Deze roman wordt ons officieel voorgesteld als een roman voor vrouwen. Maar ik ben het eerlijk gezegd niet eens met dat label. Als het zo wordt beschouwd omdat het spreekt van dat mogelijke matriarchaat dat historisch de geheimen van elk gezin bewaarde en dat de ellende van de buitendeuren verborg, heeft het weinig zin. Er is niets interessanter in een intieme roman als deze dan het reilen en zeilen van dat onvolmaakte gezin, met de gemeenschappelijke onvolkomenheden van alle andere gezinnen.
Als de overweging van een roman voor vrouwen voortkomt uit het idee dat wat wordt voorgesteld als een verhaal van vrouwelijke hoofdrolspelers alleen kan worden begrepen door vrouwelijke lezers, dan staat het idee mij ook niet aan. Uiteindelijk ben ik er zeker van dat het een commercieel argument is, een knipoog naar zoveel vrouwelijke lezers die de uitgeversmarkt steunen. Dat moet het zijn, meer niet.
Omdat de roman zelf iedereen kan boeien, zelfs een server. De manier waarop Pepa Roma, veranderd in Candida (of andersom), de lezer bij de hand neemt en zet het in de keuken of in de slaapkamers is de beste intimiteit waardig. En ik zeg niets meer als je Cándida vergezelt tussen de geheimen die dat oude huis verbergt. Hun gevoelens, tegenslagen en emoties worden die van henzelf.
Natuurlijk heeft de rol van vrouwen, vertegenwoordigd door Candida en geëxtrapoleerd naar alle vrouwen van elke plaats en historisch moment, een specifiek gewicht. Maar buiten die omstandigheid, die wordt benadrukt door de naoorlogse historische omgeving van de roman, komt een mensheid tevoorschijn uit het kleine, uit de terugkeer naar het oorspronkelijke gezin vanuit het perspectief van volwassenheid, uit de eindes die ons allemaal te wachten staan en van schulden bij die kleine of grote geheimen die misschien het verdienen bekend te worden.
U kunt Una familia imperfecta, de nieuwste roman van Pepa Roma, nu hier kopen: