De 3 beste boeken van Leonardo Padura

Leonardo Padura, Cubaanse journalist en schrijver zoals weinig anderen heeft dat kleine grote eiland gegeven. omdat Leonard Padura het is een roeping en een carrière in de wereld van de letteren. Opgeleid in Latijns-Amerikaanse literatuur en gericht op journalistiek als een uitweg uit die liefde voor letters, vond Padura geleidelijk goede verhalen om te vertellen en het publiek moest ze lezen.

Meestal associëren we de Politie genre of zwart naar koudere landen, hoe verder naar het noorden de moord, hoe geloofwaardiger het lijkt. Het is wat de weinige uren licht hebben, de mist tussen de straten en de avondherinnering van de mensen in hun huizen.

Maar auteurs als Leonardo Padura herinneren ons eraan dat het kwaad, vooral in zijn moorddadige aspect, overal is. Overal waar interesse, een gestoorde geest of een subjectief motief voor maximale wraak is, kan een zwart genre altijd worden beschouwd als een weerspiegeling van wat het meest gruwelijke in onze wereld is.

Hij is geen exclusieve auteur van het zwarte genre, maar voor mij is het zijn meest relevante facet. Ik blijf erbij dat dit subjectieve indrukken zijn. Misschien wil je me op het openbare plein verkwisten voor wat ik zeg, maar het gaat om privé-beoordelingen. Onder zoveel literair werk dat onderzoek, essays, literaire kritiek en fictieve verhalen behandelt, is er altijd genoeg om uit te kiezen. Elk om hun smaak te bepalen.

3 aanbevolen romans van Leonardo Padura

maskers

Deze roman is al een paar jaar oud, maar het was destijds overweldigend en ik herinner me er nog steeds met plezier aan (als een lezing dat residu jarenlang bereikt, zal het heel goed zijn) In deze roman neemt zijn beroemde politieluitenant Conde het op een heel bijzonder geval.

Een travestiet lijkt dood aan de rand van Havana. Wanneer wordt onthuld dat dit Alexis Arayán is, de zoon van een Cubaanse diplomaat, krijgt de dood dat transcendentale punt dat de macht, politieke sferen en zelfs internationale netwerken omringt. Of gewoon homofobie.

Seksualiteit in zijn verschillende vormen, een aspect dat zogenaamd open is op het eiland (zolang het recht is), kan in dit geval een verraderlijke doodsoorzaak zijn. De graaf worstelt tussen verschillende veronderstellingen om de waarheid van de zaak te achterhalen. Havana wordt omgetoverd tot een stad van maskers waar de muziek, de nacht en de onderliggende dubbele moraal een schrijnend beeld vormen.

De transparantie van tijd

Het nieuwste van Padura duikt in het zwart en biedt ons een unieke glimp van zijn Cuba. beoordeeld eneen in deze ruimte. Ik heb onlangs de roman beoordeeld God woont niet in Havanadoor Yasmina Khadra.

Vandaag breng ik naar deze ruimte een boek dat bepaalde analogieën vertoont met het boek waarnaar al is verwezen, althans in termen van het subjectieve prisma van de scène. Leonardo Padura biedt ons ook een andere visie op de Cubaanse hoofdstad.

Via zijn personage Mario Conde (elke gelijkenis met de Spaanse realiteit berust op puur toeval) reizen we door Havana van schaduwen tussen zoveel licht uit het Caribisch gebied. De achtergronden van de verhalen variëren echter aanzienlijk. In dit geval bewegen we ons in een noir-plot, met dat natuurlijke contrast van de paradijselijke locatie.

En toch beweegt het hele verhaal zich uitzonderlijk goed tussen Cubaanse son en cantinas. In elke stad is er altijd een onderwereld die zich beweegt binnen de diepste versnelling van de stad zelf. Mario Conde zal door deze onderwereld reizen, op zoek naar een gestolen middeleeuws kunstwerk. Maar de gebeurtenissen rondom hen volgen elkaar op sinistere wijze op...

