De 3 beste boeken van Carme Chaparro

In 2017 zagen we het ontwaken van het literaire beest dat is Carme Chaparro. In iets meer dan twee jaar tijd benutte deze journalist haar nieuwe communicatieve kant in een fictief verhaal, en specifiek in een genre van spanning dat duizenden lezers verblufte, waarbij ze die media-oorsprong vergeten die zwaar weegt op iedereen die aan een nieuw creatief avontuur begint.

Terzijde, hier is een prachtig volume dat verzamelt het beste van Carmen Chaparro:

Het punt is dat deze auteur, eenmaal verdiept in het uitgeven van boeken, zich ook op het gebied van non-fictie waagde. Jouw boek Rustig, je bent mooier geeft de vrije loop aan die kroniekschrijver van onze tijd dat elke journalist en columnist zich uiteindelijk op het essayistische oriënteert.

Dus, op basis van de productieve activiteit van deze schrijver, kijken we naar een groeiende bibliografie van Carmen Chaparro om mee te genieten thrillers van maximale spanning of juist met interessante proefschriften over de huidige wereld.

Top 3 aanbevolen boeken van Carme Chaparro

Stel je vader niet teleur

Er is iets van oude verering in de vaderfiguur. Half gewoonte, half houding en aard van de vaderlijke, tegenstrijdige emoties zweven boven die band met de vader die in staat is om te straffen en te verlangen naar de demonstratie, de niet altijd haalbare lat van wat zou moeten worden. In zijn afwezigheid kan alles gemakkelijker zijn, behalve een emotioneel deel dat altijd verlangt naar een soort autoriteit die alleen uit de stevige en tedere hand van een vader komt.

Dit is een roman voor durfals.  Al op de eerste pagina krijgt de lezer de eerste impact: blijf lezen als je durft, de auteur daagt ons uit. Als je dat doet, ga je naar de autopsie van een vreemd lijk in het Forensisch Anatomisch Instituut van Madrid. Het is het lichaam van een jonge, beroemde, rijke en depressieve vrouw -Nina Vidal- die is vermoord met een even onvoorstelbare wreedheid als... creatief?

Dagen later verschijnt het lijk van een andere jonge vrouw, ook beroemd en rijk. De twee slachtoffers waren vrienden en waren samen opgegroeid in de meest elitaire en machtige omgeving van Spanje.

Iemand imiteert de meest wrede marteling in de menselijke geschiedenis. Nina Vidal wordt vermoord zoals de hebzuchtige Crassus, de Romein die Julius Caesar aan de macht bracht. María Vives is gevild met schelpen, zoals Hypatia van Alexandrië. Wie wordt het volgende slachtoffer? Welke marteling heeft de moordenaar voor haar gedacht?

In een race tegen de klok staat Ana Arén voor de grootste uitdaging uit haar professionele carrière. Wat ze tot het einde niet zal weten, is dat al het onderzoek haar zal leiden tot het oplossen van de onbekende factoren in haar eigen leven.

Met een groot vermogen om plots en een razend tempo in zijn schrijven te creëren, Carme Chaparro, dat een vooraanstaande positie heeft verworven onder de auteurs van misdaadromans, sluit af met: Stel je vader niet teleur De trilogie van Ana Arén.

ik ben geen monster

Het uitgangspunt van dit boek is een situatie die buitengewoon verontrustend lijkt voor ons allemaal, die ouders zijn en die tijdens het bladeren door een etalage een plekje in winkelcentra vinden om onze kleintjes te bevrijden.

In die knipoog waarin je je gezichtsvermogen verliest in een pak, in sommige modeaccessoires, in je langverwachte nieuwe televisie, ontdek je plotseling dat je zoon niet meer is waar je hem de vorige seconde zag. Het alarm gaat meteen af ​​in je hersenen, de psychose kondigt zijn intense uitbarsting aan. Kinderen verschijnen, verschijnen altijd. Maar soms doen ze dat niet. Seconden en minuten verstrijken, je loopt door de lichte gangen gehuld in een gevoel van onwerkelijkheid.

