De Trinidad naipaul hij was een fascinerende etnografische verteller. Of het nu in fictie of non-fictie was, zijn lot als schrijver leek vastbesloten voor die schijn van volkeren, vooral degenen van wie de identiteit was verwijderd. Volkeren gekoloniseerd, tot slaaf gemaakt, gedomineerd en onderworpen door hun kolonisatoren.
De stem, de verbeeldingskracht en de cultuur van zoveel volkeren zijn vernietigd, wat voor Naipaul een essentiële taak leek te zijn.
Dit idee van gekoloniseerde volkeren als de belangrijkste rode draad in het werk van Naipaul doet me vandaag denken. De huidige kolonisatie als zodanig heeft de neiging te verdwijnen, maar een andere, misschien wel ergere, arriveert, begraven, die van de uniformiteit van de multinationals, die van de herhaalde consumptietrends in scenario's over de hele wereld, zoals een brutaal koloniserende hongermarkt.
Misschien zijn vandaag de dag de geïsoleerde volkeren de enigen die hun basis, hun verschillen, hun eigen persoonlijkheid behouden... Maar dat, zoals ik zou zeggen Michael Ende, het is een ander verhaal...
Het punt is dat het lezen van Naipaul een oefening in authentieke antropologie is. Iets wat altijd goed is in deze tijden van toegelaten kolonisatie.
Top 3 aanbevolen VS Naipaul-romans
Een weg in de wereld
Het eeuwige dilemma of we iets kunnen worden zonder ons verleden te kennen. Het gaat niet om het herinneren ervan, maar om het weten ervan, om weten waarom ons leven was zoals het was, waarom we hebben geleerd de dingen te doen zoals we ze doen.
Al die kleine schulden van ons gedrag zijn te wijten aan meer dan alleen geheugen. Het gaat erom dat we onze weg van het begin tot het einde kennen, waarvan we hopen ...
Samenvatting: Een verhaal van de levensreis van een schrijver om zowel de eenvoudige materie van erfelijkheid - taal, karakter, familiegeschiedenis - als de lange, met elkaar verweven draden van een diep complex historisch verleden te begrijpen: handeling van het schrijven."
Wat Naipaul schrijft, wat zijn vrijlating van herinneringen ons laat zien, is een reeks zich ontvouwende en verlichte momenten in de geschiedenis van het Spaanse en Britse imperialisme in het Caribisch gebied.
Elke aflevering wordt bekeken door de verhelderende lens van de verteller, die zichzelf opnieuw uitvindt om te ontsnappen aan het verhaal dat hij zo graag wil vertellen. Met scherpe intelligentie heeft Naipaul een monumentaal verhaal van herstelde en gereconstrueerde identiteit gecreëerd.
Een zone van duisternis
Naipaul presenteert ons deze fictie waarin hij ook op zoek gaat naar zijn Indiase roots, die zijn ouders hem in hun genen hebben doorgegeven.
Samenvatting: Van de chaos van Bombay tot de eeuwige schoonheid van Kasjmir, van een heilige bevroren grot in de Himalaya tot een verlaten tempel in Madras, Naipaul ontdekt een verbazingwekkende verscheidenheid aan menselijke types, bescheiden ambtenaren en arrogante bedienden; een sluwe heilige en een gefascineerde Amerikaan op zoek naar geloof.
Naipaul legt ook zijn persoonlijke en andere reactie bloot op het verlammende kastenstelsel, op de schijnbaar serene acceptatie van armoede en ellende, en het conflict tussen een verlangen naar zelfbeschikking en een nostalgie naar de Britse overheersing.
En Een zone van duisternis vorm, naast India, na een miljoen rellen (Zak 2011) e India: een gewonde beschaving, zijn veelgeprezen trilogie over India. 'Mijn India was niet zoals dat van de Engelsen of de Britten. Mijn India was vol pijn. Zo'n zestig jaar eerder hadden mijn voorouders de zeer lange reis van India naar het Caribisch gebied gemaakt, van minstens zes weken, en hoewel er toen ik klein was nauwelijks over werd gesproken, begon ik me er naarmate ik ouder werd steeds meer zorgen over te maken.
Dus ondanks dat ik een schrijver was, ging ik niet naar Forster's of Kipling's India. Ik ging naar een India dat alleen in mijn hoofd bestond ... »
Het verlies van goud
Waarschijnlijk een van de meest beruchte kolonisatieprocessen was die van Amerika door eerst Spanje en later de rest van Europa.
De ambitie vóór de ontdekking van onbekende landen wekte wreedheden, misbruiken en een supremacistische wil om de bewoners van de nieuwe wereld de waarheid op te leggen.
Samenvatting: VS Naipaul vertelt ons op meesterlijke wijze de kleine grote geschiedenis van zijn geboorte-eiland Trinidad, dat sinds de tijd van de verovering het startpunt was voor Spaanse expedities op zoek naar de mythische stad van goud en een strijdgebied voor ambities koloniaal Engeland, dat zou niet stoppen totdat het de macht greep in het gebied en profiteerde van de onafhankelijkheidsoorlogen van de Spaanse koloniën.
