De 5 beste fantasyboeken

Fantasie is het literaire genre waarin kindertijd en volwassenheid ondanks alles weer samenkomen. De beloning is altijd het genieten van dat paradijs dat bewoond werd tijdens de kindertijd en is hersteld dankzij het fantastische wanneer de jaren op onze rug klimmen.

Daarom, de beste fantastische boeken ze zijn een hybride waar die ongerepte fabels naast elkaar bestaan, waarmee we verankerd zijn principes zoals goed, kwaad, schoonheid, liefde ..., maar ook dood, wrok, wraak en elke andere essentie tot elke hoek van de moraliteit, in combinatie met meer verfijnde plots die de oude totems van het fantastische reconstrueren. Zoals altijd is evenwicht moeilijk omdat de bekende deugd van gelijke afstand niet zo in de mode is.

Misschien is dat de reden waarom het fantasy-genre de laatste tijd gepolariseerd is tussen epische vertellers, met inspiraties als bloedvergieten, expliciet seksueel, en schrijvers die beter passen in de naïeve kant van fantasy, waar kleur met lichtere bedreigingen wordt geconfronteerd, die zelfs in staat zijn uiteindelijk om te buigen naar het goede.

Met andere woorden, vandaag de dag vinden we nauwelijks een roman als «Nooit eindigend verhaal» dat een beetje van alles omvat. Beter of slechter, maar dit zijn de tijden. Zoals je kunt raden, geef ik de voorkeur aan fantasie die door herkenbare omgevingen kan dwalen, maar op zoek naar die eclectische geest die elke selectie vereist, zal ik proberen hier en daar te redden...

Top 5 aanbevolen fantasieromans

The Neverending Story, door Michael Ende

Ik heb het al eerder genoemd en het is duidelijk dat de generatiekwestie veel te maken heeft met mijn keuze. Ik weet niet meer precies op welke leeftijd ik het voor het eerst las, ik denk dat het ongeveer 12 jaar oud was. De indruk van nieuwe werelden die voor je opengaan op een manier die de literatuur op geen enkele andere manier zou kunnen bereiken.

Een lees-catharsis die leidde tot de latere lezer die ik was en de schrijver die ik probeerde te zijn. Allemaal vanwege een ongeluk waardoor ik in het gips zat aan mijn voet en hand na een lek uit een zwembad in een chalet aan de rand (ter verdediging zal ik betogen dat we alleen maar op kikkers gingen jagen in dat nogal godvergeten zwembad). Zo ontdekte ik mezelf naast Atreyu en Ta. Mijn herstel deed er weinig toe omdat ik aan het einde van de zomer van dat balkon ontsnapte en mijn weg vond naar het land van de Fantasie.

Samenvatting: Wat is Fantasia? Fantasie is het oneindige verhaal. Waar staat dat verhaal? In een boek met koperkleurige omslagen. Waar is dat boek? Toen zat ik op de zolder van een school... Dit zijn de drie vragen die Diepe Denkers stellen, en de drie eenvoudige antwoorden die ze van Bastian krijgen.

Maar om echt te weten wat Fantasy is, moet je dat, dat wil zeggen, dit boek lezen. Die in jouw handen. De kinderlijke keizerin is dodelijk ziek en haar koninkrijk verkeert in groot gevaar. De redding hangt af van Atreyu, een dappere krijger van de Greenskin-stam, en Bastian, een verlegen jongen die hartstochtelijk een magisch boek leest. Duizend avonturen zullen hen ertoe brengen een fantastische galerij van personages te ontmoeten en te ontmoeten, en samen zullen ze vorm geven aan een van de grootste literaire creaties aller tijden.

Het oneindige verhaal, door Ende

The Lord of the Rings, door JRR Tolkien

Het was mijn beurt om het geweldige werk van Tolkien in een adolescente fase waarin elke benadering van het fantastische een bijna psychedelische intensiteit had. Dat was half gelezen met een goede vriend. Onze daaropvolgende ontmoetingen, om lezingen te geven over de evolutie van het avontuur dat veranderde in een universum (dat witte rook bemiddelt), deed ons vliegen over het middenland en alles wat ons passeerde. En het is dat een faraonische roman, waaraan een ingenieuze auteur meer dan een decennium heeft gewijd, op zijn minst een aantal goede zittingen verdient om reizigers en onsterfelijken van de wereldverbeelding een tijdje te begeleiden ...

In de slaperige en idyllische Shire krijgt een jonge hobbit een taak: de Ene Ring bewaken en op reis gaan naar zijn vernietiging in de Rift of Destiny. Vergezeld door tovenaars, mannen, elven en dwergen, zal hij Midden-aarde doorkruisen en de schaduwen van Mordor binnengaan, altijd achtervolgd door de gastheren van Sauron, de Dark Lord, klaar om zijn creatie te herstellen om het ultieme domein van het kwaad te vestigen.

Het wordt lelijk, maar Frodo en Sam vervolgen altijd hun reis langs de rivier de Anduin, achtervolgd door de mysterieuze schaduw van een vreemd wezen dat ook het bezit van de Ring begeert. Ondertussen bereiden mannen, elfen en dwergen zich voor op de laatste strijd tegen de krachten van de Heer van het Kwaad.