Je merkt hoe mensen je rusteloos zien bewegen. Je vraagt ​​om hulp maar niemand heeft je kleintje gezien. Ik ben geen monster bereikt dat fatale moment waarop je weet dat er iets is gebeurd, en het lijkt niets goeds. De plot vordert verwoed op zoek naar het verloren kind. De Inspecteur Ana Arén, geholpen door een journalist, associeert de verdwijning onmiddellijk met een andere zaak, die van Slenderman, de ongrijpbare ontvoerder van een ander kind.

Angst is de overheersende sensatie van een detectiveroman met die absoluut dramatische tint die wordt verondersteld bij het verlies van een kind. Een bijna journalistieke behandeling van de plot helpt bij deze sensatie, alsof de lezer de exclusieven zou kunnen delen van de pagina's met gebeurtenissen waar het verhaal zich gaat ontvouwen.

De chemie van haat

Ana Arén keert terug van haar laureaatrol in de vorige roman om opnieuw de confrontatie aan te gaan met die angst die uiteindelijk van het onderzoek naar de privésfeer van de inspecteur zelf overgaat.

Want opnieuw zal Ana Arén er alles tegen hebben: de aard en verfijning van de misdaad, haar dreigende werkomgeving, de onuitputtelijke stem van de publieke opinie vermenigvuldigden haar volume met onuitputtelijke bronnen van vroege veroordeling en verwijten van het onderzoek zelf. Omdat het slachtoffer niet zomaar iemand is. En wanneer een moord de populaire verbeelding bespat waarin de emblematische figuren, de machtigen, de grote mannen en vrouwen die de spiegel vormen waarin iedereen probeert na te denken, verblijven, krijgt de zaak het epos van het sinistere. De moordenaar koos haar, de charismatische en beroemde vrouw. Misschien een daad van vrouwenhaat, misschien een fan-effect tot in het extreme van een ongezonde obsessie, zonder het meest nabije gebied uit te sluiten, een waarin altijd verrassingen worden ontdekt.

Maar deze keer bereikt de voorbedachte rade ondoorgrondelijke niveaus. Een misdaad duidt altijd op een passiefactor, een haat, een geconcentreerde chemie in de richting van de vernietiging van het leven. En toch kan de rede van de psychopaat alles met de nodige kilheid terugleiden. Want uiteindelijk zal het de moeite waard zijn. Zodra haat zijn kanaal van expressie vindt, wanneer zijn macht en kracht worden losgelaten op het lichaam van het afgodsbeeld dat omvergeworpen moet worden, zal alles de moeite waard zijn geweest ... En het ergste van alles is dat Ana Arén zeker niet in haar beste moment is om dit nieuwe monster van het kwaad onder ogen te zien als een verlangen naar macabere glorie voor een volk dat met ontzetting naar het einde van een van hun grote sterren kijkt.

De deugd van de schrijver van spannende romans, van de duistere thriller die vandaag triomfeert, is zijn vermogen om de personages bloot te leggen tot het moment waarop de meest kneedbare reden zijn maximale elasticiteit lijkt te bereiken. Wanhoop en zelfs waanzin doemt sinister op aan de horizon. Het is dan dat alleen de grote overlevende personages zoals Ana Arén zich aan een laatste draad kunnen vastklampen.

Andere interessante boeken van Carme Chaparro

straf

Van een journalist die zich tot verhalen heeft gewend, tot een schrijver die zoiets wil worden als de Shari lapena Spaans. Omdat zijn vermogen tot die verontrustende spanning die voortkomt uit de diepten van zijn personages ons uiteindelijk tot op het bot doordrenkt.

Nines wordt op een ochtend wakker en verwacht een verjaardagscadeau van haar zesjarige zoon, maar wat ze ontvangt is zijn oor in een doos met een strik. Zo begint een angstaanjagende zoektocht die het hele land schokt. Binnenkort zal blijken dat het niet de eerste dood van een kind in dat gezin is, en dat de zaak verband houdt met het pijnlijke en vreemde optreden van zes jongeren die een televisieprogramma bijwonen.

In dit scenario van pijn en verwarring ontmoeten vier oude vrienden met veel onafgemaakte zaken elkaar opnieuw: Santi, overdag een begaafd en asociaal forensisch expert, 's nachts een travestiet, met onorthodoxe methoden en een onvoorspelbaar genie; Berta, een journaliste die Spanje moest ontvluchten toen haar broer werd beschuldigd van vreselijke misdaden en die erin slaagde zichzelf te verlossen en haar professionele prestige terug te winnen; Verlichte, gedurfde en onvermoeibare verslaggever die zojuist eindelijk de welverdiende en onverwachte onderscheiding voor haar carrière heeft ontvangen. En altijd aan Berta's zijde staat Chiqui, het jonge computergenie dat in staat is om in elke computer te komen waar hij zin in heeft.

