De 3 beste boeken van Andrés Pascual

Een Zijn mysterieuze romanschrijver, de Riojan Andres Pascual Het maakt bij vele gelegenheden gebruik van het inrichten van de plots met de meest gevarieerde scenario's, verrijkt door de kennis die het de reiziger geeft, en nog meer voor de reiziger-schrijver die bereid is die verrijkende nuances van elk plot te vinden, de reis door ongelijksoortige delen van de wereld. Dit is hoe 'De bewaker van de lotusbloem' of 'De haiku van verloren woorden' zou worden geboren, twee van zijn meest geprezen romans.

Maar de omvangrijke bibliografie van deze auteur is ook ondergedompeld in het historische genre, in de bloeiende Spaanse noir of zelfs in dat soort essays dat grenst aan zelfhulp vanuit levenservaring als een reis naar zelfkennis.

Adres dus elk boek van Andrés Pascual Het veronderstelt altijd een verrassend avontuur naar ficties vol narratieve spanning, avontuur en een benadering van culturen en plaatsen die in alle opzichten verrijkend zijn, naar praktisch informatieve aspecten geïntroduceerd met die knowhow die entertaint en verrast.

Top 3 aanbevolen boeken Andrés Pascual

De bewaarder van de lotusbloem

Een roman die wordt onthuld als de beste manifestatie van de grote deugd van de auteur. Het is helemaal niet eenvoudig om het evenwicht te bereiken tussen het informatieve en het plot, tussen de inhoud en de vorm, als het fundamentele evenwicht van elke roman.

Des te meer in een verhaal dat wordt gekenmerkt door Tibetaanse mystiek, in tegenstelling tot een westerse actie op zoek naar transcendentale verborgen antwoorden, begraven door de pragmatische belangen van het kapitalisme.

Bij veel gelegenheden hebben we gehoord over het ethische conflict dat de ontwikkeling van medicijnen en farmaceutische producten bij uitbreiding met zich meebrengt, omdat het particuliere karakter ervan gepaard gaat met investeringen in onderzoek en, waarom zou je het niet zeggen, ook commerciële concurrentiekracht.

Wat niet kan, is dat er plotseling een medisch wondermiddel wordt aangekondigd waaraan geen enkele officiële industrie deelneemt. Lama Lobsang Singay wil een nieuw slachtoffer van deze belangen zijn.

Dus wanneer hij zijn lezing op Harvard voorbereidt om over een grote ontdekking te praten, sterft de lama uiteindelijk. Toeval bestaat uiteraard niet als het gaat om zulke flagrante omstandigheden.

Het normale in deze gevallen is om de sinistere aard van de zaak te herzien, om theorieën over diezelfde belangen in actie wakker te schudden. Alleen iemand die zich helemaal verloren voelt, kan het gevaarlijke avontuur aangaan om te ontdekken wat er achter de feiten zit. De aanwijzingen wijzen op een afgelegen oorsprong tussen de stille en ijskoude toppen van de Himalaya. Daar hadden de Tibetaanse sjamanen, gescheiden van de wereld, een verborgen vademecum van universele geneeskunde kunnen schrijven, tussen het esoterische en het natuurlijke.

Jacobo's reis, zijn blootstelling aan alle gevaren die hem onderweg op de loer zullen liggen, vormen uiteindelijk de dubbele plot van het verhaal. De zoektocht ontvouwt zich en Jacobo's laatste ontmoeting met zichzelf kan ook wijzen op de geheime plek waar het langverwachte Verdrag verborgen was.

De haiku van de verloren woorden

Dikke man, de atoombom die op 9 augustus 1945 op Nagasaki viel als wraakactie voor de aanval op Pearl Harbor, wordt het dramatische startpunt voor een tweedelig complot.

De overgang van die noodlottige dag naar het heden dient de oorzaak van een parallelle passage door hangende kwesties die het verleden altijd blanco laat wanneer het tragische tussenbeide komt met de intensiteit van het onomkeerbare.

We kijken dan naar een van die intra-verhalen die zo mooi zijn en uiteindelijk overschaduwd worden door kernstof. Kazuo en Junko waren twee jonge mensen met een grote toekomst om te delen tussen heimelijke liefdes en beloften tussen de mooie en transcendentale verzen van een haiku.

De geschiedenis ervan, op sinistere wijze getransformeerd in 1945, baant zich een weg door de fragmenten van een heden dat uiteindelijk de zaak van de hercompositie dient, van de onmogelijke herpositionering vol echo en wraak, die van een toekomst die had moeten zijn.

Het verhaal uit 2011 over de toekomst van Emilian Zäch, een VN-medewerker, lijkt heel ver af te staan ​​van het oorspronkelijke verhaal. En toch worden de banden zo nauw dat ze elkaar kruisen met die heimwee naar het onmogelijke en die hoopvolle gloed van de waarheid.

Overgeleverd aan een wilde god

Bij deze gelegenheid, voor het boek Overgeleverd aan een wilde god, Andrés Pascual keert terug naar huis om dit noir-genre te verkennen met een vleugje spanning, zoals een Overwinnaar van de boom tussen de Rioja-wijngaarden.

Wanneer je San Vicente de la Sonsierra bezoekt en getuige bent van de processies van zelfkastijding, keer je terug naar die atavistische indruk van een religie die wordt overgebracht als straf, boetedoening, opoffering en pijn.

Niets beters dan die voorouderlijke aanraking van Andrés Pascual om in die denkbeeldigheid een roman in te voegen die duikt in de duisternis van begraven verledens, van schuldgevoelens en stilte...

Wanneer Hugo en zijn zoon Raúl, een elfjarige jongen met gezondheidsproblemen, terugkeren naar de stad om de inning van een erfenis te verwerken, kunnen ze zich het sinistere avontuur niet voorstellen dat ze op het punt staan ​​te beginnen.

Raúl is het evenbeeld van zijn oom, herinnerd onder datzelfde kinderbeeld, sinds de arme man uiteindelijk zijn tragische lot onder ogen zag. De verdwijning van de kleine, twintig jaar geleden, is nog niet uit de populaire herinnering verdwenen.

De vreemdheid van de zaak lijkt tot in het tellurische door te dringen, alsof de aarde de jongeman zoveel jaren geleden heeft opgeslokt. De verschijning van Raúl, zijn neef, waarvan zijn gelaatstrekken vrijwel zijn terug te vinden, kan worden geraden als een zwart voorteken dat veel inwoners van de stad doet teruggaan naar het noodlottige moment waarop hun oom voor altijd verdween.

Fysieke toevalligheden leiden ons alleen maar in de kracht van een sombere, sombere bestemming, een soort middelpuntzoekende kracht naar angst die uiteindelijk een plot in beweging zet dat geleidelijk een verontrustende thriller is geworden.