Historisch gezien hebben geneeskunde en literatuur onmiskenbare banden onderhouden die uiteindelijk het lot vernauwden van velen van degenen die, in de meest antropologische wetenschap, antwoorden zochten van fysiologisch tot mentaal of spiritueel. Khaled Hosseini hij is er nog een in de uitgebreide lijst van medische schrijvers.
Dit toeval is geen triviale zaak, aangezien we spreken van geweldige vertellers zoals Pio Baroja, Tsjechov, Connan Doyle of zelfs Robin Cook komen op een meer actuele tijd en dichter bij de auteur die ik vandaag naar deze blog breng.
Deze en vele anderen vonden in hun natuurlijke zoektocht naar kennis van de mens, een bron om op te leunen om elke ruimte te onderzoeken waarin aangeboren zorgen of ideeën die vorm krijgen als allerlei soorten verhalen worden geprojecteerd. De doktersbrief krijgt eindelijk een meer volledige betekenis in de literatuur als een ruimte om allerlei verhalen te dumpen.
Een medisch schrijver kan een bijna existentialistische verteller worden zoals Pío Baroja, een transcendentale verteller van universele literatuur zoals Chejov of een pionier van de detective-, onderzoeks- en criminele roman zoals Connan Doyle.
In het geval van Hosseini maakten zijn menselijkheid, zijn vermogen om het anekdotische in het fundamentele om te zetten en de emotionele gloed van zijn personages hem plotseling tot een wereldberoemde schrijver.
Ondanks uw Amerikaanse nationaliteit, Hosseini duikt altijd in zijn Afghaanse afkomst om de realiteit op te snuiven van een land dat universeel is gemaakt in die intrahistories die meer verklaren dan het nieuws zegt.
De menselijke conditie deelt hier en daar essentiële overeenkomsten, Hosseini's magische vermogen is om die indrukken te redden om uiteindelijk empathie te krijgen voor personages die hun fortuin zoeken in een uithoek van de wereld waar geboren worden ongelukkig is.
Top 3 aanbevolen romans van Khaled Hosseini
Vliegers in de lucht
Cijfers als vaderschap of diepe vriendschap krijgen tot de kindertijd een essentiële waarde. En toch is niemand vrij om een ouder of vriend te verraden.
Alles speelt zich af in een stad Kabul die in de winter van 1975 leeft tussen de gevoelloosheid van de kou en de hoop op een seizoensgebonden en sociale lente die leven en hoop biedt. Amir is een gelukkig kind in de opvang van een gerespecteerde familie in de smalle samenleving van de Afghaanse hoofdstad, met zijn rigide principes en duidelijke gelaagdheid.
Hassan is die onafscheidelijke vriend, het verlengstuk van de onzichtbare vriend van jongs af aan waarmee afstemming de waarde krijgt van de overgang naar volwassenheid, een periode waarin de essentie van ons sociale wezen wordt gesmeed. En toch lukt het Amir om Hassan te verraden.
In de positie waarin hij zijn vader zijn grote waarde kan laten zien, maakt Amir uiteindelijk misbruik van die vriend over wie hij een zekere sociale superioriteit behoudt. Kabul stroomt elk jaar vol met vliegers.
Elk kind probeert degene te bouwen die het beste vliegt, maar de vlucht van Amir's vlieger zal bewegen tussen luchtstromen die besmet zijn door zijn verraad, en nog vele jaren sissen met het gewicht van wroeging.
Duizend schitterende zonnen
Hoewel het waar is dat Hosseini's latere werk altijd uitgaat van de schuld bij het eerste uitzonderlijke werk, is de kwaliteit van zijn romanistische productie allerminst te verwaarlozen.
Bij deze tweede gelegenheid vinden we een verhaal aan de andere kant van Afghanistan, in een stad als Herat, die ondanks zijn tastbare herinneringen aan eindeloze conflicten nog steeds met voorspoed en hoop van de grond kan komen.
Daar leven we tussen Mariam en Laila, twee vrouwen van gekruiste lotsbestemmingen onder de bescherming van Rashid, gedwongen echtgenoot van de eerste en beschermer van de tweede.
De beperkende omgeving van het vrouwelijke wordt het toneel van het verhaal waarop een van die prachtige vriendschappen voortkwam uit tegenspoed.
De zielen van Mariam en Laila bundelen hun krachten om angsten, schuldgevoelens, duistere voortekenen en een lichte behoefte aan hoop onder ogen te zien die ook de ziel van de lezer verenigt.
En de bergen spraken
Lees de twee vorige boeken of een van hen, deze derde roman (in mijn specifieke rangorde van kwaliteit) wemelt van de overstromende mensheid in het aangezicht van tegenspoed, in tegenstelling tot een westerse wereld verstoken van gedeelde sensaties en gericht op vervreemdend individualisme.
Juist dat, het contrast met wat we aan deze kant van de planeet zijn, zorgt voor meer plezier bij het lezen van dit soort verhalen. De vader van twee kinderen, Sabul, vertelt Abdullah en Pari een helaas waargebeurd verhaal terwijl hij hen begeleidt in een droom van de naderende winter in een nederzetting diep in Afghanistan.
Kort daarna gaan ze naar Kabul om koste wat kost een toekomst te proberen uit te werken, of beter gezegd om te overleven... Wat hen in de grote stad te wachten staat, is een traumatische verandering in de familiekern die hen voor altijd kan wegjagen.
De jaren gaan voorbij, maar de herinneringen blijven intens. En wie ze in de toekomst zijn, zal proberen hun jeugdbanden te vinden in een toekomst waarin ze antwoorden moeten verzamelen ...
