De 3 beste boeken van Irène Némirovsky

Europa werd in de eerste helft van de XNUMXe eeuw het worstcasescenario voor een joods gezin als dat van Irene Nemirovsky. Tussen ballingschap en de voortdurende vlucht voor haat vond de wil om te overleven altijd zijn weg. Zelfs in het geval van de Némirovskys, die niet eens werden beschouwd als het normale gezin waar elk kind naar verlangde.

Onthechting en onoplettendheid, vooral van de kant van haar moeder, markeerden een eerste bestaan ​​waarin Irène op eigen initiatief zelfs de verschillende talen moest leren van de landen waar ze in hun diaspora doorheen trokken, aangepast aan de tijd van Hitler.

Je kunt nooit een poëtische rechtvaardigheid bedenken van de transcendentie van het werk ten opzichte van de auteur. Het is duidelijk dat de verschrikkingen die Irène moest doormaken zijn helemaal niet afgesloten met de schittering van haar overgeleverde getuigenis vaak tussen biografische en fictieve.

Maar dat werk, dat tot op de dag van vandaag is gekomen, dient wel een ander soort gerechtigheid, dat van de herinnering aan het onheilspellende, van de wreedheid die werd geboren tijdens de nazi-bezetting, maar die zich uitstrekte tot de immoraliteit die werd ontketend als een gekke traagheid. De mens is een wolf voor de mens, zoals Hobbes zou zeggen. En midden in een conflict zijn er net zoveel wolven als zielen die door angst worden aangevallen.

Top 3 aanbevolen boeken van Irène Némirovsky

De meester van zielen

Alles heeft een completere visie, van het groteske tot het hilarische. Omdat de geschiedenis vertelt over middelmatigheden, terwijl extravaganties uiteindelijk verborgen realiteiten onthullen. De oude verlangens van mensen in de samenleving, de natte dromen van groei of passies... In dit boek ontmoeten we karakters die zeer waar zijn in hun complexe psyche, in hun tegenstrijdigheden en paradoxale houdingen. Het algehele mozaïek is een idyllische Parijse stad. Maar achter haar bewegen de schaduwen van de mensheid...

Dario Asfar, een jonge arts die oorspronkelijk uit de Krim komt, arriveert in Nice, vergezeld van zijn vrouw en zijn pasgeboren zoon. Darío wordt gekweld door schulden en vecht wanhopig om klanten te werven, maar zijn Levantijnse afkomst wekt alleen maar wantrouwen en afwijzing op. De precaire situatie van zijn familie dwingt hem vervolgens de enige weg te bewandelen die hem wordt aangeboden om aan de ellende te ontsnappen: Darío profiteert van de groeiende populariteit van de psychoanalyse en wordt een geïmproviseerde therapeut, een soort charlatan die bereid is de rijke burgerij gemoedsrust te bieden. en het geluk waar ze naar verlangen. Het langverwachte succes en fortuin zullen echter onverwachte gevolgen voor hem hebben.

Némirovsky's lichte slag beschrijft met meedogenloze helderheid het Parijs van de jaren dertig, waar machtige heren en elegante vrouwen van de wereld samenleven met een hof van vrijbuiters, behoeftige mensen en schurken die de stad overspoelen en een wereld vormen van duizend fascinerende gezichten.

Franse suite

Een onvoltooid werk als dit heeft de specifieke claim van wat nog moet worden gezegd. Zeker als je bedenkt dat de pagina's ongeschreven zijn gebleven vanwege de laatste reis van de auteur naar het vernietigingskamp Auschwitz.

Maar meer dan zestig jaar later (of misschien juist vanwege de terugkeer van een dergelijke relevante getuigenis) is deze roman over de verschrikkingen van de nazi-bezetting van Frankrijk nog steeds onvoltooid en hersteld voor de goede zaak, waarin het karakter van de auteur zelf centraal staat. . Omdat ze deel uitmaakte van de gevarieerde bourgeoisie van de geavanceerde Parijse samenleving.

Totdat de Franse staat, in paniek na bombardementen gericht op totale vernietiging, in zijn definitieve oplossing instemde met de vrije vervolging van Joden en andere nazi-doelen.

Precies daar, op het moment dat de samenleving in tweeën wordt gedeeld tussen de geredden en de veroordeelden door de grillen van het naziregime, wordt de mens in al zijn kleinheid aan ons voorgesteld.

Het verhaal krijgt een huiveringwekkend tintje als je bedenkt dat Irène zelf door de vervolging zou worden overspoeld en dat ze nog maar maanden, weken of dagen over had om in het concentratiekamp terecht te komen.