De legers van de Dark Lord verspreiden hun kwaadaardige schaduw meer en meer over Midden-aarde. Mannen, elfen en dwergen bundelen hun krachten om de strijd aan te gaan met Sauron en zijn gastheren. Zich niet bewust van deze voorbereidingen, gaan Frodo en Sam verder naar het land van Mordor op hun heroïsche reis om de Ring of Power te vernietigen in de Cracks of Destiny.

De dode zone, van Stephen King

Ja, Stephen King het is ook fantasie en goed. Veel van zijn romans sluiten direct aan bij het fantasygenre. Behalve dat de horrorauteurslabels (steeds meer versleten door de overweldigende capaciteit van het genie uit Maine), ons soms beletten de vindingrijkheid van alle genres te waarderen.

In dit verhaal neemt het paranormale ons mee in een fantasie waarin de grenzen van de werkelijkheid dat vage gevoel krijgen, zoals scènes die zich in een ander tempo voor ons zouden kunnen bewegen, als over elkaar heen gelegde dimensies in fascinerende toneelsettings. En nee, het is geen sciencefiction, het is gewoon een overvolle en overvolle fantasie die fascineert en, in het geval van deze roman, opwindt ...

Uit een ongeval van de hoofdpersoon, John Smith, waardoor hij jarenlang in coma lag, ontdekken we dat hij in zijn overgang tussen leven en dood terugkeert uit de coma met een soort actieve verbinding met de toekomst. Zijn brein, beschadigd door de klap, herbergt een geest die in de nabijheid van het hiernamaals is teruggekeerd met buitengewone voorspellingskracht.

Het personage in kwestie, John, is een gewone man, iemand die, nadat hij door de dood is omarmd, gewoon wil profiteren van de momenten van zijn leven. Een van de meest persoonlijke plot van een anonieme man die Stephen King Je voelt je heel dichtbij, alsof jij het zou kunnen zijn, we komen steeds dichter bij dat vermogen om te voorspellen.

John ontcijfert het lot van de testamenten die hem de hand schudden, of die hem raken, zijn geest verbindt zich met de toekomst en presenteert wat er gaat gebeuren. Dankzij dit vermogen kent hij een sinister lot dat hen allemaal wacht als een politicus die hij begroet aan de macht komt. U moet onmiddellijk handelen.

Ondertussen gaat zijn leven verder en hebben we contact gemaakt met de verloren liefde, met de nasleep van het ongeluk. John is een zeer menselijke man die grote emoties oproept. De combinatie van dat persoonlijke aspect met de fantasie van zijn kunnen en de noodzakelijke actie om een ​​sinistere toekomst te vermijden, maken de roman tot iets bijzonders. Fantasie ja, maar met een flinke dosis fascinerend realisme.

De dode zone, van Stephen King

De Kleine Prins

In de veronderstelde antipoden van Stephen King, en toch bijna terug naar dezelfde plek, want fantasie omvat alles. Zo vinden we een inwijdingswerk in de fantasie, in de literatuur en zelfs in de filosofie. Een van die werken die vandaag de dag, althans wat betreft narratieve betekenis, vergelijkbaar is met grote boeken als Don Quixote of de Bijbel. De Kleine Prins zijn wij allemaal, voorgesteld in een delirium op 45 graden in de woestijn na een landing die fataal had kunnen zijn. Het is niet zo dat de plot is opgebouwd als een virguería die typisch is voor een genie. Het is meer het geschenk van kansen, eenvoud als openbaring.

Ik weet niet of we, als we sterven, het licht zullen zien zoals Saint Exupéry dat kon doen toen hij dit kleine verhaal zag ontstaan. Het punt is dat ons hele leven wordt bedekt door helderheid vol fantasie. De twijfels van de kleine prins vinden weerklank in het bewijs van het misverstand dat de mens is. Een wezen dat een hoed kan verwarren met een olifant die door een slang wordt verslonden. Een wezen dat vastzit in een leunstoel op een verlaten planeet alsof het een imperium van onschatbare waarde is...

De kleine prins

De naam van de wind

De meest "fantasievolle" van mijn selectie. Tenminste als het gaat om wat het huidige genre trending is. En toch is het een geweldig werk geworden, geschetst met de karakterisering van zeer nauwe karakters, bewoners van afgelegen plaatsen maar begiftigd met de diepste empathie, om een ​​plot te verwezenlijken dat in hoge mate de onze is.

In een herberg in niemandsland staat een man op het punt om voor het eerst het waargebeurde verhaal van zijn leven te vertellen. Een verhaal dat alleen hij kent en dat verwaterd is na de geruchten, gissingen en herbergverhalen die hem tot een legendarisch personage hebben gemaakt dat iedereen al voor dood had achtergelaten: Kvothe ... muzikant, bedelaar, dief, student, goochelaar, held en moordenaar.

Nu gaat hij de waarheid over zichzelf onthullen. En daarvoor moet hij bij het begin beginnen: zijn jeugd in een troep rondreizende kunstenaars, zijn jaren als kruimeldief in de straten van een grote stad en zijn aankomst op een universiteit waar hij hoopte alle antwoorden te vinden die hij was geweest zoeken naar.

De naam van de wind
post beoordelen

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.