Terwijl we proberen te ontdekken wat er rond die gestolen zwarte maagd gebeurt, introduceren we onszelf in de toekomst van het beeldhouwwerk zelf. Hoe is het van Spanje naar Cuba gekomen? Tussen de duistere plot opent zich een interessant avonturenverhaal voor ons met het historische tintje van de Spaanse burgeroorlog, van de ballingen, en van een lange tijd geleden, van zoveel jaren, eeuwen, waarin het beeldhouwwerk allerlei soorten veranderingen doormaakte. omstandigheden…

Dus, bij het lezen van dit boek, genieten we dubbel van die vertakkingen die verbonden zijn met meesterschap, alsof het heden en het verleden de huidige en vroegere reflecties zijn van dezelfde wereld, beschouwd vanuit haar inerte bestaan ​​door de zwarte maagd.

ketters

Het nazisme dwong de Joden om waar dan ook ter wereld hun toevlucht te zoeken. Havana stond in 1939 op het punt honderden Joden te verwelkomen die ernaar verlangden te ontsnappen aan de moordzuchtige waanzin. Het idee mislukte om ondoorgrondelijke politieke redenen en het lot van die Joden keerde terug naar het grijs van de vernietigingskampen.

Padura vertrekt vanuit deze reis naar nergens om een ​​fantastisch plot voor te stellen waarin een schilderij van onschatbare waarde van Rembrandt het ultieme motief van het plot wordt. Dat schip had het kunstwerk aan boord, een soort beloning die de Cubaanse regering had kunnen krijgen als compensatie voor politiek asiel. Daniel Kaminsky, een kind in de tijd van de gefrustreerde landing, nu als man in 2007, gaat op zoek naar dat schilderij. Luitenant Conde staat klaar om hem te helpen. Maar Daniel vertelde hem niet alles wat nodig was om te contextualiseren wat dat schilderij betekent...

Andere aanbevolen romans van Leonardo Padura

fatsoenlijke mensen

Meer dan 20 jaar zijn verstreken sinds de eerste gedesillusioneerde Mario Conde ter wereld die aan ons werd gepresenteerd in «Past Perfect». Dit is het goede aan papieren helden, ze kunnen altijd uit hun as herrijzen tot vreugde van degenen onder ons die zich laten meeslepen door hun min of meer alledaagse paden. Ze hoeven niet langer helden te zijn, maar overlevenden van de minder vriendelijke kant van de wereld. Dat is precies het lot van Mario Conde de Leonard Padura.

Havana, 2016. Een historische gebeurtenis schudt Cuba door elkaar: het bezoek van Barack Obama aan wat de "Cubaanse dooi" wordt genoemd ―het eerste officiële bezoek van een Amerikaanse president sinds 1928―, vergezeld van evenementen zoals een Rolling Stones-concert en een Chanel modeshow zet het ritme van het eiland op zijn kop.

Wanneer een voormalige leider van de Cubaanse regering vermoord wordt aangetroffen in zijn appartement, wendt de politie zich, overweldigd door het presidentiële bezoek, tot Mario Conde om een ​​handje te helpen bij het onderzoek. Conde zal ontdekken dat de dode man veel vijanden had, aangezien hij in het verleden als censor had opgetreden zodat kunstenaars niet afweken van de slogans van de Revolutie, en dat hij een despotische en wrede man was geweest die een einde had gemaakt aan de carrières van veel kunstenaars die niet hadden willen toegeven aan hun afpersingen.

Wanneer een paar dagen later een tweede lichaam wordt gevonden dat op dezelfde manier is vermoord, moet Conde ontdekken of de twee doden met elkaar verband houden en wat er achter deze moorden zit.

Toegevoegd aan dat plot is een verhaal geschreven door de hoofdpersoon, dat zich een eeuw eerder afspeelt, toen Havana het Nice van de Caraïben was en mensen leefden na te denken over de op handen zijnde verandering die Halley's Comet zou teweegbrengen. Een moordzaak van twee vrouwen in Oud Havana onthult de openlijke strijd tussen een machtige man, Alberto Yarini, verfijnd en uit een goede familie, de spil van gok- en prostitutiebedrijven, en zijn rivaal Lotot, een Fransman, die de superioriteit betwist. De ontwikkeling van deze historische gebeurtenissen zal worden verbonden met de geschiedenis van het heden op een manier die zelfs Mario Conde niet vermoedt.