De schijn van het verraad tussen degenen die voorheen vrienden of medewerkers waren. De bezetting bracht het slechtste in iedereen naar boven. Gruwelijk hoe zelfs Parijs ook een vrijplaats wordt voor de jacht op Joden.

Heel Europa zwichtte, door de schrik van de overwonnenen, voor dit krankzinnige plan van de zuivere rassen. Een lezing van de twee delen waarin het werk scheef stond, wat juist door dat gewelddadige einde des te meer de trouw doet ontwaken van wat wordt verteld als het grofste van alle getuigenissen.

Jezabel

Een geweldige psychologische roman. Een verhaal dat ingaat op die smaak voor dat soort vivisectie van de meest persoonlijke plot van sociale iconen.

Maar vanuit het diepste prisma dat we ons kunnen voorstellen. Gladys en haar verontrustende aantrekkingskracht op andere 'goede' vrouwen. Gladys en haar bestaan ​​maakten drank dronken om uit de vergetelheid van te genieten.

Toen al het menselijke verloren was, blijft het alleen om zichzelf opnieuw uit te vinden zonder vooroordelen. En Gladys is die vrouw die opnieuw is gemaakt van haar eigen stukken, niet in staat zich te houden aan morele normen die haar ooit naar de ondergang leidden. Maar nu wordt de excentrieke Gladys beschuldigd van moord.

Het lichaam van haar jonge minnaar leek levenloos kort nadat ze bij haar was. Parijs tegen Gladys. Of een voorliefde voor aas. Iedereen wil alles weten over Gladys.

En terwijl de beelden van het proces voorbij gaan in die röntgenfoto van de motieven van de moordenaar, wordt dat verleden ontdekt dat Gladys altijd al wilde vergeten. Vleselijke liefde met de jongen verbergt veel geheimen over het leven van Gladys, maar ook over de realiteit van al degenen die met de zaak worden geconfronteerd vanuit het idee van "normaliteit" dat we ons allemaal van huis aankleden.

Andere aanbevolen boeken van Irene Nemirovsky

De pion op het bord

De pion weet niet altijd dat hij, wanneer hij het andere uiterste bereikt, kan reïncarneren (of opnieuw maken) in wie hij maar wil. En de waarheid is dat elke werknemer die horizon altijd in gedachten moet houden. Des te meer wanneer het hoogst onmogelijk lijkt, geconfronteerd met die aartsvijand die een andere pion is die de volgende stap voorwaarts verhindert. Weinig koningen weten dat ze pionnen kunnen worden als ze achteraan op het bord blijven staan, zonder zelfs maar met de toren te rokeren.

Zoon van een staalmagnaat wiens investeringen zijn ingestort, Christophe Bohun, een man zonder ambities, hoop of verlangens, werkt bij een Internationaal Nieuwsagentschap en woont samen met zijn stervende vader, zijn vrouw, zijn geliefde en zijn zoon, omringd door een geruïneerde grootheid en getroffen door een diepe malaise. Samen met de vage herinnering aan een vrouw van wie hij ooit hield, is zijn enige plezier het gevoel van vrijheid dat zijn auto hem geeft.

Wanneer hij gedwongen wordt het op te geven, wordt hij zich plotseling bewust van het ‘diepe en onbegrijpelijke verdriet’ dat hem zo lang heeft overweldigd. Wanneer zijn vader echter sterft, vindt Christophe een verzegelde envelop die een potentieel wapen zou kunnen worden om hem uit zijn sombere slaap te schudden.

De dans

Een van de eerste romans van de auteur. Een verhaal dat draait om een ​​hoofdpersoon en een moment. Antoinette kan niet genieten van de dans die door haar familie is voorbereid om dat sociale prestige te verdienen dat haar geld tot nu toe niet heeft bereikt.

We zijn gevestigd in een Parijs uit 1930 waarvan de auteur het licht schildert met een kostbaar verhaal, tussen het lyrische en het picturale. Het voorstel is kort en eenvoudig.

Het is alleen een kwestie van de kleine Antoinette volgen in haar eigenzinnige actie naar volwassenheid, in haar belediging voor haar moeder en voor de wereld. De Kampf zijn even opgewonden als nerveus over de komst van de dans waarmee de meest bekende karakters van de Franse hoofdstad worden vermaakt.

Maar Antoinette gaat haar op de slimste manier berijden. En zo zal hij een moeder kunnen ontmaskeren die even rigide als brutaal is, even wreed als ze werkelijk ongeïnteresseerd is in de opvoeding van haar dochter.

Een kleine roman als een klein juweel om te lezen en te genieten van die sociale setting van fatwa's en glories en ellende die zich gemakkelijk achter het klatergoud manifesteren.