America's Lost Generation (begin XNUMXe eeuw) was niet alleen een uniform portret van ontevreden schrijvers, of nihilisten of levensgenieters. De ontgoocheling kon hetzelfde zijn, het historische toeval was wat hij had, maar de manier om partij te kiezen in het leven was heel verschillend van elkaar.
Het grootste contrast had zich kunnen voordoen tussen de auteur die ons vandaag de dag bezighoudt, John Dos Passos y Francis Scott Fitzgerald. Terwijl John reisde en zijn thuisland verliet om verschillende landen en hun problemen te zien (zoals het Spaanse geval), deed Francis Scott hetzelfde, maar bijna altijd voor pure ontspanning.
Het ontgoochelde verhaal, de grijze toon mag dan vergelijkbaar zijn, de manier van handelen van de een en de ander hangt meer af van de zeer persoonlijke beslissingen over de vermeende neigingen van een gelabelde generatie.
John Dos Passos reisde voor en na de oorlog veel door Spanje. Met een ideologie die meer naar het socialisme neigde, steunde hij figuren van de republikeinse zaak. Het was echter in ons land waar hij grote teleurstellingen ondervond met de meest gewelddadige versie van het communisme en met teleurstellingen in zijn vriendschap met Ernest Hemingway.
3 aanbevolen romans van John Dos Passos
Manhattan Transfer
De Portugese afkomst van de auteur lijkt deze roman door te dringen. Alles begint vanaf een station, de overstap naar Manhattan, dan is de stad druk bezig ons het lot van elk van hen voor te stellen, van veel van die anonieme personages waarin we onze ogen moeten fixeren.
Terwijl ze wachten op hun trein naar de Big Apple, beginnen we hun levensplannen, hun bedoelingen en wil, hun pretenties en de droom van een gewonnen succes tegen elke prijs te kennen. De realiteit is dat een snelle blik over een van degenen die een trein op dat station hebben gepakt, vooraf als een mislukking kan worden geraden, zonder mogelijke mislukking.
Maar de hoop is nooit verloren. De magie van deze roman zijn de banden die worden gecreëerd tussen degenen die ooit een seizoen deelden, en dromen, maar die nauwelijks een vleugje hoop behouden.
Parallel 42
Met deze roman begon de Amerikaanse trilogie, waarin Dos Passos grondig nat werd van het grote Noord-Amerikaanse land. Het boek is een bijzonder mozaïek, een mengeling van kroniek en roman die zijn verlangen weerspiegelt om die realiteit te laten zien die alle fictie overtreft, hoe bizar haar benadering ook is.
De morele ideologie van de personages wordt ons voorgesteld als een recapitulatie vóór de actie. Alsof al die personages voor ons zaten en hun essentie uitlegden, wat hen beweegt om zich te gedragen zoals we zullen zien. Een unieke destructie die de mal doorbrak in wat er tot nu toe is geschreven.
1919
Het tweede deel van de sage is meer waard dan de afsluiting ervan, getiteld Groot geld, naar mijn mening een meer kunstmatige bedoeling om een ​​trilogie te voltooien dan al het andere. 1919 blijft echter fris en net zo innovatief als Parallel 42.
Het koorkarakter van de personages en situaties blijft primair. Het is net dat gevoel dat ons soms overkomt in een stad... Zou je niet graag door een van de vele ramen willen sluipen en kijken wat er gebeurt? Zoiets is 1919, een koorroman die zich grotendeels in Parijs afspeelt.
En daar ontmoeten we veel van de Amerikanen die tijdelijk steden in Europa koloniseerden, in de hoop dat de Verenigde Staten zichzelf op de een of andere manier zouden kunnen herbouwen ...
