Je moet je altijd laten meeslepen door de aanbevelingen. Een goede vriend gaf me ooit een verhalenboek aan. Het was over Zij, verdomde ziel en er zijn vele jaren verstreken sinds die lening (ik zweer dat ik het heb terugbetaald). Ik begon het zonder veel interesse te lezen, ik was in die tijd meer met mysterieboeken of boeken. science fiction.
Het kan zijn dat uiteindelijk dit boek van Manuel Rivas Ik zal nog meer getroffen worden door het contrast met de andere recente lezingen ... ik weet het niet, het punt is dat ik in het magische contrast tussen het licht en de diepte vond een magisch, existentialistisch maar zeer levendig, intens en ontroerend verhaal maar niet als het verhaal van iemand anders, maar als iets van hemzelf.
Duidelijk Manuel Rivas het heeft een verhalend vermogen naar een essentiële empathie, een die in staat is om de algemeenheid van een verhaal om te zetten in jouw verhaal. Manuel gaat verder dan het karakteriseren van karakters zodat je die interactie krijgt met de daarbij behorende motieven en handelingen. Het is eerder zo dat door het lezen van veel van Manuel Rivas' verhalen en romans, je op de een of andere manier gedwongen wordt om je eigen redenen te vinden om te zijn en te handelen in de voorgestelde actie of, wat interessanter is, in de bijbehorende reflectie. Als dit niet de exacte betekenis is van bewegen, als een impuls naar het eigen gevoel, dan zul je het me vertellen.
Aanbevolen boeken van Manuel Rivas
Zij, verdomde ziel
Het classificatie-ding is op bijna alle gebieden iets geheel subjectiefs. En in deze, mijn blog, neemt dit boek van Manuel Rivas de eerste plaats in zijn werk in. Ik weet niet hoe ik die muzikaliteit moet bereiken die dit soort verhalenbundels doordrenkt, maar het gemeenschappelijke resultaat is ondubbelzinnig.
Het gaat over onze menselijke ziel, haar reflecties in het alledaagse, haar sporen achtergelaten in het inerte. Alle verhalen in dit boek laten een indruk achter van kleine voorbeelden van onsterfelijkheid en op zijn beurt van de zware twijfel over wat er met onze lijdende ziel zal gebeuren als we deze wereld verlaten.
Een lijdende ziel die elke dag flarden verlaat en die lijkt te kunnen communiceren met andere zielen door de geur van een oud hout, of in het holle geluid van een steen ...
Wat wil je van mij, liefje?
Een zeker onvolledige vraag, zoals de liefde zelf, verzonken in haar perfectie en niet in staat om haar essentie te bereiken om te worden gecommuniceerd. Het zal zijn dat of in wezen het deel is van de contradictie van de mens, in staat tot liefhebben tot de laatste gevolgen en niet in staat om het hardop te tonen. Het maakt weinig uit om lief te hebben als je niet zegt dat je van jezelf houdt.
In feite kan het allemaal het gevolg zijn van angst. Als we aannemen dat we niets zijn, dat alles wat we nog hebben onvoorwaardelijke liefde is, zijn we verloren. Onze meest essentiële angst kan ons ervan weerhouden te leven.
Maar... uiteindelijk is het een terechte angst. Als we onze nederlaag aanvaarden, als we ons hart openen, worden de afwezigheden ingenomen door het verleden en herinneringen, als we de wapenrusting houden, kunnen we het verlies misschien dragen met een steeds dreigende droefheid.
Manuel Rivas stelt de personages bloot aan geweld, eenzaamheid en oorlog. Sommigen zijn zelfs in staat om angst te overwinnen om ons te leren echte helden van de vallei van tranen te zijn.
Alles is stilte
Stilte is de schuilplaats van waarheid, schuld en wroeging. In stilte kun je de meest smerige deals sluiten en vertrouwen op de testamenten die je ziel kunnen verkopen.
In de stilte verdrinken de dromen van de jongeren, niet in staat om de mariene betekenis van de chicha-rust te ontcijferen. Stilte is tenslotte doem.
In deze roman benadert hij ons met een fatalistische lyriek op de levens van de meest kansarmen van het vaderland van de auteur. De kans om te gedijen voor de jonge kinderen van de Atlantische kust ging door de beloften van de handelaren van allerlei soorten illegale handel.
Het zeer hermetische karakter van Galicië lijkt die stilte te bevorderen waar misdaad en corruptie gedijen.