Met z'n vieren duiken ze in een complexe en verontrustende zaak die enkele van de duisterste schuilhoeken van de menselijke ziel blootlegt: jaloezie, onbevredigde verlangens, ego's, kindermisbruik... en het verlangen om geliefd te worden. Een roman doordrongen van de overtuiging dat alleen waarheid, liefde en barmhartigheid de pijn kunnen verlichten, hoe groot die ook is. Een thriller die meer is dan een thriller; het is een verhaal over mensen die tot aan de grenzen van hun emoties worden gebracht.

Misdrijf

Ze zeggen dat je zonder een goede start verdwaald bent in elk verhaal dat je durft te vertellen. Over deze roman Carme Chaparro valt je aan vanaf de eerste alinea. Omdat de realiteit zwaar uit een zeer sinistere hemel valt...

De eerste mens barst tegen het asfalt om tien voor twee in de nacht van zondag XNUMX juni. Een man die over het plein loopt kijkt instinctief op. Hij heeft tijd om verschillende mensen te zien - hij kon niet zeggen hoeveel, zegt hij later tegen de politie - op de vensterbanken van een wolkenkrabber. En plotseling, voordat ze zelfs maar kan schrikken van wat er gebeurt, springen ze allemaal tegelijk op. Ze springen tegelijkertijd en exploderen bijna tegelijkertijd tegen de grond. En weer dat onbeschrijfelijke geluid. Hoewel veel intenser.

Die warme zomernacht in Madrid springen tien mensen de leegte in vanuit tien kamers op de zevende verdieping van het hotel dat de Plaza de España voorzit. Geen van hen had zich aangemeld bij de receptie. Ze hebben niets bij zich om ze te identificeren. Er is een jonge vrouw die amper dertig zal zijn, maar ook iemand van boven de tachtig. Een lijk draagt ​​kleding ter waarde van meer dan zesduizend euro. Een ander draagt ​​kleding die hij van een ngo had gekregen. Hun werelden hebben elkaar nooit gekruist. Ze kennen elkaar niet. Er is geen gast of medewerker die zich herinnert ze in het hotel te hebben gezien, geen persoonlijk item in de kamers waaruit ze zijn gesprongen; hoewel de onderzoekers op het nachtkastje van nummer zevenhonderdzestien een paar brandende kaarsen vinden die lijken te bidden tot een kleine maagd die ze zachtjes verlichten. Dat is slechts de eerste van de verrassingen.

Rustig, je bent mooier

Lichtjaren verwijderd van de bovengenoemde boeken, en in overeenstemming met zijn reflectiegerichte schrijfroeping, in dit boek Carme Chaparro biedt zijn kritische kijk op deze zogenaamde 'eisen' van het moderne leven.

Opleggingen, formules, bedrog die uiteindelijk makkelijke etiketten worden. Labels die vrouwen helaas meer onderwerpen dan mannen. Er blijft niets anders over dan een kritisch schrijven onder ogen te zien over zoveel aspecten waarin de gebruikelijke of, integendeel, de avant-garde, evenzeer eisen stelt die zeer specifieke aspecten binnendringen.

Het lijdt geen twijfel dat de huidige mens zich in een positie van louter marketingdoelwit bevindt. Maar was het maar die verkapte slavernij... Want zoals de auteur heel goed uitlegt in veel passages van het boek, worden dat schadelijke deel van tendensen of gewoonten gevormde patronen die vrijheden inperken, al snel aangenomen als waarden die grenzen aan het morele en dat belemmeren die noodzaak tot rechtvaardiging.

En juist daardoor komt Carme terecht in het rechtvaardigen, het bewustzijn opnieuw vergroten (want ja, we weten allemaal hoe slaven we zijn, maar traagheid is erg gevaarlijk voor vervreemding ...). Het kan dus geen kwaad om een ​​rondleiding door dit boek te maken om de verbinding te verbreken en te mediteren over zoveel gevaarlijke kwesties die over onze samenleving zweven ...