ਬਨਬਰੀ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਗੀਤ ਵਿੱਚ ਗਾਇਆ ਸੀ, "ਸਮਾਂ ਇੱਕ ਫਲੈਟ ਚੱਕਰ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਕੀਤੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਵਾਂਗੇ। ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਹਰ ਵਾਰ ਦੁਬਾਰਾ ਮਿਲਾਂਗੇ. ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਇਹ ਅੰਤਹੀਣਤਾ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲਿਆਂ ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਸਾਡੇ ਮਹਾਨ ਦੁੱਖ ਅਤੇ ਡਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਦੁਹਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ...

ਇੱਕ theਰਤ ਉਸ ਅਗਵਾ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਮੈਕਸੀਕੋ ਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਠੰਡ ਦੇ ਨਾਲ ਅਤੇ ਅਣਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਵੇਰਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਇੱਕ ਜੋੜਾ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਚਾਈਮਰਿਕਲ ਅਤੇ ਰਿਮੋਟ ਸਾ Sਂਡ ਆਫ਼ ਦਿ ਐਂਡ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਗੱਡੀ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਹੈ. ਦੋ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਚੈਟੂ ਉੱਤਰੀ ਫਰਾਂਸ ਤੋਂ ਉਸਦੇ ਪੱਕੇ ਕੰਮ ਦੀ ਰਚਨਾ ਅਤੇ ਰਿਕਾਰਡ ਬਣਾਉਣ ਲਈ. ਇੱਕ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਲੇਖਕ ਇੱਕ ਮੈਕਸੀਕਨ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਵਿੱਚ ਉਸ ਭੇਤਭਰੀ womanਰਤ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ.

ਆਗੁਸਤਾਨ ਫਰਨਾਂਡੀਜ਼ ਮੱਲੋ ਇਸ ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ ਥੋੜ੍ਹਾ ਅਸਪਸ਼ਟ, ਕਾਵਿਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮਾਹੌਲ ਸਿਰਜਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਨੈਟਵਰਕ ਹੋਵੇ, ਪਾਤਰਾਂ ਨੂੰ ਬਿਰਤਾਂਤ ਦੇ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਕਲਾਸੀਕਲ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹੱਸ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਹ ਦੁਬਿਧਾ ਜਾਂ ਦਹਿਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਕੁਝ ਹੋਰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹੈ: ਇਹ ਅਸਲੀਅਤ ਹੈ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਐਨੀਮੇਟਡ ਵਸਤੂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਗਈ ਹੈ; ਇਹ ਉਹ ਪਾਤਰ ਹਨ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝੇ ਬਗੈਰ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ.

En ਸਿੱਖਿਆ ਸਮਾਂ ਇੱਕ ਲਚਕੀਲੇ ਪਹਿਲੂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਮੌਤ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੀਆਂ ਸਰਹੱਦਾਂ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਧੁੰਦਲਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਅਲੋਪ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ. ਹਰ ਇੱਕ ਖੁਦ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਨ, ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਸਮਝੇ ਬਗੈਰ, ਆਖਰਕਾਰ, ਜੋ ਵੀ ਵਾਪਰਿਆ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਉਣ ਲਈ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਹੈ.

ਨੋਸੀਲਾ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ

ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਕੁਝ ਵੀ ਉੱਤਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ. ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਭਵਿੱਖ ਯੁੱਧਾਂ, ਤਬਾਹੀਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਭਿਆਨਕ ਨੋਟਸ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ. ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਲੇਖਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੌਣ ਘੱਟ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਅਧਿਕਾਰਤ ਪ੍ਰਿਜ਼ਮ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਦਰਸ਼ਨ ਦੀ ਲੋੜੀਂਦੀ ਦੌਲਤ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆ ਸੀ.

ਨੋਸੀਲਾ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਕੋਲ ਦੱਸਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੀ, ਸਿਵਾਏ ਜੀਵਨ ਦੇ ਲੰਘਣ ਦੇ, ਜੋ ਕਿ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਕਾਫ਼ੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ. ਕਿਉਂਕਿ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪੀੜ੍ਹੀ, ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੋ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਜੋ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੇਂਟਿੰਗ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹਨ ...

ਬਿਰਤਾਂਤਕ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਜਿਸ ਨੇ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਬਿਰਤਾਂਤ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਲਿਆਂਦੀ: ਤਿੰਨ ਨਾਵਲ ਜੋ ਨੋਸੀਲਾ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇੱਕ ਹੀ ਖੰਡ ਵਿੱਚ.

«2006 ਤੋਂ ਇਹ ਇਸ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਸਾਹਿਤਕ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਹੈ ਨੋਸੀਲਾ ਸੁਪਨਾ, ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਨੋਸੀਲਾ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸੰਸਕਰਣ, ਇਸਦੇ ਉਲਟ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਨੋਸੀਲਾ ਤਜਰਬਾ (2008) ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਅੰਤਮ ਨਿਵੇਸ਼ ਲਈ, ਨੋਸੀਲਾ ਲੈਬ (2009), ਸਪੈਨਿਸ਼ ਬਿਰਤਾਂਤਕ ਤਾਰਾ ਮੰਡਲ ਹੁਣ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ. ਇਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਿ ਨਿਰਮਾਣ ਅਧੀਨ ਲਿਖਤ ਦਾ ਇਹ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਹੋਰ ਵਿਕਲਪਾਂ ਦਾ ਖੰਡਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸਦਾ ਕੱਟੜਵਾਦ, ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਅਤੇ ਨਵੀਨਤਾ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਝਲਕ ਲਈ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਜਗ੍ਹਾ ਖੋਲ੍ਹਦੀ ਹੈ; ਜੜ੍ਹਾਂ, ਯਾਦਦਾਸ਼ਤ ਜਾਂ ਅਤੀਤ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਅਗੁਸਟਨ ਫਰਨਾਂਡੀਜ਼ ਮੈਲੋ ਨੇ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਭਵਿੱਖਮੁਖੀ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੱਤਾ: ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਹਿਣ ਵਾਲੀ ਮੌਜੂਦਾ ਜਗ੍ਹਾ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ, ਜਿੱਥੇ ਲਿਖਤ ਕੌਮੀਅਤ ਦੇ ਵਿਗਾੜ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਾ ਬਣਨ ਦੇ ਅਨੁਮਾਨ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੈ . (…)

ਨੋਸੀਲਾ ਸੁਪਨੇ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਅਚੰਭੇ ਵਾਲੀ ਹੈਰਾਨੀ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪਰਿਭਾਸ਼ਤ ਕਰੀਏ? ਹਰ ਪਾਠਕ ਨੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੰਸ਼ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਮੌਜੂਦਾ ਹੈ. ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਦਾ ਜੋੜ ਸਾਨੂੰ ਇਸਨੂੰ ਅੱਜ ਦੁਬਾਰਾ ਵੇਖਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ (ਅਤੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਅਟੱਲ ਹੈ) ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਦੁਹਰਾਏ ਜਾਣ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ: ਇਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਸਤੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਪਹੁੰਚ ਰਸਤੇ ਦੇ ਨਾਲ.