Kazuo Ishiguro, Nobelprijs Literatuur 2017 is een andere schrijver. Of in ieder geval met betrekking tot de gebruikelijke trend om deze onderscheiding toe te kennen. Natuurlijk, na de controversiële beslissing over Bob Dylan in 2016, is elke vastberadenheid van een gekozen genormaliseerd.
El literair universum Kazuo Ishiguro drink soms uit de science fiction en fantasie. Het ongebruikelijke van deze genres die schouder aan schouder staan ​​met andere van groter prestige, is wat de grootste verrassing wekt. Maar het is eerlijk dat dit soort creatieve argumenten, gebaseerd op wetenschappelijke hypothesen of fantasieën, die ontstaan ​​uit herkenbare omgevingen, en die uiteindelijk een existentiële blik krijgen, eindelijk erkend worden als goede literatuur.
Sciencefiction en fantasy projecteren onze wereld. Ze helpen ons om onze realiteit in perspectief te zien en uiteindelijk in staat te zijn om de menselijke ziel te synthetiseren, om deze te verplaatsen in omgevingen zonder de gebruikelijke referenties om nieuw gedrag te zoeken, nieuwe ideeën voorbij het lawaai van onze wereld, ideologieën en morele imperatieven. Kortom, ik ben hier tevreden mee Nobelprijs voor Literatuur 2017. En hoewel het minder populair is dan dat van Bob Dylan, zie ik het rechtvaardiger.
Omdat het ook eerlijk is om te kijken naar de Kazuo Ishiguro bibliografie, Engels staatsburger met Japanse roots, zonder zijn werken alleen te beperken tot het fantastische (zijn voorbeeld is veel breder). Dus ik ga die drie lezingen bepalen die door mij worden aanbevolen, niets te maken met de criteria voor de Nobelprijs - maar dat kan je helpen bij je beslissing om jezelf te lanceren om deze auteur te ontmoeten.
3 aanbevolen romans van Kazuo Ishiguro
Verlaat me nooit
Op het eerste gezicht lijken de jongens die op de kostschool van Hailsham studeren, op elke groep tieners. Ze sporten, volgen kunstlessen en ontdekken seks-, liefdes- en machtsspelletjes.
Hailsham is een mengeling van Victoriaanse kostschool en school voor kinderen van hippies uit de jaren zestig waar ze hen steeds vertellen dat ze heel bijzonder zijn, dat ze een missie hebben in de toekomst en dat ze om hun gezondheid geven. Jongeren weten ook dat ze onvruchtbaar zijn en dat ze nooit kinderen zullen krijgen, net zoals ze geen ouders hebben. Kathy, Ruth en Tommy waren pupillen in Hailsham, en ze waren ook een jeugdige liefdesdriehoek.
En nu staat Kathy zichzelf toe zich Hailsham te herinneren en hoe zij en haar vrienden langzaam de waarheid ontdekten. En de lezer van deze roman, gothic utopia, zal met Kathy ontdekken dat Hailsham een ​​voorstelling is waar jonge acteurs niet weten dat ze slechts het verschrikkelijke geheim zijn van de goede gezondheid van een samenleving.
Nocturnes
Dit boek, bestaande uit vijf verhalen, is een geweldige aanbeveling om aan de slag te gaan in de Ishiguro-wereld. Vijf verhalen over leven en tijd, over de beloften van de jeugd, ongedaan gemaakt door de traagheid van een meedogenloze zandloper.
Dit is het eerste boek met korte verhalen van de auteur, het brengt vijf verhalen samen die kunnen worden gelezen als studies en variaties op enkele thema's of als een heel concert. In "The Melodic Singer" herkent een professionele gitarist een Amerikaanse zanger en samen leren ze een lesje over de andere waarde van het verleden. In "Come Rain or Come Shine" wordt een manisch-depressief persoon vernederd in het huis van een oud progressief stel dat in de yuppiefase is beland.
De muzikant uit "Malvern Hills" raadt zijn middelmatigheid wanneer hij een album voorbereidt in de schaduw van John Elgar. In "Nocturno" ontmoet een saxofonist een oude variétéartiest.
In "Cellists" ontmoet een jong cellowonder een mysterieuze vrouw die hem helpt zijn techniek te perfectioneren. De vijf shuffle-elementen die bij de auteur gebruikelijk zijn: de confrontatie van de beloften van de jeugd en de teleurstellingen van de tijd, het mysterie van de ander, ambigue eindes en zonder catharsis. En de muziek, nauw verbonden met het leven en werk van de auteur.
De overblijfselen van de dag
Waarschijnlijk zijn meest geprezen boek. Naar de film gebracht. Engeland, juli 1956. Stevens, de verteller, is al dertig jaar de rentmeester van Darlington Hall. Lord Darlington stierf drie jaar geleden en het pand is nu eigendom van een Amerikaan.
De butler gaat voor het eerst in zijn leven op reis. Zijn nieuwe werkgever keert voor een paar weken terug naar zijn land en hij heeft de butler zijn auto aangeboden die van Lord Darlington was, zodat hij van een vakantie kon genieten. En Stevens, in de oude, langzame, statige auto van zijn meesters, zal dagenlang Engeland doorkruisen naar Weymouth, waar mevrouw Benn, de voormalige huishoudster van Darlington Hall, woont.
En dag na dag zal Ishiguro voor de lezer een perfecte roman ontvouwen van licht en clair-obscur, van maskers die nauwelijks verschuiven om een ​​realiteit te onthullen die veel bitterder is dan de vriendelijke landschappen die de butler achterlaat.
Want Stevens ontdekt dat Lord Darlington lid was van de Engelse heersende klasse die verleid werd door het fascisme en actief samenspande voor een alliantie tussen Engeland en Duitsland. En ontdekken, en ook de lezer, dat er zelfs iets ergers is dan een onwaardig man te hebben gediend?
